Verder heeft deze vrouw eens in het gebouw de vloer onder staan pissen. Toen vloog ze er over de kop uit. Lady Butterfly, haar echte naam was Mandy, was dakloos en vaak agressief. De uitbaatster van de stationsrestauratie vertelde me dat ze doodsbang was van haar. Ze zaten al te denken aan een straatverbod. Lady Butterfly vroeg mij om geld, maar dat gaf ik haar nooit. Wel bood ik de verwarde vrouw altijd een kop koffie aan. Ook vroeg de arme ziel of ze bij mij mocht blijven slapen. Uiteraard weigerde ik haar dat.
Wekelijks kwam ik in de restauratie. Lady Butterfly en ik raakten vertrouwd met elkaar. Waarom gedroeg Lady Butterfly zich niet agressief tegen mij? Ik behandelde haar als volwaardig mens en liet haar haar innerlijke schoonheid zien. Lady Butterfly kreeg eindelijk liefde. Verder was fouten maken bij mij veilig en ik sprak nooit met stemverheffing. De bange Lady Butterfly was een muis die schreeuwde als een leeuw. De arme ziel was heel druk en kon 1½ uur aan een stuk aan het woord zijn. Ik remde haar af door te zeggen tegen haar: “Lady Butterfly nu even niet, nu mag ik 10 minuten praten en daarna geef ik jou weer het woord.” Dit werkte fantastisch!

Mandy had een hoop korte verhalen geschreven die ze gebundeld had in een pakketje. Ze had het zelfvertrouwen niet om iemand die verhalen te laten lezen. Lady Butterfly was namelijk bang om afgewezen te worden. De arme ziel was zwaar getraumatiseerd in haar jeugd. Nadat ze was weggelopen van huis kwam de verwarde vrouw in allerlei pleeggezinnen terecht. Ook daar werd ze doorgaans honds behandeld. Mandy leed dan ook aan de borderline case met psychotische kenmerken. Ze was lastig voor de hulpverlening en die gooide haar op straat. Nu trok Lady Butterfly vaak op met de daklozen van Halte De Oversteek. Van geld dat ze bij elkaar gebedeld had, kocht ze altijd een Brandje bij de stationsrestauratie. Mandy maakte altijd tegen mij het grapje als ze het flesje aan haar mond zette: “Zo, nu eerst even een Brandje blussen.” Op een dag trakteerde ik haar op een kroketje. Mijn God, wat kon ze hiervan genieten. Niet zozeer vanwege het eten maar omdat eindelijk iemand eens goede bedoelingen met haar had. Lady Butterfly eindigde in zeer verwarde toestand in de gevangenis. In september 1998 bezocht ik mijn hulpverleenster bij de GGZ. Zij zei dat een vrouw voor mij een pakketje had achtergelaten. Het was zeer vertrouwelijk.

Weet je wat dat pakketje was?… Het verhalenbundeltje van Lady Butterfly.

Henk mailde de weblog dit schrijfsel.