Zijn voetbaltalent ging niet onopgemerkt voorbij. Vanaf 1972 tot en met 1982 stond de voormalige rechtsback onder contract bij Helmond Sport. Het was de nafase van de hippietijd, Henny liep op leren klompen en had lang haar met een flinke baard. De oud-speler was rebels en heeft nog steeds zijn hart op de tong. Het is echter altijd positief-kritisch bedoeld.
Henny mag je betitelen als een vrije vogel die zich door de maatschappij soms wat tekort gedaan voelt. Dit is als men de oud-voetballer in zijn gevoel voor rechtvaardigheid raakt. Zo is er eens een affaire geweest met Co Prins die een veelvoud kreeg van de wedstrijdpremie van Henny en dit ook heel provocerend kenbaar maakte. Dat schoot de ex-prof in het verkeerde keelgat. In flinke bewoordingen uitte Henny zijn kwaadheid.
Verder heeft de voormalige rechtsback een aversie tegen autoritair gezag. Hij is echter wel reëel. Zo vertelt Henny over zijn coach René van Eck aan wiens autoritaire gedrag hij een hekel had. Deze trainer bracht hem echter wel bij wat het inhoudt om betaald voetbal te spelen.

Wat de nieuwe stadionplannen betreft vindt de ex-prof dat alles gewoon door moet gaan. “De gemeente moet het beslist doen, als ze wachten gaat het ze nog meer geld kosten!” Ook is het een mooie promotie voor de stad en “Heel Helmond Sport”, aldus Henny.

Verder is hij van mening dat jongens uit de regio vaker een kans moeten krijgen om bij Onze Club een voetbalcarrière op te bouwen. Deze spelers zouden op een of andere manier meer gewaardeerd moeten worden. Men moet niet zo vlug voetballers van buitenaf halen. “De voetballers uit de regio zijn misschien nog niet goed genoeg maar ze kunnen nog groeien!” Henny is van mening dat als er regionale jongens in het team spelen, het publiek meer binding krijgt met het elftal. “Ons kampioensteam bestond ook niet uit 11 toppers”.

Vroeger miste de ex-prof bij bepaalde oud-bestuursleden wel eens de waardering en menselijke warmte. Hij noemt als voorbeeld het verhaal dat op zijn verjaardag op maandag 22 mei in 1978 werd medegedeeld dat hij om half 5 bij een bestuurslid op kantoor moest komen. Die vertelde Henny dat hij woensdag direct naar de VS kon. Maar de oud-voetballer moest eerst een eenjarig contract tekenen voordat medewerking werd verleend aan deze huurovereenkomst.
Helmond Sport kreeg 10.000 gulden voor de verhuur. De ex-prof wilde echter ook zijn deel van dit bedrag. Het bestuurslid zwichtte niet. Om half 8 kreeg Henny vanwege zijn verjaardagsfeestje de eerste gasten en mede door zijn drang naar avontuur ging hij overstag. Zijn toenmalige werkgever en vertrouwenspersoon Cor van Nierop zorgde ervoor dat de oud-voetballer op dinsdag zijn visum voor de VS kreeg. Dit onder het mom dat Van Nierop op woensdag het ticket geregeld had voor zijn verjaardag. In werkelijkheid was dit natuurlijk gedaan door zijn nieuwe club, de Washington Diplomats.

Henny werd full-prof bij deze club. Hij vertelt dat deze tijd hem heeft veranderd. Sommige dingen waren daar helemaal anders. De maatschappij daar was heel erg zwart/wit. Hele rijke en hele arme mensen. Een werknemer moest 24 uur per dag beschikbaar zijn voor zijn baas. Mensen verhuisden van westkust naar oostkust van de VS voor een vaste baan.
Op sportief gebied vertelt de oud-voetballer het verhaal dat bepaalde spelers zoveel dronken dat in het vliegtuig de stewardess omriep dat er geen alcohol meer kon worden geschonken. De voorraad was op.
Een andere anekdote is dat de ex-prof zijn huidige vrouw die uit Nederland overkwam, op wou halen in Washington op het vliegveld. Iemand reed hem er naartoe. Toen bleek zij helemaal niet op dat vliegveld te staan. Rara, hoe kon dat? Wat was nu het geval? Er waren alleen al in Washington meerdere vliegvelden. Henny was graag in de Verenigde Staten blijven voetballen. Het liep anders. Er was onder andere heimwee in het spel en tevens had hij onder “druk” een contract in Helmond ondertekend.

Hij voetbalde na zijn betaalde voetbalcarrière nog bij Panningen. Daar trof Van de Ven wel de waardering en menselijke warmte. Dat blijkt wel uit het volgende: bij Panningen werd Henny al het eerste seizoen uitgeroepen tot Speler van het Jaar. Dat jaar trouwde hij en ’s avonds was de receptie. Een voltallige bus met spelers, voorzitter en leden van supportersvereniging Knuurke kwamen Henny feliciteren.

Het kampioenschap met Helmond Sport in 1982 is zijn voetbalhoogtepunt. Iedereen voegde zich in het collectief en er was een goeie teamgeest. Het elftal had namelijk een gedachte: “Nu kunnen we kampioen worden!”
Tot slot vertelt de oud-voetballer een anekdote over rechtsbuiten Erwin Cramer. De conditietraining van trainer Jan Notermans bestond altijd uit coopertests. Erwin had een groot loopvermogen en liep binnen de 12 minuten 3,6 kilometer. De voormalige rechtsback slechts 2400 meter. Henny en voorstopper Jos Lacroix besloten eens een geintje uit te halen. Ze zouden koste wat het kost hem tijdens de coopertest bijhouden. De rechtsbuiten had een grote versnelling in zijn benen. Henny bleef in het spoor van Cramer, de coach werd heel enthousiast en besloot Henny aan te moedigen. Henny versnelde en loste Cramer. De trainer wist niet meer hoe hij het had en werd met de minuut enthousiaster. Maar op het einde kreeg Henny een terugslag en haalde de voormalige buitenspeler hem alsnog in. Helaas voor Notermans!

Pas geleden werd de voormalige rechtsback een boek ter ere van het 50-jarig jubileum cadeau gedaan door William Verkoelen die onder meer fanatiek lid is van de AA-Side. Deze kennismaking voelde voor Henny als een blijk van een niet eerder ervaren waardering en menselijke warmte. 
De oud-speler is al een hele tijd niet meer bij Helmond Sport geweest en hoopt binnenkort technisch manager Louis Coolen eens op te gaan zoeken. Ze speelden vroeger samen in een elftal. Henny mag Coolen erg graag. Waarom? “Louis is echt en recht door zee”. Henny houdt van de authentieke mens.

De 3 recente foto’s werden gemaakt door John van Lierop.