“De biografie laat zien dat de beeldvorming niet overeenkomt met wie ik in de werkelijkheid ben”, aldus Eric. Inderdaad, hij kan heel erg kwaad worden als hij op zijn ziel wordt getrapt en/of er onrecht in het spel is. Zijn valkuil is dat hij binnen de huidige voetbalcultuur soms wel eens te authentiek (volgens sommigen: te onbevangen) kan zijn. Door zich zo kwetsbaar op te stellen wordt hij daar dan het slachtoffer van. Maar lachen hoort er ook bij. Vol plezier las hij bijvoorbeeld altijd de stukjes van Buurman op de weblog. Zo moest hij hartelijk lachen als ie door deze columnist zelf geregeld op de hak genomen werd. De Nijmegenaar is bovenal een aimabel mens, zo ervaart de interviewer. De ontvangst was ontzettend gastvrij en Meijers nam alle tijd voor het interview.

Nadat hij met Achilles´29 in 2012 nationaal kampioen werd, werd Eric Meijers betiteld als de kroonprins van het amateurvoetbal. Dat jaar won hij als beste trainer in het amateurvoetbal de Rinus Michels Award. 
De succesvolle coach vertelt dat hij als amateurtrainer eerder de betaalde voetbalwereld in had moeten gaan. Waarom deed hij dit dan niet? Meijers was nog niet zo lang getrouwd, had kleine kinderen en koos voor de zekerheid van een kantoorbaan in de zorgsector. De oefenmeester is daardoor meer een (betaalde) amateurtrainer dan een profcoach gebleven.
Toch had hij al een enige tijd de ambitie om bij een profclub te gaan werken. Zijn droom kwam uit toen Mario Captein en Ari de Kimpe van Helmond Sport hem in de zomer na het kampioenschap benaderden. Hoe gemotiveerd Eric was bleek wel uit het feit dat hij zijn baan bij de zorginstelling opgaf en Achilles´29 een afkoopsom betaalde. Het was een sprong in het diepe die getuigt van veel moed.

Het gevoel bij de rood/zwarten was meteen goed, aldus Meijers. Een goeie technische staf die hem rugdekking gaf en vrijwilligers zoals Leo van Aerle die altijd klaar staan voor de vereniging. “Helmonders zijn fantastische mensen. Ze kunnen heel erg mopperen op Helmond Sport als het niet loopt maar zijn o zo trots op hun ploeg als ze successen boeken!” Verder roemt Eric het clublied van de rood/zwarten. “Een lied met een fantastische tekst, echt typerend voor Helmond Sport.”
Voor de Nijmegenaar is de Helmondse club nog steeds zijn favoriete team in de Jupiler League. Hij volgt ze nog steeds op de voet en blijkt voorstander van het nieuw te bouwen stadion. “Als je in de eerste divisie speelt moet je minstens de ambitie hebben om te promoveren. Door een grotere accommodatie kan men meer inkomsten genereren.” Maar het oude stadion heeft ook wel iets, aldus Meijers. Met name als het goed gevuld is en er gewonnen wordt. “Dan kunnen de supporters zo tekeer gaan dat het wel wat weg heeft van de typische Engelse voetbalsfeer!”
Met pretoogjes vertelt hij dat de harde kern nog altijd fan van hem is. Toen hij na zijn ontslag met Achilles‘29 voor de competitie op De Braak tegen zijn oude club speelde, hingen er veel spandoeken in het stadion als eerbetoon aan Meijers. Bij de thuiswedstrijd in Groesbeek werd hij door de Helmondse supporters zelfs op de schouders genomen. “Ik leefde bij Helmond Sport op een roze wolk. Als we de toss wonnen en daardoor in de tweede helft richting de harde kern speelden, wist ik al 100% zeker dat we gingen winnen!”

Successen werden er geboekt, zo wonnen de Helmonders onder zijn leiding de eerste 5 competitiewedstrijden. “De ploeg stond fier bovenaan en deed lange tijd meer om het kampioenschap.” Het was dan ook niet vreemd dat de optie tot contractverlenging reeds in februari 2013 werd gelicht. De ploeg eindigde dat seizoen als vierde, een uitstekend resultaat. “In het stadion zaten er bij nagenoeg iedere wedstrijd 3500 mensen. We versloegen dat seizoen 2 keer Eindhoven met als hoogtepunt een doelpuntenfestijn in de uitwedstrijd. Het werd maar liefst 3-4.” Wel is Eric zo eerlijk om te vermelden dat de prestaties gedurende de tweede helft van de competitie wat wisselvalliger waren. Zo ging het scoren van doelpunten wat moeilijker.

Het ging de coach voor de wind. “Mijn zaakwaarnemer beweerde dat een carrière bij een club als NEC of De Graafschap in het verschiet lag.” Dat zou leuk voor hem zijn, Eric komt namelijk uit een NEC-nest. Meijers zelf is geboren op een steenworp afstand van Stadion De Goffert. NEC werd er bij de familie met de paplepel ingegoten. Zijn vader Pauke voetbalde er, verkaste later naar Feyenoord en speelde 1 interland. Maar ook zijn oom Wim en zijn broer Paul speelden bij de Nijmeegse club.
Hoewel Eric tot en met de A1 ook bij NEC speelde werd hij later zaalvoetbalinternational. Zijn hart lag al vroeg bij het trainerschap. “Op mijn tiende wist ik al dat ik coach zou worden.” De succesvolle oefenmeester ging naar de CIOS en was reeds op jonge leeftijd trainer van SV Hatert. Later was hij (verdeeld over 2 tijdvakken) 13 jaar oefenmeester bij Achilles’29. Hij speelde er zelfs betaald voetbal mee van 2015 tot en met 2017. Hij bereikte met de club uit Groesbeek de 15de plek in de Eerste Divisie. Dat lijkt laag maar mag men gezien het geringe budget van de club een goeie prestatie noemen.

De Nijmegenaar heeft vooral mooie dingen meegemaakt gedurende zijn trainerschap. Samen met Phillip Cocu, René Hake (vorige maand ontslagen als coach van FC Utrecht) en Dirk Heesen (was coach van FC Oss) is hij in Manchester geweest. Men moest voor de opleiding Cursus Coach Betaald Voetbal een scriptie maken over een buitenlandse club. Ze kregen de mogelijkheid dit bij Manchester United te doen. De 4 mochten op audiëntie bij Alex Ferguson. De avond ervoor bezochten de 4 Nederlanders een café. Ze dronken English beer in grote glazen. ‘Bloemvazen’, aldus Meijers. Flink doordrinken was het devies, de kroeg zou om 11 uur dicht gaan. Maar om 11 uur geen sluiting, om 12 uur ook niet, om 1 uur in de nacht nog geen sluiting en je voelt hem al aankomen, de 4 Nederlanders lagen pas om 5 uur in de nacht in bed.
De volgende ochtend om 9 uur de ontmoeting met trainer Ferguson. Die sprak Engels met een zwaar Schots accent en het viertal verstond er bijna niets van. Zeker niet gezien het feit omdat ze na de korte nacht niet goed uitgeslapen waren, ietwat beneveld door de alcohol en dus niet goed bij de les. De enige die nog een beetje met de Schot communiceerde was Cocu, de rest zat er voor spek en bonen bij. Al met al een unieke ervaring dat hij de Ferguson mocht ontmoeten.

Met veel liefde praat Meijers over de spelers van Helmond Sport. De selectie uit het eerste seizoen is, na het nationale kampioenselftal van Achilles’29, zijn meest favoriete team. Meijers heeft een uitstekend voetbalgeheugen en kan de opstelling van zijn basiselftal zo opnoemen. Vol lof praat hij over doelman Wouter van der Steen die een fantastisch seizoen speelde en zeer goed was in de 1 op 1 situaties. “Hij kwam dan bijna altijd als winnaar uit de strijd. Wouter had het heel erg moeilijk toen ik bij de club vertrok.” Ook Emmo Güvenc wordt geroemd. “Een publiekslieveling die maar liefst 18 doelpunten scoorde.” Ferry de Regt noemt hij de leider van het elftal en Nito Sequiera een absolute winnaar. Meijers zelf zorgde voor de goeie sfeer en was de grote motivator waar spelers wedstrijden voor wilden winnen.

Rancune is hem vreemd. Sterker nog, pas geleden heeft hij gebeld met Ari de Kimpe. Meijers zou namelijk graag zijn boek presenteren in de Businessclub van Helmond Sport. Met De Kimpe heeft hij nog steeds een goeie band. De huidige vicevoorzitter heeft later toegegeven dat ze Eric nooit hadden moeten ontslaan. Meijers heeft ook de redactie van het programma Vandaag Inside verzocht om als gast te worden uitgenodigd om extra bekendheid aan zijn biografie te geven. Tot nog toe heeft hij van de redactie niets gehoord, maar wie weet doen ze dat na dit interview…

De coach werd in september 2013 zeer onverwacht ontslagen na enkele verloren wedstrijden. Daarbij mag niet onvermeld blijven dat de rood/zwarten tussendoor nog met 2-1 wonnen van koploper FC Dordrecht doordat Davy Brouwers in de slotminuten een strafschop binnen schoot. Meijers kreeg als reden voor zijn ontslag dat hij de spelers niet beter kon maken, zie ook dit filmpje. Het ontslag leverde de club niets op, de ploeg stond onder Eric nog net in het linkerrijtje en eindigde dat seizoen als dertiende. Sindsdien haalde alleen coach Roy Hendriksen in het seizoen 2016-2017 nog ooit de play-offs bij Helmond Sport.

In de biografie van de Nijmegenaar wordt 1 hoofdstuk gewijd aan Helmond Sport. De opbrengsten van het boek Van kroonprins tot kutkeeper gaan naar Stichting Melanoom. Dit is een stichting die zich onder andere inzet voor voorlichting en lotgenotencontact voor mensen die lijden aan deze zeer agressieve vorm van huidkanker. Auteur is Danny van den Broek (NEC-watcher voor De Gelderlander) die vorig jaar april stierf aan deze ziekte. Het boek is zeker ook een eerbetoon aan hem. Eric verdient zelf niets aan zijn biografie. 

Het slotakkoord is voor Helmond Sport. Zijn team werd in 2013 in de halve finale van de play-offs verslagen na een offday in de thuiswedstrijd tegen Sparta. Het duel werd door de rood/zwarten met 2-4 verloren. In Rotterdam werd het 1-1 en  dit was niet voldoende.
Nog meer warme herinneringen aan de supportersschare: “bij mooie overwinningen stonden bij De Braak vaak rond de 40 fans het team op te wachten. Die zongen dan het elftal luid toe met als hoogtepunt het afsteken van vuurwerk.”
Als men hem nu zou vragen om trainer te worden van Helmond Sport, zou hij dit dan doen? Hier hoeft hij niet lang over na te denken. “Absoluut! Helmond Sport? Voor eeuwig in mijn hart!”

In de reacties hieronder staan updates.