Op 18 maart 2022 was het feest op De Braak. Die avond won Helmond Sport met 4-0 van NAC. Het was de grootste overwinning van dit seizoen. Op die vrijdag maakte voetbalminnend Helmond kennis met Tarik die 4 minuten voor tijd debuteerde. “Ik stond te trappelen om in te vallen. Het was pas de eerste keer dat ik op de reservebank zat.” De jonge speler met Marokkaanse wortels was met zijn 16 jaar, 2 maanden en 2 dagen de jongste debutant ooit bij de rood/zwarten. Die avond onderscheidde de tiener zich met een prachtige actie die hij desgevraagd graag toelicht: “Ik kreeg de bal uit een ingooi. Die kopte ik naar een medespeler, die nam de bal aan maar ik pakte hem weer van hem af. Ik dribbelde naar de goal en schoot de bal rakelings langs de paal. Helaas kon ik de bal niet goed plaatsen omdat ik hem met de wreef niet goed raakte. Als ik een beetje meer geduld had gehad, had er waarschijnlijk meer ingezeten.”
Desalniettemin, het publiek sloot hem meteen in haar armen. Het talent ging na de overwinning samen met zijn medespelers richting het O-vak om er met de fans een feestje te vieren. Er werden tal van selfies gemaakt waarbij verscheidene kinderen met Tarik op de foto wilden. “Het hoogtepunt tot nog toe in mijn voetballoopbaan. Dit smaakt beslist naar meer!”

Ook zijn neef Mo (die voetbalt in de jeugd van VVV-Venlo) en zijn broer Naoufal (een grote steun voor hem) waren aanwezig en genoten volop mee. “Mo is mijn allerbeste vriend, hij is een broeder voor mij. Ik spreek hem iedere dag en we hoeven elkaar alleen maar aan te kijken om elkaar te begrijpen.” De familiebanden zijn sterk. Op zijn vader is hij trots maar vooral over zijn moeder is hij lyrisch. “Mijn moeder is voor mij nummer 1. Zij bracht mij overal met de fiets naartoe. Hoewel zij me niet verwent, ben ik nooit iets in mijn leven tekort gekomen.”

Het talent maakt deel uit van het Helmondse voetbalgeslacht Essakkati en dat stemt hij tot vreugde. Zijn neef Faiz is de eigenaar van de Helmondse Voetbalschool, waarvan Tarik een exponent is. Sterker nog, Tarik en zijn neef Mo stonden er aan de wieg. Ze voetbalden in de F2 van SC Helmondia en hadden geen trainer. Daarop besloot Faiz dit te gaan doen. Later kwam hier de Helmondse Voetbalschool uit voort.
Tarik begon als spits en hij straalt als hij over SC Helmondia F1 praat. “Bijna alle leden van dit team zitten nu bij een betaalde voetbalclub.” De jongeman met Marokkaanse wortels speelde later nog bij Rood-Wit ´62. Over deze vereniging niets dan lof. “Bij Rood-Wit had ik veel plezier in voetbal. Een warme club.”

Tarik is echter vooral gevormd door de Bloemenwijk in Helmond Oost waar hij straatvoetbal speelde op het pleintje ‘Street’. “Dat veldje is erg belangrijk voor mij geweest. Mijn leven bestond altijd uit voetballen, voetballen en nog eens voetballen. Hier is de basis van mijn techniek gelegd.”
De technisch uitstekend onderlegde speler kan goed uit de voeten op de 10 maar ook als linksbuiten op 11. Hij is rechtsbenig maar kan net als vleugelspeler Arjen Robben naar binnen kappen en dan op doel schieten. “Het liefste zou ik de rest van mijn leven met rugnummer 18 spelen. Daarmee heb ik altijd al gevoetbald en het lijkt me leuk als kinderen dat shirt met dat nummer later willen kopen omdat ik ermee speel.”

Tarik is een intelligente jongen die op de HAVO zit. Hij combineert zijn opleiding op de Knip met de Helmond Sport Academy. Hij kan goed verwoorden wat hij denkt en voelt. De puber vertelt dat hij niet altijd de makkelijkste was voor zijn moeder. Hij versleet tal van schoenen door het straatvoetbal. Zij haalde echter gewoon weer nieuwe. Zijn moeder gaf hem een Islamitische opvoeding. “Een opvoeding waar ik veel profijt van heb.” Tarik licht toe: “Mijn moeder leerde mij respect te hebben voor iedereen, iedereen gelijk te behandelen en niet langs mijn schoenen te lopen. Ook gaf zij mij als levenswijsheid mee dat ik met die mensen om moest gaan bij wie ik mezelf kon zijn. Als ik niet mezelf kon zijn, zat ik niet op de goede plek vertelde ze mij.”

Tarik houdt niet alleen van zijn familie maar ook van onze stad. “Iedereen kent mij in Helmond en is aardig tegen mij. Ik woon op 30 seconden afstand van Street. Ik vond het een heel groot compliment als ik met de oudere jongens mee mocht voetballen. Fysiek kwam ik dan misschien tekort, technisch kon ik goed meekomen. Ik ben nog steeds 1 van hen en vind het leuk als ik ze op Street zie voetballen.

Helmond Sport is nu zijn thuishaven. Deze vereniging voelt voor hem aan als een warm bad. “Een liefdevolle club waar ik goed begeleid word.” Hij roemt zijn oefenmeester Marc van de Ven. “Marc is er altijd om mij te helpen wanneer ik hem nodig heb. Zo coacht hij mij altijd op een goeie manier in het veld. Marc is altijd in voor een grapje, maar als het moet kan hij ook streng zijn.” Tarik blijft ook kritisch op zichzelf: “Bij de U-16 heb ik dit seizoen 23 doelpunten gescoord maar had gehoopt er 30 te maken.”

Wie hem echter vooral met beide beentjes op de grond houdt is zijn moeder. Helaas was zij niet aanwezig bij de wedstrijd tegen NAC. Toen ze over zijn debuut hoorde was ze trots op Tarik maar zei wel tegen hem: “Je hebt nu de eerste stapjes gezet maar je hebt nog een lange weg te gaan!” Met liefde voegt hij hier aan toe: “Mijn moeder is mijn motor. Zij is de grote motivator in mijn leven!” Moeder Essakkati trots op Tarik, Tarik zeker net zo trots op zijn moeder.

De bijgaande foto’s zijn gemaakt door John van Lierop.

In de reacties hieronder staat een update.