Op de weblog kun je over Helmond praten, huilen en lachen.
Alle berichten op onze voorpagina zijn actueel of gaan langer mee dan de waan van de dag. Vrijwel dagelijks plaatsen wij iets nieuws.
Onder elk bericht staan de reacties (inmiddels al 117045 sinds de start van de weblog in mei 2005) van andere Helmonders. Alleen lezen wat anderen schreven kan, leuker is het natuurlijk als jij ook jouw on-topic (?) reactie geeft.
Naw Hotel-Brasserie Sint Lambert aan de Markt (en niet aan de Kerkstraat zoals wel eens wordt gedacht). Vruuger (1967) zat Lambert daar ook al, ook toen al met een terrasje. Leuk weetje voor wie het niet wist: zo’n 100 jaar geleden had Lambert telefoonnummer 1 in Helmond.
In de reacties hieronder staat een update.
19 reacties:
Dat telefoonnummer was nog onderwerp van vraag 51 van het toenmalige WWWWW-spel.
In aanvulling op Ad, voor het gemak de link: https://www.deweblogvanhelmond.nl/wwwww-spel/het_wwwwwspel_4e_kwartaal_2005/het-wwwww-spel-vraag-51/
Dan begrijpt een iedereen meteen waarom Ad vraag 51 onthield. 🙂
Update (vandaag precies 60 jaar geleden op 6 februari 1956:)
Hotelbrand Lambert, de 2 omgekomen tieners misten de laatste trein…
In de nacht van zondag op maandag (6 februari 1956) ontdekt de chef van de nachtveiligheidsdienst rond 02 uur een flakkerend licht in het café van hotel St. Lambert. Door te aan te bellen, op de deur te bonzen en te schreeuwen, probeert hij tevergeefs de mensen binnen te waarschuwen.
Hij rent naar het politiebureau waar het lukt om de bewoners per telefoon te wekken. De brandweer wordt meteen gealarmeerd. Terug bij het hotel, geholpen door een politieagent, kan hij de 2 jongste kinderen van de exploitante mevrouw Vriens-Nuijts naar buiten brengen. De kelner en 3 gasten kunnen zichzelf in veiligheid brengen.
Maar er moeten nog 2 jonge mannen van 17 en 19 jaar in het hotel zijn: een neef van de familie Vriens en zijn vriend die in Helmond carnaval hadden gevierd. Ze misten de laatste trein naar hun woonplaats Den Bosch en keerden terug naar het hotel om nog een nacht te blijven logeren. In het oude pand breidt de brand zich echter razendsnel uit. Ondanks dat de brandweer 7 waterstralen op het hotel richt, konden de 2 tieners niet meer aan de vuurzee te ontsnappen.
Behalve de achterzaal brandde het hele hotel af. Ook van de inboedel kon niets worden gered. Enkele attributen van het Sint Catharinagilde die in vitrines in de gang lagen konden nog worden veiliggesteld; het merendeel bleek echter ernstig te zijn aangetast. De geblakerde restanten van het gebouw bleven nog enige tijd staan voordat ze door schuttingen aan het oog werden onttrokken.
Het duurde lang voordat er bouwactiviteiten te bespeuren waren. Naar ontwerp van architect Van Griensven bouwde aannemer Van den Heuvel uit Lieshout een geheel nieuw hotel. Veel Helmondse bedrijven hielpen daaraan mee. En op 21 juli 1961 kon burgemeester Sweens met een niet geheel succesvolle worp van een kegelbal de nieuwbouw met kegelbaan openen. Zie ook de foto uit 1967 helemaal bovenaan.
Met dank aan Geschiedenis Helmond én
de voorpagina die dag van het Haarlems Dagblad (avondkrant)
Weet ik nog.Was heel indrukwekkend.
We zijn in die avond nog uit geweest met die jongens en wij hebben het helemaal meegemaakt de jongens hadden gered kunnen worden dat is het ergste nog.
Triest allemaal. Kan het me ook nog héél goed herinneren. Een schok voor Helmond. Kwam er wel eens, maar bij Van Vilsteren had ik “mijn loop”. Kwam pas eind 1962 voor het eerst in de nieuwbouw van St.Lambert. De burgemeester reikte toen onderscheidingen uit aan enkele Helmonders (niet voor brand hoor)!!
De beroemde KinderboekenschrijverJacques Vriens woonde toen daar. Heeft in zijn boek Helmondse herinneringen (wat bij de Ganzenveer nog te koop is) over deze trieste gebeurtenis een mooi verhaal geschreven.
mmm interresant
@lenie. Bijnen op zondag 7 februari 2016 om 12:26:
Vreselijk dat je dat moest meemaken. Wellicht kun je uitleggen waarom die 2 jongens gered had hadden kunnen worden. Want dat wisten wij en mogelijk ook andere Helmonders niet. Volgens dat krantenartikel destijds in het Haarlems Dagblad wist mevrouw Vriens zelf niet eens dat ze die avond waren teruggekomen.
Ik ben ook benieuwd naar UW vervolg van “Hotelbrand Lambert” Mevrouw Bijnen. Ik heb namelijk 20 jaar geleden een toen bij die hotelbrand dienstdoende brandweerman, hier heel emotioneel over horen praten.
Ik wacht Uw vervolg uitleg over 2 slachtoffers die wellicht gered hadden kunnen worden, in vertrouwen af.
Hieronder nog een berichtje uit het Leidsch Dagblad ;
http://leiden.courant.nu/issue/LD/1956-02-06/edition/0/page/1
Zie ook het stukje ernaast , het was geen goede dag voor Helmond
En nog maar een waaruit blijkt dat men geen pogingen heeft gedaan om die jongens te zoeken.
Niemand wist er tenslotte iets van af.
http://leiden.courant.nu/issue/LLC/1956-02-06/edition/0/page/8?query=helmond&period=1956&sort=relevance
@Berry Leenen op maandag 8 februari 2016 om 11:25:
Ik ben ook verdommes benieuwd naar dat verhaal van die brandweerman en dat van Lenie natuurlijk ook. Zulke verhalen lees je nergens en zijn vaak veel interessanter dan de officiële berichtjes. Die zijn ook interessant Dartjan, maar geef mij maar de verhalen van mensen die erbij waren. Die weten vaak meer dan de journalisten.
Omdat ik nog net te jong ben, was ik er niet bij maar mijn vader wist wel van die brand maar wist er weer niks over te vertellen.
Omdat de brandweerman die ik hier over heb horen praten, niet meer in leven is, neem ik eerst contact op met zijn familie.
Die mag dan beslissen of ik de woorden van overlevende hier mag citeren.
Zie hier hetgeen Jacques Vriens (zoon van de toenmalig eigenaresse) erover schreef:
Dit is wat ik nog weet: Alleen ober Hans wist dat de jongens nog in huis waren. Mijn moeder ging die avond vrij vroeg naar bed omdat zij de volgende morgen bijtijds op moest om het ontbijt van de enige gast te verzorgen. (een arts die bij ons logeerde). De twee jongens (een volle neef van mij en zijn vriend) hadden afscheid van haar genomen en zouden later op de avond de trein naar Den Bosch nemen. Ze misten de laatste trein en kwamen terug. De enige die nog op was, was ober Hans. De twee jongens gingen naar bed in de kamer die ze de nacht daarvoor ook hadden gebruikt. Op de foto de bovenste verdieping aan zijkant van ons hotel de laatste kamer. (Kamer 2) Mijn moeder sliep toen al en was dus in de veronderstelling dat de jongens naar huis waren. Toen mijn moeder ’s nachts werd gewekt (iemand zag vuur in het café en begon stenen tegen de zijramen te gooien) heeft zij de arts wakker gemaakt en mijn broer en mij gewekt (zoals beschreven in mijn Helmondse Herinneringen- zie hierboven het bericht van Boekhandel De Ganzenveer). Toen mijn moeder buiten kwam (vanuit het brandende hotel) stond ober Hans daar en vertelde dat de jongens nog binnen waren. Mijn moeder wilde weer het hotel in rennen, maar werd tegen gehouden. Ze heeft daarna wanhopige pogingen gedaan om de brandweer zover te krijgen een ladder tegen de zijgevel te zetten, maar volgens haar werd er niet geluisterd. Ik heb zelf ons hotel zien branden en het vuur greep als een waanzinnige om zich heen. Wellicht was het al niet meer mogelijk om de jongens te redden, maar dat vind ik lastig om dat te beoordelen, na zoveel jaar
Wat wel een vraag is die ik mezelf achteraf stelde: Was ober was na sluitingstijd naar zijn kamer in de stad gegaan of in het hotel blijven slapen? Dat deed hij soms wel eens en dan sliep hij altijd in kamer 1, de kamer naast die van de jongens.
Hij had jongens dus wakker kunnen maken. Maar ik kan me niet voorstellen dat hij dat vergeten zou hebben. Tenslotte: voor mijn moeder is dit haar hele verdere leven een groot verdriet geweest.
@Jacques Vriens op zondag 21 februari 2016 om 14:52:
Beste Jacques , hartelijk dank voor het delen van je herinneringen van dit vreselijk gebeuren.
Heel erg dat je moeder en andere dit met zich mee hebben moeten dragen.
Nog een geluk dat iemand de beginnende brand heeft gezien , en aktie heeft ondernomen.
Ik hoop dat Mevr. Lenie Bijnen nu ook wil reageren en haar versie wil geven.
Groeten
Jan
@Berry Leenen op maandag 8 februari 2016 om 11:25:
Mijn vader heeft nog aangegeven en zelf op de brandweerladder gestaan
om ze eruit te halen, maar werd er af gehaald door de brandweerman. Hij heeft
nog aangegeven waar de jongens lagen, het was de kamer waar het allerlaatste
de brand in ging. zelfs kwamen er twee brandweer mannen bij ons in de huiskamer met een papier en wij moesten uit tekenen hoe ze daar konden komen. mijn vader werd zo woest daarover, en vertelde dat hoef ik niet uit te tekenen, dat is daar en kon het zo aanwijzen, zodoende klom hij zelf op de brandweerladder. De twee jongens ( zelfs familie ) waar wij die avond mee uit waren geweest, lagen alle twee verkoold bij het venster op hun slaapkamer.
@Lenie Bijnen op woensdag 9 maart 2016 om 11:04:
Wat een verschrikkelijke ervaring voor jou en je vader. Bedankt voor het delen.