Wat ik nou toch meemaakte…
Laatst stond de zus van Porcupine (a.k.a. Noud) bij de slager Hagelaar in de Beelstraat. Een mevrouw bestelt een bieflapje. “Sla er maar een keer op”, zei ze “dan wordt ie wat groter”. De anderen in de winkel keken elkaar aan, zo van
“wa’s dè vur un kakmadam”. De vrouw ging de winkel uit en een volgende vrouw bestelde onder andere 3 ons verse worst. “Trek er maar ne keer an, dan wordt ie wa langer”, zei die vrouw. Volop hilariteit in de zaak natuurlijk.
Jan de Vries (die van het log Schellevis in ‘Gefundenes Fressen’) mailde in juni:
Ik heb een voorliefde voor dure eau de toilettes. Behalve boeken en lekker eten is dat 1 van de geneugten des levens die ik mijzelf toesta. Een bijkomend voordeel is dat vrouwen nog wel eens een compliment willen maken als ze langs me lopen. En elk compliment is er 1; er zijn wel mooiere beesten die het van hun lokgeur moeten hebben. Elke zaterdag ga ik naar de markt, op de fiets, dus flink gesprenkeld om fris te blijven. Na een paar straten voelde ik dat er iemand aan mij wiel kleefde. Honderd meter, tweehonderd meter. Vanuit mijn ooghoek zag ik opeens in rap tempo een voorwiel, een stuur met zwaar beringde handen en het begin van een enorme bortspartij verschijnen. Het tafereeltje ontrolde zich tot een complete fiets, roze slippers, witte kuiten, blauwe aderen, legging, veel te klein groen hemdje, hartje op der arm getatoeëerd, verlopen kop, geblondeerde haren. Helmondse vrouw op fiets. Het creatuur glimlachte uitdagend naar me en zei: “Man, wa ruikte gij lekker, ik ben expres achter oe blijven rijen”. Op dat moment waren we aangekomen op het punt waar we linksaf moesten slaan naar de markt. In een reflex ging ik rechtsaf naar de dichtstbijzijnde supermarkt.
Beide anekdotes zijn waargebeurd! Het deed Porcupine (a.k.a. Noud) besluiten om ons dit logidee aan de hand te doen. In de winkel, op straat, in de kroeg en wie weet waar nog meer maak je onverwacht vaak de leukste voorvallen mee. ‘Wie met open oren en ogen door het leven gaat, heeft altijd iets te schrijven’ zo valt te lezen op de website van Jan de Vries. Laat de bezoekers van De weblog van Helmond meegenieten van iets leuks dat jij in Helmond meemaakte.
Waarschijnlijk en hopelijk overbodig: natuurlijk moeten de voorvallen, eventueel jaren terug, voorgevallen zijn. We gaan het heus niet controleren, we vertrouwen erop.
73 reacties:
Vermakelijke anekdotes 😀
Een aantal jaren geleden op mijn werk vroeg ik aan een collega of hij een sepke wilde. Die jongen keek me aan alsof ik hem een oneerbaar voorstel deed. Toen heb ik hem maar snel uitgelegd dat een ‘sepke’ een Helmonds woord was voor een dropje. Hij kon er toen wel om lachen, maar hij had nog nooit van dat woord gehoord.
Ik schaam me eigenlijk wel een beetje om dit hier te vertellen, vooral omdat velen van jullie nu weten wie ik ben en ook hoe ik er uit zie. Maar ik zal mijn verhaal toch maar neerzetten als jullie beloven mij hier mee niet te zullen plagen.
Enige jaren terug moest ik behandeld worden door de fysiotherapeut. Ik had gekozen voor die bij ons dicht in de buurt en ik werd behandeld door de jongste en mooiste van de medewerkers uit die praktijk, Debbie, ik vergeet het nooit meer.
Die dag was ik om 8 uur aan de beurt en laat ik me nou bijna verslapen. Vlug vlug mij aangekleed, in de auto er naar toe en ik was nog net op tijd.
Voor de behandeling moest ik mij helemaal uitkleden alleen mijn onderbroek mocht aanblijven. Verder niets aan de hand. Als ik die avond naar bed ga en mij sta uit te kleden vraagt mijn vrouw: waar ben jij vandaag geweest? Ik: hoe zo? Mijn vrouw zegt: jij hebt je onderbroek achterstevoren aan, je gulp zit op je kont.
Och toch zeg ik: heb ik vanmorgen op mijn buik op de behandeltafel gelegen met mijn onderbroek verkeerd om aan, wat zal Debbie wel niet gedacht hebben.
Enige dagen nadien bij de volgende behandeling aan Debbie gevraagd: was jou eergisteren niets opgevallen bij mij? Nee niet dat ik weet zei Debbie. Ik met een beetje rood hoofd verteld van mijn onderbroek maar Debbie zei dat ze daar niets van gemerkt had. Nu verdenk ik haar dat ze hiermee niet de waarheid vertelde.
Enige tijd terug was ik daar om een of andere redenen weer in de praktijk, zei ze na jaren ha die mijnheer W. hoe gaat het met u? Dus ik had wel degelijk op de een of andere manier indruk gemaakt bij haar.
Dit alles is waar gebeurd, de rekeningen heb ik nog!
Als jullie ooit door Debbie geholpen worden moet je er maar eens naar vragen. Misschien dat ze tegen een van jullie het wel wil bevestigen dat ze het wel degelijk gezien had dat ik mijn broek verkeerd om aan had.
Elke keer als ik nu langs de praktijk kom
moet ik onbewust even voelen of ik mijn broek nu wel goed aan heb.
Een oma, die ik kon, had altijd leuke verhalen.
En als ze het over de bevallingen had van haar kinderen dan zei ze altijd :
“Probeer maar ’s een sinasappel in oew neusgat te duwe’dan witte wel hoe da voelt”.
Een goede kennis van mij,moest eens een lezing houden in Antwerpen. Hij had eerst koffie gedronken en wilde nog graag een bakje troost. De belgische mevrouw zei: “Je moet eerst je tas ophalen”. De kennis liep de hele zaal door om zijn diplomatenkoffer op te halen….. 🙂
Het is al weer jaren geleden. Het gebeurde in de supermarkt Weltevreden, die toen nog in de Margrietlaan zat. Het was een zeer warme dag, zie ik tussen de rekken plotseling een mooie jonge vrouw lopen, met een gehaakt truitje. Er zaten voor en achter gaten in van ongeveer 1 x 1 cm. Behalve op de plaats waar haar tepels zaten, die waren als enigste bedekt. Wat heb ik toen lang naar de juiste shampoo moeten zoeken 😉 .
En bij de kassa stond ze weer achter me. 😀
Ik werk in de zorg en daar maak je natuurlijk vanalles mee. Op een morgen zat er een bewoner in bad. Hij heeft last van een zeer snelle stofwisseling waardoor je de volgende morgen kan zien wat hij die dag ervoor gegeten heeft.
Hij zat dus in bad en na een paar minuten hoorden we allemaal gesmek en geplons. Zat meneer overheerlijk de erwtjes en worteltjes te eten die ronddreven in zijn bad… met een heerlijk bruin poepsausje! 😀 Jammie!
oh bah!! dat meen je toch niet?? krijg meteen de rillingen over mn lijf!! 😕
Toen ik 19 was heb ik bij de Edah in de 2de Haagstraat gewerkt. Na een jaar was mijn contract afgelopen en werd mijn contract niet verlengd.(lees: ik werd ’te oud’). Nog maanden lang hebben klanten daar tegen mij geklaagd dat de Edah zo achteruit was gegaan doordat ik weg was… 😀 Tja………. ik kon er niks aan doen.. ik was de snelste kassiëre, meer kon ik mijn best niet doen.. 😉 Trouwens.. zelfs na jaren kreeg ik nog te horen dat de Edah zo achteruit was gegaan na mijn ontslag!!!! 8)
Oh ja.. ik heb er trouwens wel iets aan over gehouden… een tenniselleboog! en ik hou niet eens van tennissen!! 😀
Wat ik nou toch meemaakte…
In het centrum zag ik pas een reclamebord van een Helmondse makelaar waarop grote chocoladeletters me vertelden dat ik een gratis gesprek kon krijgen.
Nu ben ik meestal achterdochtig als je zomaar iets gratis krijgt, dus ik op zoek naar de kleine lettertjes. Nergens te vinden. Voor de zekerheid bel ik hen even. Er werd me verzekerd dat zo’n gesprek echt gratis was en dat er geen addertje onder het gras zat.
HELEMAAL gratis mag je dus met hen een gesprek voeren.
Geweldig toch?
Het is echt waar! Als jullie me willen controleren: het is Makelaar Van den Heuvel.
geweldige verhalen hiero
Jaren geleden begon ik vol goede moed aan mijn opleiding in een verpleeghuis. Een oude dementerende dame moest naar de toilet dus ik begeleide haar. Eenmaal klaar keek ze in de pot naar de drol die er lag en zei” Moet ik die meenemen?” hahahaha. Dit was mijn eerste ervaring in de zorg en wist niet of ik mocht lachen.
Het was 1 april, mijn vader heeft er een handje van om rotstreken uit te halen. Ik was puber en kreeg een brief thuis dat ik een OV jaarkaart moest ophalen bij postagentschap in ons winkelcentrum. Ik daarheen en zei dat ik OV kaart op kwam halen en kreeg een enveloppe mee. Eenmaal buiten maak ik hem open en kijk naar een geplastificeerd kaartje met een foto erop van Samantha Fox met big boebie”s. Die man achter de toonbank brak zowat en zat dus in het complot, achteraf erg funny, maar heb nog steeds mijn vader niet terug kunnen pakken. Iemand ideen??
Ik werd van de week al lopend langs het kanaal ingehaald door vele mensen vooral joggers en fietsers. Komt er weer iemand langs, dus ik keek redelijk ongeinteresseerd naar de achterkant van die voorbijganger. Bleek ie zo’n versleten wielrenbroekje aan te hebben dat ik zo op zijn bilspleet keek!!! Das nog eens iets anders dan een bouwvakkers-spleet!
sjaan.. en had ie een lekker kontje?? 😉 😀 haha!!
Sjaan, vertel eens, wat is het verschil 😉
@ Angelique: Het verschil is dat ik nu niet van boven in de spleet kon kijken maar meer een neglige-achtig zicht had. Door de stof heen zag ik overduidelijk 2 billen en daartussen een spleet. En alof hij het wist ging ie ook nog verzitten en plukte hij even aan zijn broekje toen ie zo’n 5 meter verder was…
@ Natasjalex: Kontje was misschien oke, kon ik niet goed genoeg zien, maar de meneer was als grijs, dus laat ik het erop houden dat ik wel eens jeugdiger bipsen heb gezien! 😉
Wat ik nou hierboven toch mee maakte.
Zeggen ze ooit iets over mannen. Nee vrouwen dan…..
sjaan.. oh gets.. nee, ik hou niet van grijs.. dus ik hoef het niet meer te weten.. 😕 bah, nou heb ik het beeld in mn hoofd!! 😕 🙁
Jaaaaaaa hahaha ik weet hoe dat is… krijg je niet meer weg!
@Sjaan wat ik nou toch meemaakte: kom ik vandaag volgens mij diezelfde fietser tegen.
Ik heb er vlug een foto van gemaakt en naar jouw gemaild. Is ie di ?
peterw.. volgens mij durft sjaan nou meteen dr mail niet meer te openen… 😉 😀 hihi!!!
Natasjalex zo erg was het nou ook weer niet.
Ik denk dat ze wel meer gewend is.
@Peter W: helaas het is em nie! Die grijsaard had een beter bipsje dat dit smerige geval… Denk ik. En ja ik zie wel ergere dingen, zoniet via de mail dan wel op het werk!
Rond 1980 heb ik meegewerkt als elektromonteur aan de bouw van de Mithilschool in Eindhoven. Op een dag moesten we met een de kruipruimte in. Deze kruipruimte was net een doolhof en bestond uit verschillende gangen. We moesten dus altijd zorgen dat we alle spullen die we nodig hadden ook bij ons hadden, anders konden we het hele eind weer terugkruipen. Op een gegeven moment vroeg een collega wie er de boormachine bij had. Ik kwam niet zo direct op de naam van de collega met de boormachine en zei toe op zijn platste Helmonds: “Die hi haai baai”. Iedereen lachen natuurlijk. Ze hebben me er nog lang mee voor de gek gehouden 😕
dus hij had haai bij?? 😉 😀 😛 hihi..
De meeste vrouwen zijn haaibaaien!
hehehe!!! ehm.. is dat zo?? weet ik niks van! 😉
Ben ik niet met je eens J.E. Mulder. Er zijn genoeg lieve en aardige vrouwen. Ook in Helmond 😉
Porcupine (a.k.a. Natuurlijk zijn er genoeg lieve en aardige vrouwen, maar daarom kunnen het nog wel haaibaaien zijn.)
hehe jullie hebben het wel over vrouwen ja!! vergeten jullie niet dat wij vrouwen hier ook meelezen?? 😉
Ik werkte als elektromonteur in Eindhoven en wij moesten ook verlichting aanleggen in de kruipruimte’s.
Maar voor dat wij dat gedaan hadden had er iedereen zijn leidingen al gelegd. De verwarmingsmonteur ook.
Er was een isolatiebedrijf ingehuurd om die verwarmingsbuizen in de kruipruimten te isoleren.
Diegene die dat moest doen was een hele dikke vent die al moeite had om te lopen laat staan om te kruipen in heel die lange en enge kruipruimte’s. Deze dikke kroop met zijn materiaal en zijn looplamp onder de vloer en dan wachten wij tot dat hij heel ver was gekropen en dan trokken wij er boven de stekker uit zodat hij weer helemaal in de donkere terug moest kruipen om de stekker er in te doen. Het waren hele dikke vloeren maar wij wisten precies de plaats waar hij ergens aan het kruipen was. Zo kon die dikke vloeken. En dat lapten wij als kwajongens een paar keer op een dag, vooral op de maandag want dan was die dikke nog half zat. Hij heeft hij zelfs ooit een paar uur onder de vloer zitten slapen en had hij nog niet in de gaten dat wij er weer de stekker uit getrokken hadden die profiteur.
Ik moet nou nog steeds lachen en zie het zo voor me als die dikke zijn eigen uit die kruipruimte omhoog hees vloekend, tierend en scheldend.
Noud, echt gebeurd. Ik was ook ooit elektricien.
Ik ben er mee moeten stoppen.
Ik kon niet langer tegen de spanning. 😮
@ Peter W. :: 18 augustus 2005 19:52
Dat zal die isolateur zeker niet leuk hebben gevonden.
Als wij in een kruipruimte moesten werken namen we voor de zekerheid altijd een paar zaklampen mee, voor als de verlichting uitviel.
Waar heb jij trouwens gewerkt als electromonteur?
Ik werkte bij Nolte in Eindhoven van 1978-1990
@Peter W Let maar op dat die “dikke” niet meeleest.
Verder gaat zoeken en via via ….. oei oei !
@ Porcupine (a.k.a.Noud ) Als elektromonteur heb ik in Eindhoven gewerkt bij de firma Wissing op de Karolingersweg en voor het Inginieursbureaux Thust en Graff uit Den Bosch beide hadden o.a. enige grote projecten op de toenmalige RPI. Vandaar 😛
Ik was als elektromonteur ergens in een huis aan het werken zag ik de buurvrouw smiddags in de tuin gaan liggen zonnen. Niet veel aan en ikke dus regelmatig een keer naar buiten kieke. Het was tegen 5 uur, trok ze snel wat kleren aan en ging het gras maaien op een drafje.
Het duurde geen 5 minuten kwam de man thuis van kantoor, hij deed meteen zijn stropdas af, en nam het grasmachine over van zijn vrouw.
Ik heb me moeten bedwingen om niet naar buiten te gaan om hem te zeggen dat ze zo wat de hele middag bloot in de tuin had liggen zonnen.
Het is maar goed ook dat je niks hebt gezegd, Peter. Anders had je misschien wel klappen opgelopen omdat je de hele middag naar haar had liggen gluren 😉
Jaren geleden heb ik eens een weekje bij de verbouwing van het Ing.Ottenbad in Eindhoven gewerkt. Het was midden in de zomer, en moest met een paar collega’s boven de kleedhokjes werken. Door een paar gaatjes in het plafond kon je zo in de hokjes van de dames kijken. Zegt een collega tegen mij: “Noud, kom eens vlug kijken hier”. Ik keek dus door zo’n kijkgaatje, zie ik een vrouw van over de 70 staan die zich aan het omkleden was.
Hadden ze me mooi bij de neus 😕
noud.. het is ook helemaal niet netjes om naar dames te gluren!!! 😀 dus eigenlijk was het je verdiende loon!! 😉 😛
Dat is waar Natasja. Maar ik was pas 20 dus…
noud.. 20 is volwassen.. dus dat is geen excuus!! 😉 😀
Ik ben nog steeds niet volwassen, Natasja 8)
Een kennis van me moest naar de gyneacoloog omdat ze al een tijdje over de 40 weken heen was… Dus toen ze haar kleine ’s middags naar school had gebracht dacht ze vlug ff naar huis om me te wassen want je weet maar nooit daar in die beugels… Ze pakt het eerste het beste washandje op de wastafel en begint met lichte druk haar muts te wassen.. In het ziekenhuis aangekomen besluit de gyneacoloog haar te toucheren… Mijn kennis kleed zich uit en gaat op het bedje liggen met haar benen in de beugels… de geneacoloog gaat ervoor staan en zegt tegen haar… “zo zo mevrouw… U hebt er nog een werkje van gemaakt”… Helemaal over de zeik en piswoest komt ze thuis… Ze belt helemaal over de rooie haar man op en zegt tegen hem… “en dat is niet meer normaal.. Ik dien een aanklacht in.. Dat kan die toch niet maken zoiets te zeggen, wat een eikel zeg!!!” Haar man ook duidelijk over de zeik begint tegen al zijn collega’s te vertellen dat ze zich inderdaad wel scheert, maar dat die van een dokter zo een opmerking niet verwacht.dat ook hij een aanklacht in wil gaan dienen…
’s Avonds brengt mijn kennis haar kleine meid naar bed die bijna 4 jaar is en zegt.. kom op schat… even je toetje wassen en je tandjes poetsen… Waarop de kleine zegt… Owjaaaaaa mama… Je moet even een ander washandje pakken want ik had vanmorgen samen met mijn vriendinnetje met de glittergel gespeeld en toen was er een flinke klodder op de grond gevallen en dat heb ik met het washandje even opgepoetst…….. 😕 😕
Groetjes Marielle34 😉
@Marielle
Was het zo koud dat ze een muts op moest. 😀
Wel een leuk verhaal.
@Marielle, leuk verhaal en nu dat je het over “muts” hebt , heb ik er ook nog 1. Ik keek een keer samen met mijn oma naar een foto van een echtpaar waarbij de vrouw haar handen gevouwen had voor haar “muts”.
Hierop zei mijn oma :” och kijk, ze houdt haar muts vast”
Waarop ik als 14-jarige antwoordde : ” Waar dan. ik zie geen muts” ?
tja, wist ik veel 😕
hahaha… die mutsen toch he…. 😉
Vanmiddag was mijn zus bij ons thuis, toen het gespreksonderwerp over de Carat kalender ging. Ze had hem nog niet gezien.
Vroeg ze: “Is het een scheurkalender”?
“Nee”, antwoordde ik, “het is een ZAKkalender”!
Wie kent ze niet? De buren!! Je hebt leuke en minder leuke buren. Ik heb dus een minder leuke buurman!!! In mijn tuin staan 2 coniferen van ruim 35 jaar en ze zijn groot, heeeeeeel groot (20 meter). Die begint mijn buurman ineens te emmeren dat die bomen licht weghalen. Woon er nu bijna 3 jaar en nog nooit heeft ie iets gezegd over die ‘bomen’. Nu heb ik een brief gekregen van zijn advocaat dat ik voor 30 december die coniferen moet snoeien tot 2 meter!! Nou ja…. mag dat eigenlijk wel? Is het niet verjaard na zoveel jaar om nog te kunnen eisen dat??
@Tim:
Een vervelende zaak. Toevallig is er een tijd terug iets soortelijk geweest bij De Rijdende Rechter. Maar wat daar nu exact de uitspraak was, is mij onbekend.
Maar bedenk dat een advocaat alles mag eisen, en dat hij ook mag bluffen. 😉
@Tim
Bomen zijn vaker een bron van ergernis. Of ze zijn te hoog, of er is overlast door bladeren, er is altijd wel wat. En zoals de Weblog van Helmond al schreef, een advocaat kan zoveel eisen, een rechter bepaald eventueel wat er met de bomen dient te gebeuren.
Misschien moet je nog eens met je buren praten.
Tim, volgens mij kun je gewoon op www. helmond.nl kijken waar je als tuineigenaar m.b.t. de bomen in je tuin aan moet voldoen en als je daar aan voldoet wat heeft jouw buurman dan nog daar aan toe te voegen.
Lijkt me zo, succes !
@Porcupine
Praten met die buurman? Die man kon niet eens op een fatsoenlijke manier vragen of er wellicht iets gedaan kon worden aan die coniferen (blijken geen bomen te zijn!!!).
@Angelique
Die coniferen zijn ruim 35 jaar geleden geplant. Dus die bomen waren al groot toen hij er kwam wonen. Ik weet niet of die man recht van spreken heeft. Hij denkt dat die coniferen bomen zijn, is dus niet zo, en daarom op 2 meter van de erfafscheidingen moeten staan. Maar coniferen worden geschaard onder heesters, dus 0,5 meter. Die man heeft dus eigenlijk geen poot om op te staan! Gezellige buurt, die Oranjebuurt… pfff waar maken mensen zich druk om!
Tim, als die advocaat een hoogte aanhoudt van 2 meter dan vind hij dat jouw coniferen als erfscheiding gezien moeten worden en bovendien staat op www. helmond.nl, bij zoekgegevens erfafscheiding dat deze tot een hoogte van 2,5 mtr ( bij achterkant) mogen komen.
En zoals ik uit jouw verhaal begrijp zijn jouw coniferen geen erfafscheiding en betwijfel ik of die advocaat jou iets op kan leggen. 😮
Nou de hele boomaffaire heeft uiteindelijk een goede afloop gekregen. Ik ontving eergister een brief van gemeente waarin stond dat alle bomen in onze buurt (ook in de tuinen!!) beschermd zijn en dus niet gekapt mogen worden. Alleen bij extreme overlast. Nou te weinig zon in je kamer is geen extreme overlast.. nanananana de buurman keek ineens heeeeeeeel zuur! hahaha
@Tim
Even je verhaal van 21 dec. om 18:03 uur nog in herinnering roepen. Daar sprak je immers dat coniferen geen bomen zijn, maar heesters. 😕
Toen ik een jaar of 7 was, logeerde ik bij mijn oma in Nijmegen.
Het was zaterdagavond en gezellig, ik kreeg een heel klein glaasje advokaat en een schaaltje nibbits (de enigste chips in die tijd) en al kauwend vertel ik mijn oma dat ik een broertje wil, “nou” zegt oma, “dat zullen we morgen eens voor gaan zorgen, als ze nog niet uitverkocht zijn.”
De volgende morgen na het ontbijt, geeft mijn oma mij een zakje vol met Douwe Egberts koffie bonnen en zegt, “ga hiermee maar naar de Co-op (die nog maar kort daar bestond) en geef de bonnen aan de mijnheer bij de kassa en vertel waarvoor je komt”
Zo gezegd, zo gedaan, ik kom bij de bewuste mijnheer en vertel mijn wens. “Tja”, zegt de mijnheer, al over zijn kin wrijvend, “die zijn inmiddels allemaal uitverkocht, ga maar even naar de groenteman, misschien heeft die ze nog wel”. Nou ik naar de volgende, daar hetzelfde verhaal, zo ben ik naar 5 winkels geweest en daarna diep teleurgesteld terug naar oma.
Je kunt je wel voorstellen hoe lang ik met dit verhaal binnen de familie gepest ben en zelfs nu na al die jaren komt het nog wel eens boven water, op een feestje of zo.
Wat ik zelf, nu, het mooiste vind is dat al die mijnheren in de desbetreffende winkels, het verhaal gelijk doorhadden en er in meegingen, alsof het met oma van te voren afgesroken was. 😛
En is dat broertje er uiteindelijk toch ooit gekomen? 😉
Nee, jammer genoeg niet, ben nog steeds de jongste. 🙁
haha das nog eens een leuk verhaal!! 😀 😀
Dit is echt een leuke log echt lachen.. 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀
Kun je je eigen voorstellen,dat je op de leeftijd van 14jaar bij een groepje jongens en meiden staat, en stiekum verlieft op een jongen bent, met al een kunstgebit in, en een lekkere grote drop in je mond, die je een stuk in je hand had, en de rest vastgezogen aan je gebit zit,en iemand roept je, je draait alleen je hooft om.en kijkt weer voor je,en ziet daar in je hand je drop met je gebit erin zitten,en iedeeen kijkt je aan,nou dat ga je door de grond.
Ik werkte bij een bedrijf met garen,in die tijd hadden we nog korte rokke aan ,en groot ontzag voor de grote directeur, op een zeker moment sta ik bij de grote directeur iets over een foutproduct te praten,er staat een hele grote doos achter me, ik voel dat mijn knieen beginnen te knikken,in een reactie wil ik op die grote doos gaan zitten, is die doos leeg, val ik achterover met mijn hooft in de doos naar beneden en mijn benen de lucht in en mijn rokje omhoog .toen ik eruit geholpen was zag ik dat ie moeite had met zijn lach in te houden en hij niet alleen.
Ik ging ff een boodschap halen bij de edah in de bus. Ik had een grote mercedes bus bij en stond geparkeerd achter de giebels. Eenmaal klaar met boodschappen reed ik weg via de achterkant van de chinees. Nou staan er op dat stoepje bij de chinees een stuk of 10 jongens van een jaar of 15. Een dacht er grappig te zijn en parkeerde net voordat ik eraan kom zijn fiets midden op de weg, en gaat met zijn vriendjes met de rug naar me toe staan smoezen en lachen op de stoep. Ik mijn raam omlaag en vraag vriendelijk of hij de fiets kan verwijderen. Ze kijken me allemaal aan maar niemand reageerd op mijn verzoek. Nou prima, dan doe ik het zelf wel. Ik stap uit mijn bus en pak die fiets op. Meteen een grote bek van de eigenaar dat ik met mijn poten van zijn fiets moet blijven. Dus ik zet de fiets recht voor zijn neus en vraag nog eens duidelijk of dit zijn fiets is. Weer krijg ik een flinke waffel.
Jammer voor hem had hij zijn fiets niet op slot staan. Dat heb ik voor hem gedaan en ben met zijn fietssleutels weer in mijn bus gestapt en aangereden. De jongens raakte lichtelijk in paniek. Ik heb het groepje drie rondjes om het winkelcentrum achter me aan laten fietsen voordat ze de sleutel terug kregen. het was ze duidelijk dat als ze een geintje uithaalde ze ook wel eens terug konden worden gepakt. Ik kreeg zelfs nog een spontaan excuus van de jongen met zijn grote mond.
@Linda
Erg sterk en geweldig verwoord! Tijdens het lezen van je verhaal had ik het gevoel dat ik erbij stond en meekeek.
Dit herinneren die mannekes zich nog als ze 30 zijn. En dat is niks niet erg.
Ik sluit me helemaal bij Pieter aan.
@Linda;
Perfect gedaan Linda !!
ik heb op mijn werk een keer in een vloeibare zeepflesje waar iedereen zijn handen mee waste behangplaksel gedaan.en lol dat ik had.tot ik zag dat mijn baas zgn zeep in zijn hand deed met water en in zijn gezicht pletste,heb ik daarna zonder dat iemand het zag snel weer verandert ,maar moest het toch tegen mijn collegas gierend van het lachen vertellen
Een jaar of 7 geleden had ik nog wat met inmiddels mijn ex. Zij komt uit Rotterdam dus Helmonds had ze nog nooit gehoord (behalve wat van mij als ik vrienden aan de telefoon had ofzo). We vierden dat jaar sinterklaas bij ons oma en die praot nog unhaowent dé skôn aaw helliemuns.
Op een gegeven moment moesten we gedichtjes voorlezen waarop ik vroeg: “Oma? Assik daak andun beurt ben he? Kennik dannie bai ouw op oewe slip komme zitte? Dé vink vul skônner um dé sinterkloas di joar ni zeelluf ankumt hier!”
Vanaf dat moment is mijn ex stilletjes gebleven de hele avond waarop ze thuis boos tegen me uit uitviel: “Dat ken je toch nie maken tegen je grootmoeder? Dat je aan der ondergoed wilt zitten?”
Ik kreeg 15 jaar geleden een relatie met huidige vrouw.En na ongeveer 6 maanden in Eindhoven gewoond te hebben zijn we in Helmond gaan wonen.
Daar ik geboren en opgegroeid ben in Eindhoven vond ik het helmonds dialect soms moeilijk te verstaan.
Daar mijn vrouw eens aan mij vroeg om een mauer water op te zetten.
Ik keek haar aan met de vraag wat zij bedoelde met mauer!
Bleek een fluitketel te zijn!!
Het vreemde vind ik dat we maar 15 km. hemelsbreed uit elkaar opgegroeid zijn maar dat er toch voor mij verschillende woorden zijn die blijkbaar toch echt Helmonds zijn!
Leuke verhaaltjes!
Ik deed de opleiding tot Verzorgende en liep stage in De Pannehoeve, dat moet ergens rond 1996 geweest zijn. Nadat ik mijn diploma op zak had werd mij daar een baan aangeboden. Wat was ik blij!
Dus aan de slag en al snel moest ik ook nachtdiensten draaien. Dat viel wel even tegen want de ouwetjes waren ’s nachts vaker wakker dan dat ze sliepen! Dus druk druk en ik hoorde vaak: ‘Ik ken nie slaope broeder.’ ‘Mag ik nog een glaasje water?’ ‘Broederrrrr, ik moet plassen!’ Na twee nachten was ik er wel klaar mee en bedacht een plan……..
De nacht daarop liep ik rond met een heus medicijnkokertje met…… slaappillen! Tenminste, dat dachten de bewoners. Ik deelde ze rijkelijk uit, met de mededeling: ‘Innemen, snel gaan liggen want dit is héél sterk spul!’ Nou, en ze sliepen hoor, als roosjes. Allemaal. De nachten die volgden waren ongelofelijk rustig voor deze broeder. Hahaha! Ohhh, en die ‘slaappillen’? Dat waren gewoon Tictacjes. Niets bijzonders.
Helaas kreeg de directrice er destijds ook lucht van, want ‘de broeder’ deelde zomaar fantastische slaappillen uit! Dus werd ik op kantoor ontboden om tekst en uitleg te geven. Helaas kon mevrouw de directrice er minder hard om lachen en werd ik weggestuurd met een uitbrander en een waarschuwing.
De nachtdiensten heb ik daarna nooit meer écht leuk gevonden!
Ik zie hier een verhaal voorbij komen van kruipruimtes en dat ze dan de stekker eruit trokken. Zoiets heb ik ook meegemaakt als hulpmonteur. Ik door de kruipruimtes heen bij de Mariaschool en dat was ver kruipen en net een doolhof. Je nam dan een looplamp mee en de monteur vond het grappig om dan de stroom eruit te trekken zodat je in het pikkedonker de weg terug moest vinden. Nu was dat redelijk makkelijk omdat je dat via de stroomkabel kon doen maar geloof me ik was PISSIG.
De dag erna zei ik dus tegen hem dat ik er niet meer in ging vanwege angst en hij moest dus zelf. En ik moest het dus voorbereiden met een lamp en dan moest je de verlengkabels vastknopen aan elkaar zodat ze niet los schoten als je aan de kabel trok. (helaas was ik vergeten haha) en hij was zo slim om een zaklamp mee te nemen (zei hij). Dus hij 30 meter die ruimte heen heel vrolijk en toen trok ik inderdaad de stekker eruit en het laatste gedeelte van de verlengkabel terug en de klep terug op de put en ik zette de deur schuin open zodat de deksel niet open kon en OWJA.. ik had ook even de batterijen in zijn zaklamp omgedraaid zodat die het ook niet deed.. Hij heeft er bijna een half uur over gedaan.. Heel raar, hij kon er zelf minder mee lachen hahaha