2reacties
GGG, Controle bij het Gemeentemuseum
Zaterdagavond is de officiële opening van de expositie “Helmondse Favorieten” in het Gemeentemuseum Helmond. Deze tentoonstelling, die ook op de weblog werd aangekondigd, is samengesteld door 35 bekende en 15 onbekende Helmondse gastcuratoren.
Leuk idee natuurlijk. Maar de nieuwe museumdirecteur wilde natuurlijk wel graag vóóraf grondig laten controleren wat voor werk al die onervaren gastcuratoren gaan tentoonstellen. Een relletje is tegenwoordig immers zo geboren.
voor de controlerende museummedewerker deze week.
2 reacties:
Helmondse Favorieten,
Helmonders en hun keuze uit de collectie van het Gemeentemuseum Helmond
Is er iets dat schilders uit Helmond en omgeving bindt? Ja, volgens mij beelden zij zelden luchten af. Die krijg je hier ook nauwelijks te zien. De term coulisselandschap lijkt nog te ruim voor dit deel van Nederland. Wat je ziet zijn besloten akkers en weiden, kleine percelen met bomen eromheen, een soort kamers van natuur. Je ziet vooral veel grond.
Bert Loerakker geeft met zijn achternaam al aan wat ik bedoel. Je zou alle landschapskunst waarbij de horizon hoog op het doek staat ‘Loerakker’ kunnen noemen. Van hem heb ik een plastiek uitgekozen, waarin toch een beetje lucht zit. Wie van industriële cultuur houdt, zal er een machine in herkennen, een pomp van Begemann. Niet veel mensen willen het nog weten, maar de Helmondse industrie betekende ooit voor de arme keuterboertjes en thuiswevers uit de omtrek: lucht, vrijheid!
De nestor van de Helmondse schilders, Gérard Princée, is vertegenwoordigd door een luchtloos stadsgezicht uit Zuid-Europa. Hij vertolkt een andere ervaring van me. Lopend over de Amsterdamse grachten kreeg ik eens een rode kop, zo maar. Ik realiseerde me: verrek, alle huizen zijn hier mooi! Van Helmond had ik om zo te zeggen een wisselvalliger beeld.
Gérard Princée, zonder titel
Ten slotte Leon Adriaans. Ik houd erg van naïeve kunst, maar Adriaans illustreert wat daaraan meestal schort. Emoties zijn niet voldoende om een goed schilderij te maken, het gaat ook om originaliteit, compositie en visie. Dit schilderij heeft heel toepasselijk het kijken tot onderwerp. Om iets te zien moet je eerst kijken. Johan Cruyff zou deze wijsheid niet verbeterd kunnen hebben.
Leon Adriaans, Kijkinstrument voor de kunst (Deshima ’88 ’89)
Graag had ik nog andere Helmondse schilders getoond, maar dat ik dat al zou kunnen stemt mij tevreden. Historisch gezien is de combinatie Helmond en schilderkunst immers niet vanzelfsprekend. Wijlen Jan Kam, directeur van Begemann, was bevriend met Isaac Israëls, de beroemde impressionist. De schilder zou rond 1900 eens bij hem langskomen en nam daartoe de trein. Hij stapte het Helmondse station uit en keerde direct weerom, zonder zich af te melden. Hij kon de aanblik, het lawaai en de stank van de stad geen tel verdragen.
Helmondse schilders hebben dus hun werkelijkheid moeten veroveren – vandaar dat kijken van Leon Adriaans. Ik stel mij voor dat zij hun inspiratie toch uit de directe omgeving hebben geput. Hoewel ikzelf al jaren elders woon, ligt ook voor mij het mooiste plekje op aarde in deze contreien. Vanaf de Warande loopt een kronkelig paadje dat uitkomt op de weg naar Croy. Langszij omranken hoge bomen een weideveld met koeien. Je kijkt voornamelijk naar de grond. Een kamer van natuur!
Telkens wanneer ik op dat paadje stilsta heb ik niet het gevoel dat ik nog veel geheimen aan het leven zal ontfutselen, maar ik vind dat dan best.
Jef de Jager
De tentoonstelling Helmondse Favorieten loopt van 16 oktober 2012 tot 8 februari 2013 in de Boscotondohal.
Benieuwd naar de keuze van de nieuwe burgemeester van Helmond, mw Blanksma? Deze is nu ook te zien op de expositie Helmondse Favorieten. Kom kijken en ontdek wat zij gekozen heeft en waarom.