Ozdemir: een Nieuw Helmond
Enkele maanden geleden werd ik gevraagd om voor De weblog van Helmond te schrijven. Nu is het zo dat ik van nature geen schrijver ben, maar meer visueel ben ingesteld. Toch kon ik geen nee zeggen. Want met Nee zeggen komen we niet verder. Dit terwijl:
Helmond verder moet,
Helmond verder wil,
En vooral ook, Helmond verder kan.
En dat kan alleen als we Ja zeggen en aanpakken. Risico’s nemen. Durven. Anders gaat er niets veranderen. Een Nee kunnen we dus niet op ons conto hebben.
Nieuwe start
Helmond maakt een nieuwe start. Een nieuwe begin. Helmond heeft een nieuwe hoop. Een nieuwe burgemeester. Een burgemeester waar vanaf de eerste dag ieder Helmonder een klik mee heeft. Een burgemeester die van iedereen is en die Helmond vleugels wil, kan en zal geven. Met haar komst heeft Elly Blanksma Helmond een nieuwe start gegeven.
Parallel aan komst van onze burgemeester hebben wij op 13 december Helmond Magazine gelanceerd. Een positief stadsmagazine. Dit om Helmond een gezicht, een face, een visitekaartje naar binnen en buiten te geven. In mijn ogen is dat ook een mooie aanwinst voor Helmond.
Maar Helmond gaat verder. Er wordt flink gewerkt aan de Cacaofabriek. Ook de Cacaofabriek wordt een nieuwe mijlpaal in het Helmondse. Ik zie het al helemaal voor me. Een prachtige centrum, een cultureel hotspot met een creatieve hoekje. Voor mij duidelijk een toonaangevend kleur in Helmond.
Zo zie ik Helmond van dag tot dag volwassener worden en dat met behoud van zijn identiteit. Met behoud van identiteit zeg ik, omdat we niet hoeven te concurreren met onze buren, maar gaan geloven in onze eigen krachten en daar invulling aan geven. Nee, niet concurreren met onze buren maar samenwerken en gebruik maken van elkaar sterke plussen. Zo kunnen we niet alleen lokaal maar ook regionaal, nationaal maar ook internationaal aan ons stad werken.
Ik geloof in Helmond. Helmonders geloven in Helmond.
U. Ozdemir
Hoofdredacteur/fotograaf HLMND Magazine.
10 reacties:
Ja, ja, het Helmond Magazine. Verspreid, zoals ze zelf zeggen, in de rijkere wijken. Dus NIET voor alle Helmonders. Zo iemand kan geen positief bericht schrijven. Discriminatie is nooit positief.
Misschien is discriminatie een te sterk woord, maar ik heb me erg kwaad gemaakt om de aankondiging in het ED. Zo ga je dus niet met Helmonders om.
Helemaal met je eens Hans!
Zo’n blad moet iedere Helmonder krijgen of niemand, maar nier alleen de ‘dure’ wijken.
@Hans Gruijters en @Judith
Ik hoorde ergens dat er nog geen geld was om het Helmond Magazine overal te verspreiden.
Het selecteren van de beste doelgroep voor een folder of boekje is dan helemaal geen verkeerde oplossing vind ik, dat doen zoveel bedrijven. Van Wibra tot Bijenkorf. http://www.huisaanhuisfolders.com/gericht-verspreiden-socio-demografische-selecties.html
Een mooi initiatief van dhr Ozdemir, zeker. Maar voordat we allemaal als hoopvolle positivisten te boek staan: kankeren is voor mij altijd eigen aan Helmond geweest. Van het Haagje tot de Heistraat, van de Aarle-Rixtelseweg tot de Koninginnewal, als je goed luistert hoor je achter ieder raam geklaag en gemopper. Menig Helmonder heeft zelfs een gezicht dat ernaar staat. En ook die stadgenoten die optimistisch lijken, bezitten vaak een negatieve insteek (zelfs dhr Ozdemir, stel ik kwaadaardig vast, want waarom zou er in vredesnaam over een ‘nieuwe start’ voor de stad moeten worden gesproken?). Mij schrikt die houding niet af, integendeel. Als ik zelf wil kankeren, kom ik naar Helmond.
Beste @Hans @Judith
Mijn vader is rond 1968 naar Helmond gekomen. Wij, de kinderen zijn rond 1974 naar Nederland, Helmond gekomen. We hebben als eerste in Kluisstraat gewoond. Ik weet nog goed dat bij ons boven op de voordeur een platen bordje hing met daarop : onbewoonbaar verklaard. Daarna zijn we verhuisd naar Hemelrijksestraat. En vandaar naar Willemprinzenstraat. Tot ongeveer mijn 30ste heb ik in Helmond centrum gewoond. Ik heb genoten van mijn jeugd en al die jaren.
Discrimeren zal ik en kan ik niet doen. Wil ik ook niet. Is ook nergens voor nodig. Ik snap de reacties wel omtrent rijke wijken. Voorganger van HLMND Magazine was BRNDVRT Magazine. Dat was een initiatief om samen in de wijk iets moois te maken. Zonder enige andere bedoelingen. Gewoon iets moois voor je wijk. Maar na enkele edities kregen wij verzoeken buiten de wijk ook om deze blad te mogen ontvangen. Hierdoor zou de inhoud veranderen en niet meer alleen over Brandevoort gaan maar over heel Helmond. Dus ook de naam van de magazine zou veranderen. De vraag was of we dat wilden, konden, financieel haalbaar was enz.
Ook zaten we met de dilemma van aantal stuks. Het drukken voor heel Helmond zou betekenen dat we 40.000 stuks zouden moeten drukken. Ook 40.000 stuks bezorgen. Na wat calculatie merkten we dat hierdoor de advertentie pagina’s een verkoop prijs van 2.500 a 3.000 euro zou worden. En niemand betaald dat in Helmond laat staan in Eindhoven. Frits Magazine van Eindhoven vraagt deze bedragen niet eens. Helmond Magazine is een persoonlijk initiatief die niet gesubsidieerd wordt.
Een ander optie was : niet uitkomen.
Maar dat vonden we geen optie. Want Helmond verdiend een mooie magazine.
Helmond wil groeien. En werken aan zijn imago. Werken aan zijn positie op lokaal, regionaal en nationaal nivo. Zo een blad werkt daar aan mee naar mijn mening.
De reden dat we de blad op bepaalde wijken bezorgen is dat de meeste adverteerders dit daardoor interessant vinden. Met deze aantal kunnen wij ook de advertentie prijzen net acceptabel maken. Deze keuze is een commercieel keuze geweest om het blad uit te kunnen brengen en niet om onderscheid in wijken te maken. Want iedereen in Helmond die ons blad wil hebben krijgt het ook. Een mail naar ons redactie voldoende.
Helmond Magazine is op diverse boekhandels en punten in Helmond beschikbaar. Ook digitaal.
Gratis bezorgd:
Mensen die hun adres naar ons redactie mailen krijgen het blad gratis bezorgd. Op deze manier is het blad voor iedereen beschikbaar.
Ik ga hier geen ellenlange discussie over voeren. Maar de heer/mevrouw Ozdemir gebruikte in H\het ED toentertijd de term rijke wijken. En als u Helmond op een hoger plan wilt stellen, en dus positief nieuws wilt brengen, dan zult u dit soort termen beter niet gebruiken, en daarmee driekwart van de stad als “minder” kwalificeren. Deze wijken bestaan ook al lang niet meer. In Brandevoort leven relatief net zo veel mensen met een klein besteedbaar inkomen dan in Oost. De keuze van welke wijk wel is dus natte vingerwerk. Er staan overal duurdere koophuizen, in elke wijk, nog afgezien of het rijke mensen zijn die daar in wonen. Uw keuze geeft, onbedoeld(?) een tweedeling aan. En alleen heel Helmond, arm en rijk, kan opgetild worden naar een “hoger niveau”.
De term discrimineren heb ik zelf al verbeterd.
@Hans Gruijters
Is het zo moeilijk voor je als iemand positief over Helmond is?
Met azijn pissen kan je het verschil tussen arm en rijk niet oplossen
Het is niet zo makkelijk voor de Helmonders. De rijkste wijk van Helmond is Brandevoort.
Dat komt omdat in die wijk veel oud-Eindhovenaren en oud-Mierlonaren wonen.
Brandevoorters noemen zich ook niet Helmonders.
@ Hans Gruyters
Net zoals wijken in sociaal en cultureel opzicht kunnen verschillen, geldt dat ook in financiele zin. In de ene wijk zijn de bewoners nu eenmaal financieel draagkrachtiger dan in de andere. Iets waarvoor men in het normale spraakgebruik gewoonlijk de begrippen rijk en arm hanteert. Daar kan je boos over worden, maar ook hedendaagse verhullende omschrijvingen als kansarme of gepriviligeerde wijken doen hier niets aan af.
Te ontkennen valt evenmin dat tegenwoordig, door zowel commerciele als publieke instellingen, het verschil in postcodegebied als graadmeter voor van alles en nog wat wordt gebruikt. Ozdemir is niet de enige.
Vindt die man dat starten in statistisch aantoonbare, financieel sterkere wijken beter is om op een later moment de hele stad van zijn product te kunnen voorzien dan is daar weinig mis mee. Hij handelt daarmee simpelweg als een calculerende medeburger in een calculerende samenleving, net zoals iedereen.
Wees blij dat er mensen zijn die het gedateerde Helmondse wijkdenken achter zich laten en niet op hun handen blijven zitten. Erg ver brengt die Calimero houding je niet. Gewoon met je tijd meegaan Hans, en je statusgevoeligheid niet al teveel laten opspelen.