Vetjens: Drugsbeleid
Trots Op Nederland wenst iedereen een gezond, gelukkig en voorspoedig 2011. Het eerste volledige jaar dat wij vertegenwoordigd zijn in de Helmondse gemeenteraad. We zien met een gerust hart terug op 2010 als een jaar waarin voor Trots op Nederland veel gebeurd is. We hebben veel geleerd, verschillende onderwerpen aangepakt en duidelijk onze inbreng getoond. En dat doen we in 2011 ook.
Een van de onderwerpen die onze gemoederen beroeren is het softdrugsbeleid in Nederland en de spin-off daarvan voor Helmond. Jarenlang gedogen heeft ertoe bijgedragen dat in Nederland een levendige "illegale" handel is ontstaan. Goed georganiseerd, op grote schaal en met geweld als bijproduct. Een en ander heeft onacceptabele proporties aangenomen met onder andere de aanslagen in Helmond als gevolg. Het is van de zotte dat Burgemeester Jacobs als gevolg van bedreigingen moest onderduiken. Gelukkig is hij weer terug en wij wensen hem alle sterkte en wijsheid toe.
Verkopen mag. Gebruiken wordt gedoogd, maar de teelt is verboden. Een kromme onbegrijpelijke situatie. Blijkbaar vergeet men dat we de drugs kunnen verbieden, maar de behoefte daaraan niet. Met andere woorden; de markt is er en zal er altijd blijven. En een markt die vraagt, wordt bediend.
Naar aanleiding van de aanslagen op de coffeeshop in Helmond is de overheid in actie gekomen. Echter tot onze grote verbazing wordt niet de aanvoerkant aangepakt maar de afnemerszijde!! En wel met pasjes, waardoor menigeen bij een coffeeshop geweigerd wordt en dus terugvalt op de illegale handel. Deze laatste wrijft zich in de handen. Zij zien de omzet stijgen, met dank aan de overheid.
Er is een "Taskforce" in het leven geroepen. Om de drugscriminaliteit aan te pakken. Wederom een praatgroep waarvan nog maar moet blijken wat deze zal opleveren. Het is inmiddels al weer akelig stil. We wachten toch niet tot het volgende probleem zich in Helmond voordoet? Wellicht dat Helmond de overheid duidelijk kan maken dat met de huidige genomen stappen het probleem nooit opgelost wordt.
Trots Op Nederland is voor legalisatie van softdrugs inclusief de handel en het gebruik. Op deze wijze is de aanvoer gecontroleerd en het gebruik veilig en betaalbaar. Vergelijk het maar met alcohol en tabak. Zolang dat niet gebeurt, rest ons niets anders dan alles te verbieden. Maar dan ook alles, dus en het gebruik en de handel en de teelt. En overtredingen hard aanpakken zodat men zich wel verschillende keren zal bedenken alvorens met deze activiteit aan de slag te gaan. Dus geen gedogen, maar Vertrouwen scheppen en Handhaven.
René Vetjens
Raadslid
9 reacties:
Er word redelijk veel in beslag genomen, dit word(naar mijn weten) vernietigd. Als men dit nu zou gebruiken om de coffeshops te voorzien van hun softdrugs, dan kan de staatskas daar ook beter van worden. Mischien zelfs legale kwekerijen opzetten, en op deze manier de winst weg pakken voor de illegale handelaren.
Zo kan men de kweek in de gaten houden en er voor zorgen dat het een softdrugs blijft. Als ander pluspunt kun je het controleren. Je kunt dezelfde prijzen gebruiken als die van de straat, dus de illegale handel is dan niet meer zo winstgevend.(er is geen afname hier)
goede bijdrage!
@René Vetjens
Zijn jullie voor een derde coffeeshop in Helmond?
@Pieter,
Waarom zou je voor een derde coffeeshop in Helmond zijn, als de tweede niet eens normaal open gehouden kan worden?
@ Ad: waarom heeft de SP in Helmond voor gestemd toen de tweede coffee-shop in de Gemeenteraad aan de orde was?
@ J.E. Mulder: zie http://www.helmond.sp.nl/Tweede_coffeeshop_gaat_er_komen.stm
Heel duidelijk, als je het mij vraagt.
@Ad
Ik dacht dat er weer een nieuwe discussie in de Helmondse politiek zou komen om te kijken wat er nu op coffieshopgebied zou gebeuren. Eerder vonden die ook dat er twee of drie moesten kunnen komen. Daarom vroeg ik dat aan René Vetjens.
Wetgeving kan in het algemeen twee verschillende grondslagen hebben: een ideologische en een praktische. Mensen die op ideologische basis een verbod op softdrugs bepleiten, zijn van mening dat softdrugs verkeerd zijn, en dat de overheid zaken die verkeerd zijn moet verbieden. De vraag rijst dan: waarom softdrugs? Waarom zijn hash en wiet 'verkeerder' dan alcohol en tabak, en minder verkeerd dan XTC, MDMA en cocaïne? Bij de beantwoording van deze vraag kunnen drie verschillende redenaties gevolgd worden. Als we deze redenaties echter doortrekken, blijken ze alle drie niet op te gaan.
Zo wordt vaak de schadelijkheid voor de gezondheid genoemd. Als dit het uitgangspunt is van een moreel standpunt rond softdrugs, waarom wordt alcohol dan niet strafbaar gemaakt? Van een avond te hard zuipen ga je dood, van een avond flink blowen val je in slaap. Ook op de langere termijn levert alcohol veel meer gezondheidsproblemen op dan marihuana, terwijl voor MDMA nauwelijks een schadelijk gezondheidseffect gevonden is.
Een ander uitgangspunt is vaak het verslavende effect van softdrugs. Echter, sigaretten zijn vele malen verslavender dan hash en wiet, terwijl XTC weer veel minder verslavend is. In Nederland kampen bijna vier maal meer mensen met een alcohol- dan met een cannabisprobleem. Ook niet bepaald een sluitende redenering dus.
Tenslotte wordt het effect van softdrugs genoemd. Blowende mensen zouden minder in de 'echte wereld' staan dan bijvoorbeeld rokende of drinkende mensen. Dit zou ook ten grondslag aan het verbod op de paddo's liggen. Zelfs al laten we de vraag buiten beschouwing of alcohol mensen minder ver van de 'echte wereld' laat afstaan dan marihuana (ga eens een zomer in Chersonisos kijken), dan gaat deze redenering nog niet op. Cocaïne bijvoorbeeld heeft juist een ontnuchterend effect, mensen die alleen coke gebruiken zijn veel beter in staat zware machines te bedienen dan mensen die gedronken hebben. Toch lijken mensen die een verbod op softdrugs bepleiten niet bepaald een legalisering van cocaïne voor te staan. Op ideologische grond ontbreekt dus iedere basis voor een softdrugverbod.
Dan de mensen die een wetgeving op een praktischer manier bekijken. Voor hen moet wetgeving een bepaald doel dichterbij brengen; in dit geval minder gebruikers, minder criminaliteit, en wellicht minder kosten. Als we met het eerste beginnen: een zeer bekend argument voor legalisering van softdrugs is dat het effect van een zeer restrictief softdrugsbeleid op het aantal drugsgebruikers zeer gering is. In landen als Frankrijk en Italië ligt het percentage mensen dat drugs gebruikt hoger dan in Nederland. Daarnaast zou bij een legalisering van softdrugs het gehalte aan THC (de belangrijkste werkzame stof) in marihuana gecontroleerd en genormeerd kunnen worden. Er zou een systeem ontworpen kunnen worden met meer en minder sterke marihuana, en een daarbij passende minimumleeftijd voor de verkoop, zoals nu al gebeurt bij drank. Blowende mensen zullen zo beter kunnen doseren en een hoeveelheid gebruiken die bij hen past.
Ook zou de criminaliteit door legalisering teruggebracht kunnen worden. Cannabis zou verbouwd kunnen worden door legale boeren, in plaats van in illegale zolderkamers. De handel zou in handen via gecertificeerde handelaren door de voordeur, in plaats van de achterdeur plaats kunnen vinden. Daarnaast heeft de geschiedenis ons één prachtig voorbeeld van het effect van illegalisering van geestverruimende middelen gegeven: de drooglegging van de Verenigde Staten in de jaren '20. Vrijwel direct nadat alcohol werd verboden, kwam deze in handen van de maffia. De georganiseerde misdaad verdiende bakken met geld, de kwaliteit van de drank holde achteruit, en de overheid wist niet hoe snel ze de wetgeving terug moest draaien.
Ten slotte zouden er na de legalisering van hash en wiet accijnzen geheven kunnen worden. Ook zouden politie en justitie zich met andere zaken kunnen bezighouden, wat een enorme besparing oplevert. De regering laat hier, in haar zoektocht naar achttien miljard, honderden miljoenen euro's liggen.
"Noem mij u maar één nadeel dan noem ik tien voordelen" rapte Osdorp Posse elf jaar geleden al. Hoewel er soms hoopvolle signalen zijn, zoals het CDJA dat onlangs een beetje aangaf voor legalisering van softdrugs te zijn, blijft deze logica bij volwassen politici aan dovenmansoren gericht. Zonde, op deze manier blijven we geld, tijd en energie stukslaan op beleid dat simpelweg niet werkt.
Hartelijk dank voor jullie reacties.
Trots Op Nederland Helmond is voor het legaliseren van softdrugs. Dus inclusief wiet. Daarbij hebben wij het niet alleen over de handel, de coffeeshop dus, maar ook over de teelt.
Je zou een vergelijking kunnen trekken met alcohol en tabak. Zo zou je op die manier ook de coffeeshop een plaats kunnen geven, is de hele handel en wandel controleerbaar en is het niet meer interessant voor illegale activiteiten. Er ontstaat dan een normale marktwerking waarbij de vraag uit de markt bepaalt voor hoeveel coffeeshops plaats is. Net zoals dat met slijterijen en tabakswinkels gaat.
Ons probleem is echter dat de ons omringende landen zoals Duitsland, Frankrijk en Engeland ons dit niet in dank zullen afnemen. Zij staan zeer conservatief tegenover het legaliseren van softdrugs.
Nederland zal er dus een zware dobber aan hebben om deze landen over de streep te trekken. Wel staat Nederland bekend om de wijze waarop het met softdrugs omgaat en is een voorbeeld voor veel andere EG landen.
Zolang echter de Europese wetgeving niet is aangepast op legalisering van softdrugs heeft het geen zin om te gedogen. We gedogen al veel te veel in Nederland met alle gevolgen van dien. De enige mogelijkheid die dan overblijft is naast de teelt ook de handel en het gebruik te verbieden. Dit betekent meteen ook het stellen van zware sancties op teelt, handel en gebruik. En dus niet gedogen. En ik weet ook wel dat dit veel medicinale gebruikers zal treffen.
Ook het pasjessysteem zal niet werken en zal de illegaliteit alleen maar bevorderen. Met alle gevolgen van dien zoals we nu in Helmond en Eindhoven ervaren. Wat dit betreft presteert de huidige regering niets beter dan haar voorgangers.