Bijna is het zo ver en gaat er opnieuw een monument verdwijnen. Dit keer is Oud-West aan de beurt, waar tal aan oudbouw reeds verdwenen is en nieuwe historie in de maak is.
De oude Tharcisiusschool, beter bekend als de Troubadour is de laatste 60 jaar door duizenden leerlingen bezocht. Allereerst door alleen jongens. Als meisje van 4 heb ik een blauwe maandag ook op de Troubadour gezeten. Het tijdperk van jongens en meisjes samen op één school was al even aan gebroken. Oftewel ik wist niet beter. Ik woonde niet in Oud-West, maar omdat in de wijk waar wij woonden er nog geen kleuterschool was, moesten we samen met leeftijdsgenootjes een periode lang elke ochtend ons verzamelen op het Alette Jacobsplein. Jawel, want daar kwam een echte bus ons ophalen voor een ‘wereldreis’ naar ’t Haagje. De spanning kon aardig oplopen, want stel dat je de bus zou missen. Hoe kwam je dan op school?
Ook het gebouw is me altijd bij gebleven. Er zat een verdieping op, er was een trap. Hoe anders was het niet dan de latere Woelwijkschool waar ik naartoe ging. Geen verdieping, geen trap. Of de Antoniusschool.. ook geen verdieping, geen trap. Beide scholen zijn de Troubadour al voor gegaan en bestaan niet meer. Stammen nog uit de tijd van inderdaad de jongens- en meisjesscholen, dat scholen nog namen van heiligen droegen, onderwijzers heilig waren, de tijd van dat er in Helmond nog gesproken werd over van welke kant van het kanaal je kwam.
Er was blijkbaar een goede kant en een slechte kant. Verkering hebben met iemand van de andere kant van het kanaal was lang geleden geen goed plan. Als meisje van 4 was ik daar helemaal niet mee bezig. Het kanaal lag een stuk dichter bij, want als je ergens met de bus naartoe moest dan lag het wel erg ver weg. Goede herinneringen heb ik aan die kleuterjaren. Zou dat dan betekenen dat de Troubadour aan de goede kant van het kanaal lag?

Agnes