De luchtbrug onder de grond stoppen bleek lastig en te duur. Dus nu heeft een of andere slimmerik binnen het gemeentelijk apparaat maar verzonnen dat dit het ‘balkon van Helmond’ moet worden. Van alle dwaze ideeën de laatste tijd, spant dit wel zo een beetje de kroon.
Koud hebben ze de meeste trappen en opritten naar de luchtbrug weggehaald, zodat een voetganger of fietser daar nauwelijks meer op of af kan komen, of het moet een paradijs voor langzaam verkeer worden. Gezellig zitten op een Vlisco-bankje met ik meen 40.000 auto’s die daar per dag overheen razen achter je rug. Dwaze bomen die nooit kunnen groeien. En nog verboden af te springen bovendien, deze springplank naar het centrum. Want anders hebben de vissers daar last van…
Ook fijn: de hoge bomen moeten weg zodat we het kasteel kunnen zien. Welk kasteel? Ergens ver weg achter al het blik dat daar onderhand vier rijen dik geparkeerd staat zeker. Een volkomen overbodig parkeerterrein – ik heb dat al eens eerder betoogd, waarschijnlijk uitsluitend voor ambtenaren die geen stap verder van Boscotondo willen parkeren dan mogelijk.
En en passant wordt het park – waar nogal wat bijzondere bomen staan – nog verder kaal geslagen. Het is onderhand zo ver dat ik denk: ‘asfalteer het hele park maar. Dan kun je pas lekker parkeren.’
Voor al deze ongein ligt een paar miljoen euro klaar. Ik durf niet te raden welk deel daarvan naar het ongetwijfeld veel te dure ontwerpbureau gegaan is. Mensen met de wanen van een Zonnekoning die onze eigen tuinen van Versailles willen bouwen. Boven op een betonplaat die hoe dan ook altijd een lelijke sta-in-de-weg blijft. Nou ja, groen: bloempotjes met uit de hand gelopen mannelijke geslachtsdelen. En last but not least: windmolentjes. Ja, u leest het goed. Met windmolentjes weten ze in Helmond wel raad. Geen greintje inzet voor alternatieve energie maar nu opeens wel modern doen, voor de overbodige nieuwe mode ‘aanlichten’.
Mijn neefje van 12 kwam al met een veel beter een goedkoper voorstel: zet een mooie boog of poort op de Luchtbrug, desnoods ontworpen door een echte kunstenaar. Beter, goedkope, makkelijker en een beter beeldmerk voor de stad dan deze jaren zestig kneuterigheid. Dat heet dan een kwaliteitsimpuls. Wat een armoede!

Was getekend,