6reacties

Wie geniet in ’t Speelhuis? (JC)

“’t Speelhuis, de kunst van het genieten,” staat op de muur van theatercafé Blom & Sanders in ons theater. Een aardige kreet maar waarschijnlijk onbedoeld ook zwaar ironisch. Want het is inderdaad een hele kunst om daar te genieten.
Dan heb ik het niet over de kwaliteit van de voorstellingen. En zelfs niet over de kwaliteit van eten en drinken en al helemaal niet over de inzet van het personeel. Daar is allemaal niets op aan te merken. Waar ik wel heel wat op aan te merken heb, is het feit dat ons Speelhuis zo ontoegankelijk is. Ja, een kaartje kan ik kopen bij de altijd behulpzame mensen van de kassa. Maar eens binnen lopen voor een kopje koffie of een glaasje of hapje van het een of ander kan helaas niet. Het café is al jaren alleen open na een voorstelling. En dan komt ook al vrij spoedig het moment dat de jassen uit de garderobe gehaald worden en de paar mensen die blijven zitten zich uitgenodigd voelen te vertrekken.
Afgelopen zomer stond een tentoonstelling over Piet Blom in ’t Speelhuis. Hoe vaak ik daarvoor niet aan een gesloten deur gestaan heb! En als ik gasten van buiten de stad krijg, laat ik ze graag ’t Speelhuis zien. De buitenkant dan, want binnen lopen is er meestal niet meer bij.
Zo heeft architect Piet Blom het allemaal nooit bedoeld. ’t Speelhuis zou een centrum van de stad moeten worden, het hart van de wijk moeten zijn. En inderdaad heeft de eerste paar jaar een exploitant de zaak kunnen runnen. Hij moest het echter opgeven vanwege een te hoge pachtprijs. Sindsdien is de tent voortdurend gesloten. Even een kopje koffie na de markt of opwarmen van een koude winkelexpeditie is er niet meer bij. Ik vind dat typisch Helmonds: goede ideeën, matige uitvoering, slecht beheer.
Met het vertrek van het Kunstencentrum (Giko) is het alleen nog maar doodser geworden. Het cateringbedrijf dat was ingehuurd, mag alleen nog voor grote optredens komen. Normale avonden doet ’t Speelhuis nu met eigen personeel. Daarvoor is het eigen personeelsbestand enigszins uitgebreid. Het zal dus allemaal wel met centen te maken hebben. En zoals gezegd: geen kwaad woord over het personeel dat altijd even vriendelijk, behulpzaam en actief is. De pinda’s op tafel zijn lekker en de wijn is niet eens zo heel slecht.
Het theater probeert intussen meer mensen te lokken met gratis concerten op de zondagmiddag en theaterdiners onder de naam Theater Culinair. Maar is het zo moeilijk om het café gewoon overdag open te doen en te zorgen dat mensen daar binnen kunnen?
Anders vind ik ons Speelhuis het wel heel erg lijken op de privé speeltuin van de gemeente en aanverwante organisaties, die dankzij ingehuurde catering wel altijd volop hapjes, drankjes en personeel hebben.

Was getekend,