Update 2:
Het onderzoek van de politie is nog in volle gang.
Harrie Fotografie maakte vanochtend om 8.10 uur ook de onderstaande foto.

Update 3:
De recherche is nog volop bezig met het onderzoek dat vannacht werd gestart. Het technisch onderzoek is klaar. Er vindt nu een zoeking in de betreffende woning plaats. Dat laat de voorlichting van de politie zojuist weten.

Update 4:
In verband met de dood van haar vriend Michael Smitt, is de hechtenis van Suzanne de V. met 60 dagen verlengd.

Update 7:
Suzanne de V. uit Helmond krijgt 7 jaar celstraf voor doodslag op vriend
Een 28-jarige Suzanne de V. uit Helmond is veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf voor doodslag op haar vriend. Ze bracht hem in mei 2016 om het leven met een hamer, zie ook de foto’s en eerdere updates hierboven. Volgens de rechtbank Oost-Brabant was van noodweer of psychische overmacht geen sprake. Wel houdt de rechtbank er rekening mee dat de vrouw over een langere periode door haar vriend mishandeld werd.
Ze bracht haar vriend om het leven door hem in de slaapkamer 13 keer met een steigerbouwhamer op zijn hoofd, hals en borst te slaan. Op grond van de bekennende verklaringen van de vrouw, sporenonderzoek en NFI-bevindingen komt de rechtbank tot een bewezenverklaring voor doodslag.
De vrouw heeft verklaard dat ze beneden op de bank sliep en wakker werd toen haar vriend met zijn vuist op haar hoofd sloeg en zei dat hij een joint en drinken wilde. In de slaapkamer kregen ze ruzie. Toen zou de man haar hebben geslagen en bij haar keel hebben gepakt. Hij probeerde haar te wurgen en ze zag wit licht, aldus de vrouw. Ze heeft hem met de hamer geslagen. Ze verklaarde dit te hebben gedaan zodat hij haar los zou laten. Ze zegt vanaf dan geen herinnering meer te hebben tot aan het moment dat zij de hamer op het bed of de grond gooide. Ze zegt dus niet te weten waar ze de hamer vandaan had en weet niet meer hoe vaak ze sloeg. Toen ze de man op bed zag liggen en rare geluiden hoorde maken, riep ze om hulp.
De verdediging voert aan dat ze hem geslagen heeft met de hamer uit noodweer of door psychische overmacht. De officier van justitie was het niet eens met deze verweren en eiste 9 jaar celstraf voor doodslag.
Voor een geslaagd beroep op noodweer is vereist dat het handelen van de vrouw juridisch gezien noodzakelijk was. De rechtbank oordeelt dat het in elk geval opmerkelijk is dat de vrouw zich wel het geweld van de man en de aanloop daartoe herinnert, maar dat zij geen herinnering heeft aan het slaan met de hamer. Geen van de deskundigen die de vrouw onderzochten concludeert dat ze het door haar genoemde geheugenverlies veinst, maar ook wijzen ze die conclusie niet af. Dat betekent dat de rechtbank aan geen van de deskundigenonderzoeken doorslaggevend belang kan toekennen. Vervolgens heeft de rechtbank gekeken naar het NFI-onderzoek. De locaties van de 13 wonden passen niet goed bij het scenario van de vrouw dat zij de man met de hamer sloeg toen zij gewurgd werd. Het is op die manier niet goed mogelijk de plekken op het lichaam te bereiken met de hamer. Het letsel past veel beter bij slaan tegen de achterkant van het hoofd, bijvoorbeeld toen de man op het bed zat waarop hij liggend is aangetroffen. Daarbij komt dat het moeilijk voorstelbaar is dat de grote, sterke man tijdens een gevecht met de tengere vrouw niet kon beletten dat ze bij de verwurging de hamer kon pakken en hem daarmee kon uitschakelen. Dit alles ondersteunt het noodweer-scenario niet.
Uit het dossier en de inhoudelijke behandeling komt naar voren dat de man de vrouw langere tijd geestelijk en fysiek mishandelde. Meerdere getuigen zagen mishandelingen of letsel bij de vrouw. Hij heeft haar gekleineerd, uitgescholden, gecommandeerd en op grove wijze bejegend. Ook ging het volgens getuigen de laatste tijd steeds slechter. Ze fungeerde in het gezin met hun 3 kinderen als moeder, partner, vader, kostwinner, koerier en in vele andere functies. De rechtbank concludeert dat de ernstige mishandelingen onmiskenbaar bij de vrouw hun tol hebben geëist. De rechtbank komt kort gezegd tot het oordeel dat ze echter geen beroep kan doen op psychische overmacht. Daarbij weegt mee dat de vrouw wel vertelde over de mishandelingen, maar zelf niet aangaf dat zij daardoor tot haar daad kwam. Volgens de rechtbank heeft ze juist verklaard dat ze in acute nood was en toen sloeg, maar voor dat scenario ziet de rechtbank dus geen bewijs.
Bij het bepalen van de straf weegt mee dat de vrouw het leven heeft beëindigd van haar 28-jarige partner en hiermee hun 3 kinderen hun vader heeft ontnomen. Ook heeft ze de nabestaanden van de man veel leed berokkend. De vrouw heeft geen inzicht gegeven in de exacte reden waarom zij tot haar daad is gekomen. De rechtbank oordeelt echter dat uit de geschetste omstandigheden kan worden afgeleid dat daarbij gevoelens van angst, vernedering en woede een grote rol hebben gespeeld. Deze gevoelens zijn veroorzaakt door het langdurig agressieve gedrag van de man. Hoewel dit op geen enkele manier rechtvaardigt dat ze hem om het leven heeft gebracht, houdt de rechtbank daar in strafmatigende zin wel rekening mee. Ook speelt mee dat ze in detentie slechts in beperkte mate haar moederrol kan vervullen voor haar 3 zeer jonge kinderen. Dit alles maakt dat de rechtbank een celstraf van 7 jaar op zijn plaats vindt.
Daarbij merkt de rechtbank op dat de vrouw in afwachting van de behandeling van de strafzaak geschorst was uit de voorlopige hechtenis. Nu de vrouw al lange tijd op vrije voeten is en gezien de zorg die zij draagt voor haar drie jonge kinderen, oordeelt de rechtbank dat de voorlopige hechtenis van de vrouw geschorst blijft. Dat betekent dat ze totdat het gerechtshof daarover een beslissing neemt, een eventueel hoger beroep in vrijheid mag afwachten.

Volledige uitspraak rechtbank.

.
Update 8:
Suzanne de V. krijgt opnieuw 7 jaar celstraf voor doodslag op partner
De 32-jarige Suzanne de V. uit Helmond is vandaag door het gerechtshof ’s-Hertogenbosch veroordeeld tot 7 jaar cel. Ze heeft haar partner gedood met een hamer. Het hof houdt wel rekening met het feit dat het slachtoffer de vrouw ook mishandelde. De rechtbank Oost-Brabant legde eerder ook 7 jaar cel op, zie update 7 hierboven.
In de nacht van 4 mei 2016 werd de vrouw wakker omdat haar partner – het latere slachtoffer – met zijn vuist op haar hoofd sloeg omdat hij wilde dat de vrouw een joint voor hem zou draaien en hem wat te drinken zou brengen. Eerder zou hij op de vloer van de slaapkamer hebben gebonkt zodat zij ‘wist’ dat zij naar boven moest komen, maar dat zou zij niet gehoord hebben. In die periode sliep de vrouw beneden op de bank en de man in de slaapkamer.
De man ging terug naar boven en de vrouw haalde drinken voor hem uit de koelkast en ging ook naar boven, maar daar ontstond ruzie. Het slachtoffer zou de vrouw daarbij onder andere bij haar keel hebben gepakt en die hebben dichtgeknepen. De vrouw verklaarde dat zij op enig moment wit licht zag en vreesde voor haar leven. Toen heeft zij met een steigerhamer het slachtoffer van zich af geslagen. De vrouw heeft om hulp geroepen en op de muur gebonsd toen zij het slachtoffer op bed zag liggen en rare geluiden hoorde maken.
Uit onderzoek bleek dat het slachtoffer 13 keer met de hamer op zijn hoofd, hals, borst en been was geslagen.
De verdediging heeft aangevoerd dat de vrouw handelde uit noodweer, omdat het slachtoffer haar op haar hoofd en rug zou hebben geslagen en haar keel had dichtgeknepen. Na uitgebreid lichamelijk onderzoek zijn echter geen (sporen van) verwondingen aan haar hoofd en rug waargenomen. Ook lichamelijke verschijnselen die passen bij een verwurging waarover de vrouw verklaarde, zijn niet waargenomen.
De vrouw heeft na de gebeurtenis aangeklopt bij de buurvrouw. De huizen zijn heel gehorig. Zij had dan ook gehoord dat er een worsteling plaats had gevonden. De buurvrouw geeft in haar getuigenverklaring aan dat zij het bonken van de partner van verdachte op de slaapkamervloer heeft gehoord. Zij geeft echter niet aan dat zij het slachtoffer eerst naar beneden hoorde komen, maar wél dat zij alleen verdachte naar boven heeft horen gaan. Ze heeft ook niet gehoord dat de vrouw op de muur zou hebben gebonsd, terwijl hun slaapkamers aan elkaar grenzen.
Daarnaast wordt het scenario dat de vrouw schetste verder ontkracht door de bloedsporen op haar kleding. Als de verdachte tijdens de worsteling met een hamer om zich heen zou hebben geslagen om zo los te komen uit de verwurging van het slachtoffer, is het naar het oordeel van het hof niet te verklaren dat er op haar kleding slechts enkele bloedsporen zaten. De slaapkamer zat daarentegen vol bloedspatten.
Ten slotte ziet het hof niet in hoe de vrouw enkele verwondingen aan het hoofd van het slachtoffer heeft kunnen toebrengen vanuit de situatie dat zij tegenover hem stond en door hem gewurgd werd.
Het hof is daarom net als de rechtbank van oordeel dat er geen sprake is geweest van een noodweersituatie.
Het hof legt de vrouw 8 jaar cel op, maar vanwege de lange duur van het proces gaat daar 1 jaar van af. Doodslag hoort tot een van de meest ernstige misdrijven in het strafrecht, waarbij doorgaans straffen tussen de 8 en 12 jaar worden opgelegd. De vrouw heeft haar partner en vader van hun 3 kinderen zodanig toegetakeld dat hij vrijwel onmiddellijk is overleden. De kinderen waren op dat moment ook in de woning.
Tegelijkertijd heeft het hof oog gehad voor de moeilijke omstandigheden waaronder de vrouw lange tijd leefde. Tijdens het hoger beroep werd aannemelijk dat de vrouw mede tot het delict is gekomen door herhaald en langdurig fysiek, psychisch en – het laatste jaar – ook seksueel geweld tegen haar gepleegd door het slachtoffer. Daarbij hebben gevoelens van angst, vernedering en woede een rol gespeeld. Hoewel deze context het feit niet rechtvaardigt, heeft het hof deze omstandigheden in strafmatigende zin meegewogen.

De volledige uitspraak van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch