Q&A: opsporing Helmondse bijstandsfraude
Vanochtend heeft GroenLinks schriftelijke vragen aan B&W gesteld over het opsporen en vervolgen van bijstandsfraude in Helmond. Hieronder staan de 8 raadsvragen (Questions) van Thomas Tuerlings en Lara Tamarinof voorafgegaan door hun inleiding. Zodra we de antwoorden (Answers) van het college hebben, plaatsen we die ook (zoals altijd) in zijn geheel in de reacties hieronder.
In de Volkskrant van 16 juni waren twee artikelen te lezen over de doorgeslagen jacht op de bijstandsfraudeur en de rechtspositie van bijstandsgerechtigden in Nederland. In het eerste artikel wordt geschetst hoe in verschillende gemeenten de controle op het naleven van de regels door bijstandsgerechtigden meer weg heeft van spionagefilms en het opsporen van criminele organisaties dan van controle. Middelen als verborgen camera’s, gps-trackers, verhoringen van kinderen en huiszoekingen worden volgens het artikel niet geschuwd. Daarnaast blijkt dat het vaak gaat om zaken die niet objectief vast te stellen zijn en dat de sociale dienst er verschillende standaarden op na houdt. Het tweede artikel behandelt de steeds ruimere bevoegdheden die gemeenten nemen om bijstandsfraude op te sporen en daarbij de proporties van maatregelen uit het oog verliezen.
Het opsporen en tegengaan van fraude moet altijd onderdeel zijn bij de uitvoering van regelingen die gefinancierd worden met belastinggeld. Inhumaan en onfatsoenlijk omgaan met kwetsbare groepen kan en mag echter nooit de bedoeling zijn. Daarnaast dient altijd rekening gehouden te worden met de rechtspositie en bescherming van privacy van in dit geval bijstandsgerechtigden.
Op 28 juni werd een vierjarig onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen naar de harde aanpak van bijstandsfraude gepresenteerd. In dit onderzoek komt als voornaamste conclusie naar voren dat de huidige, harde aanpak juist averechts werkt. De kloof en vijandigheid tussen sociale dienst en bijstandsgerechtigden groeit. Bijstandsgerechtigden, die in veruit de meeste gevallen niet vrijwillig gebruik maken van een uitkering, worden door de huidige aanpak gecriminaliseerd. Deze vorm van handhaven en controle kan er volgens het onderzoek toe leiden dat bijstandsgerechtigden op termijn de regels niet beter maar juist slechter gaan naleven.
- a. Is het college bekend met beide artikelen in de Volkskrant van 16 juni 2018? Hoe kijkt het college aan tegen de ontwikkelingen van ruimere bevoegdheden die gemeenten nemen aangaande de opsporing van bijstandsfraude in relatie tot de rechtspositie van bijstandsgerechtigden en hun privacy?
b. Is het college bekend met het onderzoek van de RUG dat op 28 juni 2018 gepresenteerd werd? - Kan het college inzicht geven in het aantal onderzoeken, het aantal stopgezette uitkeringen, de redenen waarom deze zijn stopgezet en het bedrag dat is teruggevorderd aan onterecht verstrekte uitkeringen en opgelegde boetes voor zowel 2016 als 2017 binnen de gemeente Helmond?
- a. Kan het college inzicht geven in de benodigde en ingezette (ambtelijke) capaciteit, zowel door de gemeente Helmond als andere betrokken instanties, om het in vraag 2 behaalde resultaat te bereiken?
b. Hoeveel ambtelijke capaciteit werd er door de gemeente Helmond vrijgemaakt om bijstandsfraude te onderzoeken? Hoeveel loonkosten zijn hiermee gemoeid en werkt deze opsporingsdienst rechtstreeks voor de gemeente Helmond of werken zij op ZZP-basis?
c. Maakt de gemeente Helmond hiernaast nog gebruik van externe handhaving- en opsporingsbureaus?
d. Zo ja, hoe vaak, hoe veel en onder welke voorwaarden worden deze bureaus betaald? - Kan het college aangeven hoe vaak er in 2016 en 2017 gebruik is gemaakt van de inzet van (verborgen) camera’s, camera-auto’s, gps-trackers, verhoringen, het ondervragen van minderjarigen/buren en huiszoekingen in de opsporing van eventuele bijstandsfraude?
- a. Op basis van welke criteria worden de bij vraag 4 genoemde methoden ingezet?
b. Hanteert de gemeente Helmond een kader dan wel beleidsregels bij het vaststellen of mensen al dan niet samenwonen of bijvoorbeeld wederzijdse zorg aan elkaar verlenen?
c. Hanteert de gemeente Helmond een kader dan wel protocol voor het voeren van verhoren met verdachten?
d. Zo nee, waarom niet? Zo ja, kunnen deze kaders, beleidsregels en/of protocollen openbaar worden gemaakt richting de gemeenteraad? - a. Kan het college de totale kosten die gemaakt werden bij de opsporing van bijstandsfraude voor de jaren 2016 en 2017 gespecificeerd in kaart brengen?
b. Hoe denkt het college over de verhouding tussen inkomsten uit boetes en terugbetaalde uitkeringen ten opzichte van de totale kosten die hiervoor gemaakt zijn? - Deelt het college de mening van rechtsgeleerden en advocaten dat het nemen van ruime en verstrekkende bevoegdheden bij het opsporen van bijstandsfraude de rechtspositie van bijstandsgerechtigden aantast?
- a. Onderschrijft het college de conclusie van het onderzoek van de RUG dat het nalevingsniveau in de sociale zekerheid niet zozeer gebaat is bij ‘meer’ handhaving, maar bij ‘slimmere’ handhaving en dat de effectiviteit van de handhaving in de sociale zekerheid niet alleen wordt bepaald door hardere of softere maatregelen, maar ook door de mate waarin de handhavingsstijl is afgestemd op de specifieke achtergronden en verwachtingen van de bijstandsgerechtigde?
b. Gaat het college de huidige vorm van opsporing en handhaving in de sociale zekerheid naar aanleiding van het RUG rapport ‘Slimme Handhaving’ heroverwegen en mogelijk anders inrichten?
23 reacties:
Ik heb zomaar het idee dat hiermee een flinke beerput geopend wordt. Goede zaak!!
Bijstandsfraude kei en kei hard aanpakken. Als iemand betrapt is het huis voor een periode van 3 tot 6 maanden op slot. Aan de gevel een bord plaatsen waar met grote letters op staat BIJSTANDSFRAUDEUR!!
Dat onderzoekje dat aantoont dat het averechts werkt is natuurlijk gefinancierd door links. Ik betaal me potverdorie blauw aan belastingen om de werkschuwe te onderhouden!
@Stef op donderdag 5 juli 2018 om 13:15:
Wel heel kort door de bocht. Ik krijg zelf NIETS, solliciteer me blauw en betaal me ook blauw aan diverse belastingen. Ik zou nooit frauderen met een uitkering, kan ook niet als je die gewoon niet krijgt. Ongeacht wat je aan belasting en premies hebt betaald. Maar jouw kort door de bocht lees ik bijna als een aanmoediging voor hare saaiemeid de burgemeester om ook hier weer stickers te plakken en er mee op de foto te gaan om kranten te vullen …. EEEEEEKS
Stef, je hebt het artikel niet goed gelezen waarschijnlijk. Het gaat hier om de niet schuwen van disproportionele maatregelen om bijstandsfraude op te sporen.
Ik betaal ook niet graag belasting voor dit soort perikelen die ook door onze portemonnee betaald moeten worden.
Ik vind dit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen zeer belangwekkend. Ook al gaat het specifiek over de effectiviteit van de huidige aanpak van uitkeringsfraude, er klinkt in het rapport ook iets algemeners door, namelijk hoe de discussie in de jaren negentig over de betaalbaarheid van de verzorgingsstaat nadien de blik van beleidsmakers op burgers heeft gekleurd.
Er is een dermate wantrouwende en repressieve grondhouding ingesleten in het overheidsapparaat, dat zelfs uitvoerenden die dicht bij de dagelijkse praktijk staan zich beperkt voelen in hun ruimte om de burger menselijk tegemoet te treden.
Een van de markantste bevindingen van de onderzoekers vind ik dat zij de eersten waren die op het idee kwamen om te kijken hoe de huidige aanpak van uitkeringsfraude er “van onderaf” uitziet.
@Sander Lam op donderdag 5 juli 2018 om 17:22:
Er is sindsdien, jaren 90, niet zo heel erg veel veranderd.
Naar mijn mening is niemand inhoudelijk geïnteresseerd. Als je een uitkering hebt, maakt niet uit welke, m.u.v. AOW, zit je in de Nederlandse maatschappij meteen in een soort verdachten-bankje.
En moet er door ‘de maatschappij’ hard worden opgetreden.
Het is een soort kip-en-ei verhaal.
Ook als je objectief gezien geen fraude pleegt zijn er ambtenaren die met wat wets-aanpassingen weer nieuwe verdachten weten te maken.
En de sociaal rechercheur kijkt mee.
Het hele opsporings-syteem is een vorm van borstklopperij. En de baten smelten als sneeuw voor de zon.
Afschaffen en meteen een basis-inkomen maken.
Een basis-inkomensrecht voor iedereen. Van minister-president tot arbeider.
En als minister-president krijg je iets extra. Je helpt dan ook Shell en Unilever.
En hun (buitenlandse) aandeelhouders.
De duivel is los gebarsten in Nederlanden .
Men jaagt op de armste der armste , lekker makkelijk toch ???
Dit is wat men noemt leed vermaak ,Pak de arme sloeber maar!!!
Is land verraad een soort hobby geworden???
Ja helaas voor een baan verraden personen hun landgenoten,
En niet ter vergeten zijn dit gedwongen banen van weer land verraders.
Ze willen schoren wand bij de echte rijken boefjes word het wat moeilijker.
@Opa der Nederlande op zondag 22 juli 2018 om 01:45:
Volgens mij is het geen leedvermaak maar een gebrek aan inlevingsvermogen. Beleidsmakers schijnen oprecht te geloven dat economische (on)gelijkheid een vrije keuze van het individu is.
@Sander Lam op zondag 22 juli 2018 om 13:03:
Een gebrek aan inlevingsvermogen??? Bij beleidsmakers van de VVD?
Mark Rutte voelt zich als een vis in het water. Als de rijkste Nederlanders slechts een fractie van hun inkomen/vermogen zouden inleveren waren voedselbanken overbodig.
Maar ja, mensen kiezen zelf voor een bezoek aan de voedselbanken. Dan is de VVD-cirkel weer rond.
@Edwards op zondag 22 juli 2018 om 18:47:
InlevERingsvermogen is er genoeg, daar heb je wel een punt. Maar wie het in het leven goed heeft getroffen, ziet dat al snel als een eigen verdienste en kan zich moeilijk verplaatsen in de situatie van iemand met minder geluk.
Dit gebrek aan inlevingsvermogen in een situatie die je nooit zelf hebt ondervonden, zie je bijvoorbeeld ook in hoe gezonde mensen omgaan met gehandicapten. Als je in een rolstoel zit, wordt er niet alleen letterlijk maar ook vaak figuurlijk op je neergekeken.
@Sander Lam op zondag 22 juli 2018 om 22:03:
Het is natuurlijk een erg naieve gedachte van een aantal VVD-ers. Als je ervoor kiest kun je miljonair worden.
Ik heb nooit praktische tips gezien van de VVD op welke manier een eenvoudige sterveling rijk kan worden.
Overigens ook niet van andere politieke partijen, dat terzijde. Die staan meestel wel meer met beide benen op de grond.
En wat de zorgcultuur betreft: de vraag naar zorg zal snel gigantisch toenemen,
Onze overheid biedt steeds minder voorzieningen en loon/beloning. De enige die in de zorgsector goed geld verdienen zijn directeuren van zorginstellingen, verzekeraars, etc. Gewoon graaiers.l
Toch is de VVD de grootste politieke partij…….
@Sander Lam en Edwards en wie het betreft:
Laten we het nu weer on topic houden. Het topic is het opsporen en vervolgen van bijstandsfraude in Helmond. Daar kun je natuurlijk duizenden onderwerpen mee verbinden 🙂 , maar dat is niet de bedoeling op De weblog van Helmond.
Update:
Dat én meer (zoals de wijze waarop deze onderzoeken naar fraude verliepen) antwoordde B&W op de vragen die GroenLinks over over het opsporen en vervolgen van bijstandsfraude in Helmond. Hieronder hun volledige antwoorden op die 8 raadsvragen.
Ruim 6 ton aan bijstandsuitkeringen teruggevorderd in 2016 en 2017
Antwoord: Ja, het college is bekend met de artikelen in de Volkskrant. Ten aanzien van de ontwikkeling van ruimere bevoegdheden aangaande opsporing van uitkeringsfraude, is het college van mening dat dit te nimmer buitensporig mag zijn en de opsporingsbevoegdheid te allen tijde dient te voldoen aan de beginselen van proportionaliteit (niet méér doen dan noodzakelijk) en subsidiariteit (het lichtste middel dient allereerst te worden ingezet om een handhavingsdoel te bereiken. Een ingrijpendere maatregel is alleen toegestaan als met een lichtere niet kan worden volstaan).
Vraag b. Is het college bekend met het onderzoek van de RUG dat op 28 juni 2018 gepresenteerd werd?
Antwoord: Ja.
Antwoord: Het verschil in aantal uitgevoerde fraudeonderzoeken tussen het jaar 2016 en 2017 komt door een tweetal factoren, te weten (1) het verschuiven van de betaaldatum van de 27e naar de 10e van de maand (Alle bijzonderheden die invloed kunnen hebben op de uitkering zijn voor de 10e al verrekend, met als gevolg dat het uiteindelijke uitkeringsbedrag direct de juiste hoogte betreft en er gaandeweg de maand geen correcties meer plaats zullen vinden) en (2) een veranderende werkwijze van Senzer die meer gebaseerd is op vertrouwen (Door middel van deze werkwijze wordt in grotere mate een beroep gedaan op de eigen verantwoordelijkheid van de uitkeringsgerechtigde, wat er voor zorgdraagt dat men minder snel genegen is tot frauderen).
Vraag b: Hoeveel ambtelijke capaciteit werd er door de gemeente Helmond vrijgemaakt om bijstandsfraude te onderzoeken? Hoeveel loonkosten zijn hiermee gemoeid en werkt deze opsporingsdienst rechtstreeks voor de gemeente Helmond of werken zij op ZZP-basis?
Antwoord op 3a en 3b: Senzer heeft geen opsporingsdienst. De totale ambtelijke capaciteit voor de gehele arbeidsmarktregio Helmond-De Peel (zijnde Asten, Deurne, Geldrop-Mierlo, Gemert-Bakel, Helmond, Laarbeek en Someren) betreft:
• Handhaving: 4.9 fte (inzet bij vermoeden van fraude bij zittend bestand)
• Preventie: 4.0 fte (inzet bij aanvraag uitkering)
• Boete: 1.6 fte (inzet bij schending informatieplicht)
Voornoemde werknemers zijn allen in dienst van Senzer.
Vraag c: Maakt de gemeente Helmond hiernaast nog gebruik van externe handhaving- en opsporingsbureaus?
Antwoord: Nee.
Vraag d: Zo ja, hoe vaak, hoe veel en onder welke voorwaarden worden deze bureaus betaald?
Antwoord: N.v.t.
Antwoord: Er wordt in het geheel geen gebruik gemaakt van (verborgen) camera’s, camera-auto’s en gps-trackers.
Gewone observaties (zonder videocamera) vinden wel plaats, echter alleen als dit noodzakelijk is (subsidiariteit) en nooit langer dan noodzakelijk (proportionaliteit). Dit wordt wekelijks geëvalueerd en is beperkt tot de uren die noodzakelijk zijn voor het onderzoek (nooit langer dan 3 weken, dit in tegenstelling tot de 2 maanden als in het krantenartikel wordt genoemd).
Het ondervragen van minderjarige kinderen en/of buren vindt te nimmer plaats.
Huiszoekingen vinden nooit plaats binnen het bestuursrecht (kan alleen in het kader van strafrecht).
Daarentegen worden incidenteel wel huisbezoeken afgelegd (mits subsidiair en proportioneel) maar enkel met toestemming van belanghebbende. Indien belanghebbende geen toestemming verleent voor een huisbezoek dan vindt deze ook niet plaats. Weigering van een huisbezoek door belanghebbende kan – afhankelijk van de omstandigheden van het geval – wel consequenties hebben voor de uitkering.
Er is een wezenlijk verschil tussen een huiszoeking en een huisbezoek. Een Huisbezoek betreft namelijk enkel het rondkijken in de woning, in de ruimtes die belanghebbende toestaat en er worden geen kasten en dergelijke geopend door medewerkers. Er wordt alleen in kasten en dergelijke gekeken als belanghebbende die zelf opent en er wordt niets aangeraakt zonder toestemming. Een huiszoeking kan alleen plaatsvinden als het onderzoek in de strafrechtelijke sfeer wordt getrokken, waarvoor te allen tijde vooraf toestemming dient te worden verkregen van de rechter-commissaris en de huiszoeking dient in het bijzijn van de rechter-commissaris en/of officier van justitie te geschieden.
Het verhoren van een belanghebbende vindt wel plaats. Daarbij wordt er niet agressief gehoord of worden zij niet gehoord als er bijvoorbeeld een minderjarig kind thuis is. Hiermee wordt zorgvuldig omgegaan. De belanghebbende wordt van tevoren schriftelijk uitgenodigd en kan altijd contact opnemen om een afspraak te verplaatsen als het niet anders kan. Tijdens verhoren worden er uiteraard wel confronterende vragen gesteld als geconstateerde feiten afwijken van hetgeen belanghebbende verklaart.
Antwoord: Op basis van proportionaliteit en subsidiariteit. Beginnen met het lichtste middel en pas een zwaarder middel toepassen als dat noodzakelijk is in het kader van het onderzoek. Het middel wordt nooit langer ingezet dan strikt noodzakelijk.
Vraag b: Hanteert de gemeente Helmond een kader dan wel beleidsregels bij het vaststellen of mensen al dan niet samenwonen of bijvoorbeeld wederzijdse zorg aan elkaar verlenen?
Ja, zie daarvoor:
• “Beleidsregels huisbezoek Helmond 2015, zoals opgenomen in richtlijn Participatiewet B039”
• “GB040 – Verzamelbesluit Beleidsregels Participatiewet 2015 – Helmond”
N.B. Voor een optimale uitvoering van de participatiewet heeft er een herijking van de verordeningen en beleidsregels plaats gevonden. Deze herijking is verricht op grond van wijzigingen in de participatiewet en de reeds opgedane ervaringen over de jaren 2015-2017. De herijkte beleidsregels en verordeningen zijn tot stand gekomen in samenwerking met de peelgemeenten en dienen te worden vastgesteld door het college van B&W (28-08-2018) c.q. de raad (09-10-2018).
Vraag c: Hanteert de gemeente Helmond een kader dan wel protocol voor het voeren van verhoren met verdachten?
Antwoord: Er is geen protocol voor het voeren van verhoren van verdachten. Als er sprake is van verdachten (en dan is het een strafrechtelijke onderzoek of verhoor in het kader van een bestuurlijke boete) dan wordt artikel 27 Strafvordering toegepast, hetgeen wil zeggen dat de verdachte te horen krijgt dat hij of zij niet tot antwoorden verplicht is. Bij een bestuursrechtelijk onderzoek naar uitkeringsfraude (in 99% van de gevallen) is er geen sprake van een verdachte maar van een belanghebbende en wordt er zorgvuldig gehoord (hoor en wederhoor toepassen, geen agressie, geen ontoelaatbare druk, etc.). De belanghebbende mag zijn zienswijze kenbaar maken op hetgeen is geconstateerd (art. 3 afstemmingsverordening P-wet).
Vraag d: Zo nee, waarom niet? Zo ja, kunnen deze kaders, beleidsregels en/of protocollen openbaar worden gemaakt richting de gemeenteraad?
Antwoord: Ja, een belanghebbende mag zijn of haar zienswijze kenbaar maken, zoals is weergegeven in art. 3 afstemmingsverordening P-wet. Deze beleidsregel kan openbaar worden gemaakt richting de gemeenteraad.
N.B. Ook hiervoor geldt dat er een herijking van verordeningen en beleidsregels heeft plaatsgevonden op grond van wijzigingen in de participatiewet en de reeds opgedane ervaringen over de jaren 2015-2017. De herijkte beleidsregels en verordeningen dienen te worden vastgesteld door het college van B&W (28-08-2018) c.q. de raad (09-10-2018).
Vraag b: Hoe denkt het college over de verhouding tussen inkomsten uit boetes en terugbetaalde uitkeringen ten opzichte van de totale kosten die hiervoor gemaakt zijn?
Antwoord op 6a en 6b: Het is niet mogelijk de totale kosten die gemaakt zijn bij de opsporing van bijstandsfraude gespecificeerd in kaart te brengen. De betrokken medewerkers worden niet alleen ingezet bij opsporing van uitkeringsfraude. Zij worden reeds bij de aanvraag van een uitkering betrokken om mee te denken hoe rechtmatigheid ten dienste kan staan van doelmatigheid, onderzoeken risicoprofielen en passen daar de dienstverlening op aan.
De betrokken medewerkers van Senzer maken daarnaast ook deel uit van Het Peelland Interventie Team (PIT) die een belangrijke rol speelt bij de integrale aanpak van de ondermijnende criminaliteit, handhavingsknelpunten en bij overlast. Het PIT is een interventieteam onder de regie van de gemeenten Asten, Deurne, Gemert-Bakel, Helmond, Laarbeek en Someren waarbij de aansturing op één centraal punt ligt. Het team kijkt integraal naar brandveiligheid, boekhouding, illegale bewoning, vergunningen, inschrijving BRP (Basisregistratie Personen), mensenhandel, prostitutie, drugs, sociale zekerheidsfraude en andere overtreding van wet- en regelgeving. Het PIT werkt nauw samen met zorg- en welzijnsinstanties.
Antwoord: Senzer maakt enkel gebruik van middelen die wettelijk zijn toegestaan en die de rechtspositie van uitkeringsgerechtigden niet aantasten, rekening houdende met de beginselen van subsidiariteit en proportionaliteit.
Antwoord: Ja.
Vraag b: Gaat het college de huidige vorm van opsporing en handhaving in de sociale zekerheid naar aanleiding van het RUG rapport ‘Slimme Handhaving’5 heroverwegen en mogelijk anders inrichten?
Antwoord: Senzer is van mening dat rechtmatigheid ten dienste moet staan van doelmatigheid. Gebleken is dat diverse wettelijke bepalingen, regelingen en controlemechanismen vaak hun doel (uitstroom naar werk) voorbij schieten. Indien de nadruk op rechtmatigheid komt te liggen, leidt dit eerder tot belemmeringen dan tot facilitering naar werk. De professional begint met kijken naar wat nodig is en kijkt vervolgens hoe dit past binnen de geest van de wet. Met als resultaat: bejegening wordt ingezet als middel, maatwerk leveren zonder willekeur en recht doen aan de geest van wet- en regelgeving. Op deze manier wordt de wetgeving ingezet voor het doel (uitstroom naar werk) dat we willen bereiken.
Senzer wil de grenzen van de wet opzoeken waarbij handhaving positief bijdraagt aan uitstroomdoelstellingen. De insteek is een relatie gebaseerd op vertrouwen. Wordt dit vertrouwen geschaad, dan bepaalt de professional welke vorm van handhaving stimulerend werkt (rekening houdende met het subsidiariteits- en proportionaliteitsbeginsel).
Wat niet gevraagd is en ook niet beantwoord is, is in welke mate een bijstandsgerechtigde geïnformeerd wordt aangaande de spelregels die Senzer hanteert. Die liggen namelijk niet concreet vast en de interpretatie ervan komt voor rekening van, jawel, Senzer zelf. Senzer is dus het controlerend orgaan dat tevens de straf bepaalt en uitvoert. Wat evenmin gevraagd is: wanneer wordt de belanghebbende (de bijstandsgerechtigde) gestraft? Nog vóór het onderzoek is afgerond en het rapport ingezien kan worden. Een praktijkvoorbeeld: een moeder met drie kinderen ontvangt in een wintermaand ineens geen uitkering. De verklaring van Senzer: “mevrouw weet toch dat ze onderwerp van onderzoek is… nou, dan is het logisch dat de uitkering wordt bevroren.” Anders dan in het strafrecht word je bij Senzer al bestraft voordat je überhaupt weet wat de bevindingen van de Senzer-onderzoeker zijn én voordat de Senzer-beslisser zijn finale oordeel velt. Je kunt je er dus niet tegen verweren, want er ligt nog niks vast. Inzage kan pas later en hoe je rondkomt, tja: dat is het probleem van de belanghebbende. Tot slot: wie het onschuldige karakter van een Senzer huisbezoekje wil leren kennen moet dit eens lezen:
https://www.dsenieuws.nl/sociale-recherche-brainport-is-grote-crimineel-op-het-spoor/
@De weblog van Helmond op donderdag 30 augustus 2018 om 12:29:
Goed zo ieder moet maar werken voor zn centen de werkende mens moet dit betalen
Ik vind dat fraudebedrag reuze meevallen eerlijk gezegd. Dat doen we als Helmonders nog niet zo slecht.
Efkes ’n plezant grafiekske:
@Belgmonder op vrijdag 31 augustus 2018 om 15:18:
Bron?
CBS
@Belgmonder
“Op de interwebs circuleert al een tijdje bovenstaand plaatje, dat moet aantonen dat er heul veul meer aandacht is voor kruimelfraudeurs, terwijl de grote boze witteboordenboeven vrij rondlopen. De bron van het plaatje is niet superbetrouwbaar.”
https://www.daskapital.nl/5151493/waarom-kruimelfraudeurs-hard-aangepakt-worden-en-witteboordenboeven-niet/
Ja, dan moet ge vooral die wittenboordenboeven van das Kapital (het kapitaal) geloven. Zijt ge d’r zelf ook ene zeker?
Amai manneke. Leest gij hier maar eens efkes: http://eindpunt.blogspot.com/search?q=fraude, dan ziet ge waar dat plaatje op gebaseerd is. Keiharde cijfers die gij niet wilt kennen.
@Belgmonder
Waaruit leid je af dat ik vooringenomen zou zijn? Ik probeer juist de informatie op waarde te schatten.
De uiteindelijke bron van het plaatje is zo te zien dit artikel uit 2012:
http://eindpunt.blogspot.com/2012/06/onderzoek-hoe-ernstig-is.html
Er bestaat geen centraal meldpunt waar fraudeurs hun resultaten rapporteren, dus waar haalt de auteur de informatie over de bedragen vandaan en hoe betrouwbaar is die? Het artikel gaat er slechts schetsmatig op in.
En het “percentage media-aandacht” blijkt te zijn berekend op basis van het aantal gevonden pagina’s in een zoekmachine. Wat zegt dat?
Kortom, vaagheid troef.