12reacties

De Vlisco vecht voor zijn leven

“Textielicoon Vlisco gold met zijn agressieve groeistrategie als positieve uitzondering in tijden van crisis. Totdat ebola de kwetsbaarheid van het bedrijf uit Helmond blootlegde. Nu vecht Vlisco voor zijn laatste kans.” Dat schreef de NRC vrijdag in een uitgebreid artikel naar aanleiding van gesprekken met betrokkenen, gerechtelijke documenten en jaarverslagen.
Hoe kon het zo misgaan bij dit bedrijf uit 1846 tussen het spoor en het kasteel? De plek waar zij kleurrijke stoffen produceren die vooral in West-Afrika worden verkocht.

In 2010 kocht de Britse investeringsmaatschappij Actis de Vlisco voor 118 miljoen euro van Gamma Holding. Dit gebeurde met het plan de Vlisco-omzet van 169 miljoen euro in 5 jaar tijd te verdubbelen en het daarna weer te verkopen. Om dat te realiseren kreeg Hans Ouwendijk de leiding. Hij was 11 jaar bestuurder geweest van kledingmerk Mexx waar de omzet onder zijn leiding vertienvoudigde tot een dik miljard.
Om de productie in de fabriek in Helmond te verdubbelen, groeit het aantal medewerkers in 5 jaar van 600 tot 2800 (van wie een derde in Nederland) die in een 5 ploegendienst gaan werken en komen er nieuwe machines. Het hoofdkantoor, de ontwerp- en de verkoopafdeling verhuizen van Helmond naar Amstelveen. In Amstelveen wordt een marketingafdeling opgezet. Er worden tientallen winkels in West-Afrika geopend en samenwerkingen aangegaan zoals deze met de Bijenkorf en deze. Op hun bedrijfsterrein wordt een fabriekswinkel geopend en Nederland ziet op TV de Hollandse glorie in onze stad.
De eerste 2 jaar steeg de omzet tot bijna 270 miljoen euro om daarna te stabiliseren. Omdat de omzet richting de gewenste verdubbeling begint te komen, besluit Actis op zoek te gaan naar een koper. Begin 2014 deed de Amerikaanse private-equitypartij Advent het bod de Vlisco voor 340 miljoen over te nemen, zo meldt NRC, Hoewel dat bijna 3 keer het bedrag is dat Actis er 4 jaar eerder voor betaalde, werd het aanbod afgeslagen in afwachting van een hoger bod.

Dat bleek een kapitale vergissing van Actis. Want in de zomer van 2014 keldert de olieprijs en daardoor de valuta van hun grootste afzetmarkt, olieland Nigeria. Gelijktijdig breekt in West-Afrika de dodelijke Ebola-epidemie uit. Als gevolg van deze wereldwijde problemen vermindert de vraag naar de kleurrijke stoffen. In korte tijd werd duidelijk hoe kwetsbaar het bedrijf was geworden. In een alarmerend gastblog gaf Lucile Amoateng destijds uitgebreid haar visie op wat er bij de Vlisco gaande is en benoemde problemen als China en de oplopende voorraden.
Aan het eind van het jaar stopt Actis het plan de onderneming te verkopen in de ijskast. De productie wordt teruggeschroefd, zo’n 100 medewerkers moeten vertrekken en een deel van de opgelopen voorraden wordt met korting verkocht. In september 2015 wordt CEO Ouwendijk (met een nog immer lopend staartje) terzijde geschoven en vervangen door de Brit David Suddens. Een maand later schrapte deze nieuwe baas 200 arbeidsplaatsen, dunde hij het management uit en verlaagde de productie tot onder het niveau van 2010. Bij de banken wordt een tijdelijke versoepeling van de voorwaarden bedongen en met 26 miljoen verzacht eigenaar Actis een acuut cashtekort. In 2015 leed het bedrijf ruim 44 miljoen euro verlies. De cijfers van vorig jaar zijn nog niet gepubliceerd, maar 2016 lijkt geen of onvoldoende herstel gebracht te hebben.

We zijn nu belandt in 2017, het jaar dat de Helmondse lonen werden bevroren.
Om een faillissement te voorkomen, moet er dit jaar 25 miljoen worden verdiend, zo meldt de NRC.
Viert Vlisco zijn laatste knalfuif? kopte de Volkskrant in september in verband met de 170-ste verjaardag. CEO Suddens heeft vertrouwen in een goede afloop. “Dit bedrijf gaat niet failliet” zei hij tegen de NRC.