7reacties

Ard van Dalen: compleet voetbalverslaafd

Een ode aan Ard van Dalen is een ode aan het Helmondse amateurvoetbal. Bij vele clubs in onze stad kent hij een verleden. Maar Ard, woonachtig in Helmond Noord, was meer dan hoofdtrainer. Hij is al 57 jaar lid van Rood Wit ’62. Voor deze club maakte hij in het 1ste in totaal 281 doelpunten. Hiermee is hij clubtopscorer aller tijden. Hij stond 14 jaar onafgebroken in de spits en speelde er 365 wedstrijden, een record dat nog steeds niet gebroken is.

Zijn kwaliteiten: een goeie kopper, kon oorlog maken in het strafschopgebied, had een bloedhekel aan verliezen, deed dan ook alles om te winnen en maakte vaak de 1-0 maakte of een ander beslissend doelpunt. Het clubicoon voetbalde er tot zijn 62ste. Toen hij begon als hoofdtrainer bij SPV uit Vlierden ging de oud-midvoor er bij de veteranen spelen. Hij gaat nog iedere vrijdagmiddag kaarten bij de club met de oude garde. Rood Wit kleurt dan ook zijn hart.

De oud-midvoor is niet lang hoofdtrainer geweest, dat wil niet zeggen dat hij geen successen boekte. Zo won Ard met SPV in het seizoen 1979-1980 de laatste periodetitel maar verloor helaas de beslissingswedstrijd tegen SSE uit Someren. “Ik heb er de basis gelegd voor de 2 promoties die er later op volgden. Verder zorgde ik dat de mentaliteit binnen de vereniging veranderde. Zo zorgde ik dat er serieuzer werd getraind. Ook had de club een hoop versleten ballen waarmee we trainden. Ik zorgde dat er goeie kwamen. Ook zorgde ik voor nieuwe shirts die geleverd werden door de sponsor van SPV.” De oud-coach denkt met warme gevoelens terug aan zijn periode in Vlierden. “Ze vonden het allemaal jammer dat ik ging, de spelers liepen met mij weg.” Naast Helmond-Noord (dat later verder ging onder de naam Oranje Zwart) trainde Ard nog een seizoen in Overloon bij SSS ’18.

De oud-spits houdt ook van sfeer maken. Zo treedt hij regelmatig op met liedjes van Elvis Presley zoals bij voetbalfeestjes in het Helmondse. Vol liefde praat hij over Wolf Mach die onder andere samenwerkte met Sammy Davis Jr. Hij bracht Ard in Oostenrijk de fijne kneepjes van het artiestenvak bij. Hierdoor kreeg hij minder faalangst en meer zelfvertrouwen wat ook doorwerkte in zijn voetballoopbaan. “Met spreken in het openbaar heb ik geen enkele moeite.” De Elvis Presley-idolaat heeft jarenlang opgetreden op het terras van Gloria Mach in Oostenrijk. Vol goede herinneringen denkt hij hieraan terug.

Hoewel de oud-speler het vak hoofdtrainer leuk vindt, prefereert hij het werken met jeugd. 10 jaar lang is Ard hoofd jeugdopleidingen geweest bij Helmondia waarvan ook nog 5 jaar als jeugdsecretaris. Daarna werkte hij jarenlang als opleider van de E1 en D1 bij Stiphout Vooruit. Tim Relou vertelde eens dat hij veel aan Ard te danken heeft mede omdat hij hem als middenvelder omturnde tot centrale verdediger. Inmiddels voetbalt Tim in de Verenigde Staten bij een universiteitsteam. Toen Ard na 14 jaar bij Stiphout Vooruit vertrok, tekende hij dezelfde avond nog bij MULO. De blauw/gelen wilden hem graag hebben. Daar ging hij verder als jeugdtrainer, hij werkt inmiddels 8 jaar bij deze club die later opging in SV De Braak. Hij gaat het komende jaar de jongeren van 9 tot en met 12 techniektraining geven.

Zal Ard ooit stoppen als trainer? De gewezen beroepsmilitair is inmiddels 74. Nee, de Helmonder gaat door zolang hij kan. Ard is namelijk compleet voetbalverslaafd.

De beste leeftijdscategorie om jeugd te trainen is volgens hem de lichting groep 7 en 8 van de basisschool, de 11- en 12-jarigen. “Zij hebben een groot opnamevermogen en staan in de groei wat stil. Conditietraining is op die leeftijd niet belangrijk. Het gaat in die lichting vooral om het bijbrengen van techniek.”

Bij de oud-midvoor heeft het zijn hele leven lang gedraaid om de bal. Ard is echter niet zoals de meeste mensen denken begonnen bij Rood Wit ’62 maar bij Helmondia. De laatste dag dat overschrijving naar een andere vereniging mogelijk was verkaste hij naar deze vereniging. Rood Wit is de club waarvan hij het meeste houdt. Hier had hij goeie trainers zoals zijn oom Nikkel Nicholson. Maar de beste trainer die Ard in zijn leven heeft gehad is volgens hem Willy van Neerven, zijn mentor in het voetballeven. Van Neerven is later nog actief geweest bij Helmond Sport. Ard kwam hem later in zijn voetballeven weer tegen bij HVV Helmond toen de oud-speler er assistent onder hem was.

De fanatieke jeugdtrainer verdiept zich nog steeds in moderne trainingstechnieken. Als je over voetbal begint verandert Ard in een spraakwaterval en doceert hij op de keukentafel het spel. “Voetbal is een denksport. Je moet het spel kunnen lezen en 2 tot 3 stappen vooruit kunnen denken. De opdrachten in het veld moeten goed uitgevoerd worden. Spelers leren het beste als ze zelf na moeten denken en de antwoorden op spelsituaties moeten geven. Verder moet je tijdens de trainingen voor afwisseling zorgen, de jeugd moet je niet kapot trainen want ze moeten een klare kop houden.”

Ard is ook vol lof over Jan van der Veen, oud-speler van Helmond Sport, onder wiens hoede hij assistent was bij HVV. “Jan van der Veen vond het belangrijk dat je bij spelers de faalangst en twijfels wegnam. Ik heb veel van hem geleerd.”

Verder denkt de coach met veel plezier terug aan de damesteams van Braakhuizen die hij 1 jaar trainde. Met Braakhuizen is hij in Istanbul geweest waar zij 2 wedstrijden speelden om het damesvoetbal in Turkije te promoten. Het dameselftal van Rood Wit heeft hij 3 jaar onder zijn hoede gehad, in 2 jaar tijd loodste hij dit team naar de Hoofdklasse waar zij de stadgenoot HVV tegenkwamen. Het werden schitterende derby’s.

Ard voelt zich een bevoorrecht mens. Maar was hij niet graag in zijn leven nog eens hoofdcoach geworden bij Rood Wit ’62? “Ja, een beetje jammer dat dit niet gebeurd is.” Dat zou de kers op de taart geweest zijn.

De foto’s zijn gemaakt door Tom Pennings