Mike werd reeds op zijn 21^ste bestuurslid bij voetbalclub HVV Helmond. Hij kwam er terecht via zijn vader, die vertelde hem dat ze op zoek waren naar een penningmeester. Mike stopte er na 5 jaar mee vanwege zijn gezondheid maar bleef altijd betrokken bij het bestuur. 2 jaar na de break hervatte hij zijn taken weer. Nico Docters van Leeuwen die al boven de 80 was, had diverse taken in de tussentijd overgenomen.

Sleegers en dit clubicoon hadden een goed contact. Docters van Leeuwen mag men beslist het boegbeeld van de vereniging noemen, zeker in zijn laatste periode van de club. Mike mocht hem nog op komen zoeken in de laatste fase van diens leven. Maar misschien bewees de jongeman hem wel zijn grootste dienst tijdens de wedstrijd Bruheze tegen HVV Helmond. Dit was de laatste wedstrijd voordat corona de competitie ook voor de volksclub vorig seizoen op slot gooide. Er mochten inclusief spelers slechts 30 personen aanwezig zijn bij deze derby. De bezoekers waren vooraf doorgegeven door het bestuur en daar zat het clubicoon niet bij. Het boegbeeld van de club kon HVV niet missen en stond bij de ingang van Sportpark Espendonk te kijken, zo kreeg hij tenminste nog een glimp van de wedstrijd mee. Mensenmens Mike stond zijn plaats af en zo mocht de nestor van de volksclub zijn laatste wedstrijd als toeschouwer bezoeken.
De geel/zwarten hebben het moeilijk gehad met zijn dood. Bij de 1^ste kascontrole na diens overlijden klonk het: “We missen iemand.” Iedereen keek naar de stoel waar het clubicoon bij deze bijeenkomsten altijd zat. 

Mike is inmiddels 33 jaar, hij is het laatste jaar vanwege multiple sclerose ietwat achteruitgegaan. Zo is het bestuurslid eerder vermoeid en het lopen kost hem steeds meer moeite. Maar de positivo geeft niet op en zet zich in voor de strijd tegen deze wrede ziekte. Zo heeft hij jarenlang gecollecteerd in Mierlo-Hout voor het Nationaal MS Fonds. De afgelopen jaren was het collecteren langs de deuren niet meer mogelijk. Hij beseft echter als geen ander dat dit van groot belang is voor onderzoek naar deze vreselijke aandoening. Daarom werd er een collectebus op het kantoor van zijn werkgever, Wesselman Accountants | Adviseurs aan de Aarle-Rixtelseweg, geplaatst. De collega´s blijven de assistent-accountant trouw en doneren graag voor dit goede doel.

Mike ervaart Wesselman als een warm bad. “Men houdt rekening met mijn beperking en de collega’s weten dat alles langzamer gaat dan vroeger.” Wesselman werd vorig jaar als 2^de uitgeroepen bij de MS@Work Award. Dit is een award die jaarlijks wordt uitgereikt aan werkgevers die oog hebben voor mensen met een chronische aandoening. De assistent-accountant had het bedrijf hiervoor voorgedragen mede omdat het zo’n goede baas voor hem is. Er is voor de verkiezing van de MS@Work Award een filmpje opgenomen waarin wordt uitgelegd waarom Wesselman deze award hoorde te verdienen.
“Wesselman is een sociaal bedrijf. Zo is het hoofdsponsor van de Triatlon Brabant en koppelt hieraan het Nationaal MS Fonds om aandacht te vragen voor deze ziekte. Ook heeft het de trainingspakken beschikbaar gesteld aan het 3^de van HVV Helmond.” Hiervan was Mike jarenlang begeleider.

Hoe kwam het bestuurslid bij de geel/zwarten terecht? Hij is immers geboren in Brouwhuis en het gezin woonde een hele tijd in Mierlo-Hout met een tussenstop in de Binnenstad. Welnu, zijn vader (Leon Sleegers) is jarenlang verzorger geweest van het 1^ste elftal. Mike ging in deze periode altijd mee naar de wedstrijden kijken. De penningmeester heeft ook nog een voetbalverleden bij de club. Zo stond hij er in de goal bij de junioren. Het is een warm gezin waar Mike deel van uitmaakt. Zijn ouders en broer staan altijd voor hem klaar en ondersteunen hem in alles. Sinds 7 jaar woont de penningmeester op zichzelf in Brouwhuis. Maar de weg naar Sportpark Houtsdonk blijft ongewijzigd, het is alleen een stukje langer rijden.

Wat betekent het vrijwilligerswerk voor Mike bij deze club? “Het geeft structuur aan mijn privéleven, ik kan er mijn energie in kwijt en mijn hart in stoppen. Een goed penningmeester moet betrokken zijn bij een club, betrouwbaar en secuur zijn. Met dit werk kan ik goed uit de voeten.” 

Na zijn MAVO-tijd op de Jan van Brabant ging de huidige assistent-accountant naar het ROC Ter AA op de Keizerin Marialaan om er de studierichting Administrateur-niveau 4 te voltooien. Ondertussen had hij ook een bijbaantje als adviseur/verkoper bij Kwantum op de Engelseweg. Toen Mike op het MBO zat had hij reeds zijn eerste kennismaking met Wesselman en liep er zijn eindstage. Op 1 februari 2008 kwam hij na dit tijdvak van 1 jaar in dienst bij dit bedrijf, een beloning voor zijn goede stageperiode. Via Wesselman startte Mike de opleiding HBO Accountancy op de Fontys in Eindhoven. In maart 2008 (tijdens zijn proeftijd) werd multiple sclerose geconstateerd maar het bedrijf toonde zich van zijn sociale kant en liet Mike nooit vallen. “Ze wisten wat ze aan me hadden. In de beginjaren van de MS zag ook niemand iets aan me. Maar nu we bijna 13 jaar verder zijn begint het mensen op te vallen. Ze schrikken dan als ik zeg dat ik het al vanaf mijn 20^ste heb.” Hun reactie is dan dat ze nooit iets aan mij hebben gemerkt.

“Maar ik ben en blijf een positivo. Ik denk in dingen die ik nog wel kan en niet in dingen die ik niet meer kan.”

De foto’s zijn gemaakt door Ellen Kusters.