Hij heeft op verschillende plekken gevoetbald zoals bij Victoria in Roermond, RKVCL in Maastricht en SCE in Nijmegen. Om in te burgeren in het Helmondse wou het bestuurslid actief worden in het verenigingsleven. Hij deed al aan badmintonnen met enkele kennissen in de gymzaal van de Wilhelminaschool. Jos en zijn partner kwamen tijdens een rondje om de blok terecht op de vlooienmarkt bij RKPVV. Met enkele witte stoeltjes voor de kinderen gingen ze weer naar huis. De sfeer beviel hen zo goed dat Jos zich direct aanmeldde als lid.
Zijn positie in het veld is back maar de oud-speler heeft ook nog enkele jaren gekeept. Dit omdat niemand anders binnen het team doelman wou zijn. Jos speelde in het derde en zevende en was hier ook leider van. Hij deed hetzelfde bij de F´jes waar zijn zoon Leon voetbalde. Jos heeft ook nog de lagere seniorenelftallen en de veteranen gefloten. Op zondag vroeg uit de veren om te fluiten, daarna naar PVV 1 om in de middag het bestuur van de club te vertegenwoordigen.

Slapak is een Tsjechische naam. Hoe is dit geslacht ooit in Nederland terechtgekomen? Volgens de overlevering door de familie had overgrootvader Slapak meegevochten in de Eerste Wereldoorlog en kon hij in Rusland aan de slag als boswachter. Overgrootmoeder wou echter de andere richting van Europa inslaan en haar zoon (de opa van Jos) ging met haar mee. Zo kwam de familie Slapak in Nederland terecht.
De clubman en zijn vrouw hebben 5 kinderen, 2 dochters en 3 zonen. De oudste dochter heeft niet gevoetbald, zijn zonen en jongste dochter wel. Allen bij PVV. De jongste dochter voetbalt nu bij Stiphout Vooruit waar Jos als trainer/coach fungeert.

In 2012/2013 vroeg het toenmalige bestuur via voorzitter Pierre van der Linden of Jos voorzitter wou worden van de vereniging. Enige jaren later begon PVV aan een opmars met enkele opeenvolgende promoties. “Er kwamen verscheidene hele goede spelers bij de club aankloppen die tactisch en technisch heel sterk waren.”

Jos en het huidige bestuur werken nog de lopende zaken af. De velden zijn ondertussen omgeploegd. Maar de grond en de gebouwen die erop staan zijn nog altijd in bezit van de club. Dit moet met de gemeente nog financieel afgehandeld worden. Verder moeten er ook nog organisatorische en andere financiële zaken afgehandeld worden. Er zal nog een afscheidsfeest worden gehouden maar waar en wanneer is nog niet bekend.

Tot slot wil Jos nog het woord richten tot zijn levenspartner. “Zij heeft mij altijd gesteund en begreep dat ik naast mijn werk, in mijn vrije tijd ook iets leuks te doen moest hebben. Daarvoor wil ik ze heel erg bedanken!”
Wat Jos volgend seizoen gaat doen weet hij nog niet. Het is nog helemaal niet zeker dat hij weer bestuurslid wordt. Pas als alles afgehandeld is neemt hij een beslissing.

Foto’s gemaakt door Tom Pennings.