Grommetje: Beeldspraak!
Kijk, dat iemand je de rug toekeert, wil natuurlijk niet zeggen dat hij open staat voor de mensen aan de andere kant. Zo zie ik dat niet.
Ik vond het beeld ‘De Mens’ eigenlijk altijd al een vreemde vogel, zittend op zijn groene sokkel van gras in de middenberm van de Europaweg. Een grote donkere gestalte die al even abstract oogt als de boodschap die men eraan gegeven heeft.
Vroeg mij iemand naar de betekenis, dan bleef ik steevast het antwoord schuldig. Een naam, die had ik wel voorhanden. Al vanaf het prille begin noem ik de grote grauwe zitterd namelijk “Geen Gezicht”. Dat dekt in mijn optiek de lading volledig. Zo heeft het beeld geen gezicht en vind ik het geen gezicht.
Dat het beeld is vervaardigt door de Braziliaanse kunstenares Pecego is sinds het afgelopen WK ook meteen duidelijk qua gezichtsverlies.
Dwarrelend door de komkommervelden van deze zomertijd, valt mijn grommende geest op een stukje over het bewuste beeld. Een paar korte zinnen op het wereldwijde web die reppen over de nieuwe situatie van ons beeld. Daar ook lees ik voor het eerst over de betekenis van die grijze gigant….
Het beeld moet ons welkom heten in Helmond.
Onlangs is het beeld verplaatst en ik vind dat eigenlijk niet eens zo slecht. Torende het voorheen met veel inbeelding uit boven entree tot onze bruisende Peel-metropool, daar is het nu verplaatst naar de lauwwarme kruising aan de Brandevoortse Dreef. Op stand zegt de een. Iets met inbeelding, zegt de ander.
Ook is de groene sokkel van gras vervangen door gelijkvloerse zoden, waardoor het beeld eigenlijk al een beetje van zijn voetstuk gelazerd is. Behoorlijk ‘mens’onterend, moet de gemeente gedacht hebben, maar wat schetst mijn verbazing… Dit gaat de vaste locatie worden van onze ‘Mens’!
De hele discussie is namelijk op gang gekomen, niet om de plaats van onze sokkelloze mens, maar om de richting waarin het beeld kijkt.
Het beeld dient immers met het hoofd in de richting van Eindhoven te loeren en niet andersom.
Dat terwijl ik de positionering juist toejuichte; de rug toegekeerd naar Eindhoven, zoals dat een heus Helmonder betaamt.
Edwin van Hoof
8 reacties:
Goed gesproken Edwin.
Maar even afgezien wat de goede kant van dat beeld is om naar toe te kijken: ik begreep dat het beeld eigenlijk helemaal niet verplaatst had mogen worden omdat precies die oude plek van het beeld contractueel is vastgelegd met die kunstenares. Die plek had iets van het goede aura of zoiets vaags.
Dus wie weet moet het beeld binnenkort weer terug naar de oude plek en moeten ze de snelweg daar dan wat smaller maken zodat er weer plek is voor haar beeld. Ik hoop dat het niet zo zover komt want dan kost het echt knaken. Daar is dat fietspad bij de Hema dan maar een fooitje bij.
Zoveel woorden om eigenlijk niets te zeggen,
misschien is een baantje in de politiek wat voor je.
Zo wil krijg ik ook wel een rubriek elke week vol. Wat een geleuter over niets. Jammer,hij was zo aardig begonnen.
Met de rug gekeerd naar Eindhoven, maar er wel gaan winkelen, naar het theater, stappen, etc. De echte Helmonder is dus een hypocriet? 🙂
Spreek je voor jezelf Michiel? Ik kom 1x per jaar in Eindhoven…als h.s. daar speelt. Wanne boutstad vind ik dat. Voor mij mag het beeld dus ook meteen met de rug naar Eindhoven. Grtz een trotse Hellemonder
@Frank op vrijdag 1 augustus 2014 om 23:55:
Frank klopt dat noem je volgens mij simpel gezegd het auteursrecht. De kunstenaar heeft ooit plaats en natuurlijk de vorm van het kunstwerk bepaald. Zomaar gaan leuren met “kunst” in de openbare ruimte geeft geheid problemen met de kunstenaar! Die had ooit een visie en daar mag en kun je niet aan tornen.
Maar of die Brailiaanse kunstenaar daar nog ooit op terugkomt? Die heeft zijn geld ontvangen en is richting Brazilië vertrokken en Helmond mogelijk gewist in zijn agenda! Of ziet hij mogelijk weer een mogelijkheid tot “flappen tappen “?
Berry
Haha..SUPER!!!!