Gelukkig was ik niet de enige wattenbol op de tribune die het vèrrekkes kauw vond. Het gemopper over het weer was, samen met het wegsturen van Juanito Sequeira afgelopen week, gespreksonderwerp nummer één. Dat Stanley Elbers bij temperaturen van 10 graden (boven nul) al een maillot aandoet, vind ik een beetje overdreven, maar vrijdag kon ik hem geen ongelijk geven. Misschien was hij mede daarom wel de beste man van het veld. Een paar stoere spelers van Emmen speelden met korte mouwen. Wat me verder opviel was dat de scheids- en grensrechters ook korte mouwen droegen. Waar deze bewijsdrift vandaan komt snap ik niet helemaal. Misschien wil de K.N.V.B. zo af van het stoffige imago van haar scheidsrechterskorps? Omdat het spel in de eerste helft niet zo boeiend was, dwaalden mijn gedachten af naar deze randzaken van het voetbal. Zo viel me ook op dat het scorebord niet werkte. Een werkend scorebord is toch wel een randvoorwaarde voor topvoetbal, lijkt mij. Helmond Sport heeft maar liefst twee borden die geen van beiden meer functioneren. Bij de 0-1 van Emmen zag ik plotseling een lichtgevende bal de dug-out uitkomen. Achteraf bleek het de ietwat kalende trainer van Emmen, Joop Gall te zijn. Hij droeg, ondanks het barre weer, geen hoofddeksel. Na de wedstrijd verklaarde hij dat als je na ruim een uur spelen met 0-2 voorstaat, je zo’n wedstrijd natuurlijk nooit meer mag weggeven. “Het laatste half uur heb ik dan ook de haren uit mijn hoofd getrokken”. Gall gaf wel toe dat Emmen met één punt nog goed wegkwam uit Helmond.

Was het een aantal jaar geleden nog een koud kunstje voor Helmond Sport om van ploegen als FC Emmen thuis te winnen, de tijden zijn helaas nogal veranderd. Misschien kan ik hoop putten uit de gedachte dat voetbal vaak net zo veranderlijk is als het weer en zou het zomaar nog eens kunnen gaan trillen op de Braak. Voorlopig lijkt de term topvoetbal echter wel erg hoog gegrepen.

Buurman