Eenzaam in Helmond; je bent niet alleen!
Eenzaamheid, je hoort veel dat het er is, maar als het je niet raakt, zie je het ook niet. Je denkt: “Het zal wel meevallen.” Toen laatst in de gemeentelijke commissie Inwoners het onderwerp eenzaamheid werd besproken, viel ik van ongeloof van mijn stoel.
De GGD-cijfers laten een verontrustend beeld zien: meer dan 40% van de Helmonders voelt zich eenzaam. Ruim 10% is ernstig eenzaam. We hebben het in onze stad over zo’n 8.000 personen! Die zorgelijke cijfers gelden voor jeugdigen, volwassenen en senioren.
Ik woon in een straat met 20 huizen, waarin zo’n 50 mensen wonen. Ik realiseer me nu dat er pakweg 5 buren ernstig gebukt kunnen gaan onder eenzaamheid. En dat geldt voor alle Helmondse straten. Dan laat ik nog buiten beschouwing dat eenzaamheid toegenomen is tijdens de coronacrisis. Poeh, Daar moeten we wel wat mee!
Eenzaamheid is een veelkoppig monster. Of je er last van hebt wordt bepaald hoe je als mens in elkaar zit en vooral ook door wat je hebt meegemaakt. Zit je al op achterstand in de samenleving, heb je bijvoorbeeld schulden, of ben je een alleenstaande moeder, ben je bang op straat lastig gevallen te worden, kom je als oudere mantelzorger voor je partner niet meer buiten, dan loop je groter risico op ernstige eenzaamheid.
Ik hoef niet uit te leggen dat als je lang ernstig eenzaam bent, je er ook goed ziek van kunt worden. Voor veel mensen komt het persoonlijk welbevinden in de knel en dat leidt tot hogere maatschappelijke gezondheidskosten.
Een kienavond zorgt wel even voor afleiding, maar biedt geen structurele oplossing als het onderliggende probleem niet wordt aangepakt. Het vraagt deskundige begeleiding en met de juiste methodieken.
De Gemeente Helmond geeft zeker aandacht geeft aan het bestrijden van eenzaamheid met bijvoorbeeld cursussen weerbaarheid. Op zich genomen niet verkeerd, maar ik denk dat het beter kan en moet. Er moet een schepje bovenop! Politiek vertaald betekent dit: een stevige aanpak met goed zicht op welke hulp echt werkt en hoeveel mensen er succesvol geholpen zijn.
Om vaart te zetten achter een gedegen aanpak zal in de komende raadsvergadering van 16 maart een motie op de rol staan. Uiteraard rekenen wij op een brede steun vanuit de raad.
Mijn oproep: Laat eenzamen niet alleen!
Bert Valentijn
10 reacties:
En dan vervolgens mee stemmen met das Ausgangsverbot.
Hypocriet gelul.
Precies; PvdA burgercommissielid; prima hoor,maar PvdA heeft heel veel boter op haar hoofd. Net zo schuldig als de VVD en het CDA,maar , helaas voorhenzelf, veel kleiner.(hoewel dat nog niet afpsiegelt in de regenten- en mazzel-baantjes voor hun leden; nog altijd zeer veel burgemeesters en commissariaten en voorzitterschappen puur omwille van lidmaatschap gevestigde orde.
Eenzaamheid is erg, en inherent eraan dat er weinig signaal komt van eenzamen zelf.
Niks niet geschikt;door corona is het beeld en de situatie zeer veel verslechterd.
Ten eerste door onrechtmatige regels en beperkingen,ten tweede door alleen maar oog te hebben voor corona, en dan vlak erna “de economie”..
Complimenten dat een burgerlid de ogen geopen kreeg; maar bij de gevestigde politiek moeten de eenzamen en burgers NIET zijn.
andere zaken eerst…
Gaat het nu om eenzaamheid of zitten mensen, jong en oud, zich thuis te vervelen. Covid-19 (Corona) begint na 1 jaar te vervelen. Zo snel mogelijk aan iedereen weer vrijheid geven.
Wat mij afgelopen maanden is opgevallen, zijn de talloze initiatieven voor jeugd/jongeren en ouderen, om zich minder eenzaam te voelen in deze rare tijden.
Echter, zo bleek een paar weken geleden in een online uitzending vd gemeente, de groep daartussen is juist de grootste groep die aangeeft zich eenzaam en ongezien voelt…
Sindsdien, wel meer initiatieven gezien voor jeugd/jongeren en ouderen. Maar nul voor de groep ertussen…
Bijzonder wel, toch?
Ik zou daar wel eens een visie op willen horen/lezen van PvdA, maar ook alle andere raadsleden.
Dit maakt me vaak nog eenzamer zo’n bericht. Ik ben een alleenstaand moeder met pubers , die al vanaf juli hulp in probeert te roepen. Maar geen gehoor helaas. Lev-groep. Oranje fonds Etc etc.
Wel hulpverleners gesproken. Die je toezeggen om terug te bellen. Maar tot op heden nog niets concreets. En ik heb ik de tussenliggende maanden al wel vaker een reminder naar ze gestuurd. Vraag ik me af waar al het geld voor stichtingen naar toe gaat. Probleem voor mij is helaas hierbij nog niet verholpen.
@Debbie op zaterdag 13 maart 2021 om 12:29:
Wat kunnen de hulpverleners? Er zijn geen concrete oplossingen. Vaccinatie misschien. Vandaag staat er een artikel in het Helmonds/Eindhovens Dagblad. Na een jaar vrijwel volledige lockdown zijn de Nederlanders er klaar mee. Iedereen smacht naar het einde (van de lockdown). Leve de vrijheid!
Vind het maar oeverloos gezwam het hele bovenstaande stuk jr ptaat daardoor juist mensen de eenzaamheid in. Moeten et weer nieuwe overhead baantjes gecreeerd worden voor menig zakkenvuller. Denk dat er juist meer eenzaamheid ontstaat doordat we steeds meer in een egocentrische en narcistische maatschappij leven. Te hoge eisen worden er gesteld aan de mens van alle kanten wordt er aan je getrokken (lijkt het vroegere vierendelen wel). Laat mij die trein dan maar missen en gewoon mens zijn want de menselijkheid is heden ten dage nog sneller verdwenen dan dat NEC goals maakte tegen Helmond Sport.
Bij “eenzaamheid” denk ik aan een oudere die de ene na de andere bekende (misschien zelfs de eigen kinderen) ziet wegvallen. Daartegen bestaat geen medicijn.
“Eenzaamheid” door corona is van een heel ander kaliber. Een hoop gezellige dingen kunnen nu even niet, maar over een tijdje weer wel. Daarmee vervalt over een tijdje ook de noodzaak om hiermee aan de slag te gaan.
Het belangrijkste lijkt mij de onnodige, tijdloze, tja wat precies? Als 40% van de Helmonders zich eenzaam voelt, dan moet dat een verzamelterm zijn voor een grote verscheidenheid aan knelpunten die we niet gewend zijn nauwkeurig te benoemen en die juist daardoor onnodig blijven bestaan.
Ik vind dit wel iets voor een burgerforum: een vaste groep ervaringsdeskundigen die met enige regelmaat bij elkaar komen om met elkaar en relevante instanties te praten over de ervaren problemen en mogelijke oplossingen.
Dichter dan via een burgerforum kun je als beleidsmakers niet op de problematiek zitten. Een burgerforum geeft ook maximaal zicht op welke hulp echt werkt.
Schitterende samenvatting Sander,
De oplossing voor eenzaamheid als gevolg van niet samen mogen komen lossen we op door een groep regelmatig samen te laten komen.
Voor deze logica is vast wel weer een potje te vinden.
@Guus op zondag 14 maart 2021 om 11:50:
Hihi, je weet mijn woorden leuk te verdraaien. 🙂
Maar je bent het hopelijk wel met me eens dat het onderwerp “eenzaamheid” veel breder is dan dat een hoop gezellige dingen nu even niet kunnen.