‘Helmond: De angst en de verkiezingen’
Voorop gesteld: ik hou niet van Helmond, ik hou niet van Helmond omdat ik de laatste jaren genoeg gezien en in handen heb om te vinden dat ik als burger rechteloos ben. Ik heb het niet over de Helmondse burger. Ik heb het hier over de politiek, ons bestuur waar we zelf vier jaar geleden voor gekozen hebben. Een bestuur dat machteloos toe moet zien dat hun ambities geremd worden door anderen. Anderen, die op papier geen bestuurlijke functie hebben, echter een verlammende invloed hebben op de ambities die deze bestuurders hebben.
Ben ik paranoïde? Nee, dat ben ik niet. Diverse wethouders en gemeenteraadsleden weten dit en hebben mij dat bevestigd. Bevestigd dat hun eigen functioneren hierdoor belemmerd wordt.
Een bestuurlijk apparaat dat er op toeziet dat de ambtelijke procedures kloppen (niet altijd) en dit belangrijker vindt als waarheidsvinding. Een bestuur dat de daadwerkelijke discussie met burgers niet wil aangaan en daarmee zichzelf en ons schaadt. U weet wel, wij de stemmers.
Politici in Helmond zijn bang zaken in de openbaarheid te brengen. Zaken die al bij veel weldenkende burgers al lang bekend zijn, waarom worden wij als burger zo onderschat en waar is men bang voor? Waarom wint de (soms ook persoonlijke) angst om misschien wel een zetel te verliezen het van het lef om zaken naar buiten te brengen.
Zou het niet ook zo kunnen zijn dat degenen die kennisdragers zijn hetgeen bovenvermeld is (en dat zijn er een aantal) door op te staan en te melden wat hij/zij weet de kiezer wel eens een heel goede dienst zou kunnen bewijzen?
Waarom laat men een burger uitgerust met randapparatuur van Euro 200,- dit maar zelf oplossen. Sterker nog, waarom werkt een college tegen dat de waarheid boven tafel komt, iets waar we allen bij gebaad zijn. Waarom van dit zelfde college juist geen steun? Overheerst de angst zo erg?
Straks verkiezingen. Normaliter is het zo dat partijen die landelijk op verlies staan hier ook bij Gemeenteraadverkiezingen mee te maken krijgen. Zelfs landelijk zijn de ideologische verschillen tussen politieke stromingen kleiner geworden. Bij Gemeenteraad verkiezingen speelt dit nog veel sterker, burgers stemmen met hun hart en op basis van ergernissen zoals beleefd in de afgelopen vier jaar.
Het is juist nu DE kans voor kleinere partijen om zich op de kaart te zetten, partijen die de moed hebben ons te laten zien dat principes belangrijker zijn als het pluche of een zetel meer of minder.
Ik durf de stelling aan dat ze dit geen windeieren gaat leggen.
Eric Betgem
10 reacties:
Heb je al een naam voor je nieuwe partij ?
Roerige politiek
Het verschil tussen een stad die politiek gezond is en een die ongezond is, is het verschil tussen een beerput met een behoorlijk deksel erop en een open beerput waarin geroerd wordt.
Het is moeilijk om een goede analyse te maken van het hoe en waarom, maar ik zal een voorzichtige poging wagen.
Een eeuw geleden verliep communicatie per brief. Dat schiep automatisch een stuk afstand in de communicatie en zorgde ervoor dat opinies weloverwogen op het papier gezet werden. De snelheid van communiceren zorgde er ook voor dat men zaken eerst overdacht omdat dan het aantal keren dat heen en weer gecommuniceerd werd tot een minimum beperkt kan worden.
Met de opkomst van communicatiemiddelen als de telefoon, de radio en de TV werd het mogelijk om sneller te communiceren. Dit leverde een algehele versnelling op in de ontwikkeling van de wereld. Wetenschappers konden gemakkelijker met elkaar communiceren en sinds de opkomst van computers en het internet is die versnelling alleen maar toegenomen.
Die versnelling levert een hoop op en het is mooi dat de afstand tussen de politiek en “Jan met de pet” nu eigenlijk ontzettend klein is geworden. Via twitter kun je live wethouders, raadsleden, kamerleden of bekende personen aanspreken en regelmatig zelfs ook antwoord krijgen. Maar zoals Cruijff al zei: Elk voordeel heb z’n nadeel.
Een van die nadelen is het afbreukrisico. Zeg iets stoms in de media, op twitter of een forum, schiet een keer uit je slof en dat blijft je tot in lengte van dagen achtervolgen. Kijk naar Roemer, waar een slecht televisiedebat voldoende was om de SP te laten kelderen in de peilingen. En mensen zijn ook niet vergevingsgezind. Als je in de fout gaat kun je verwachten dat je bij de enkels afgezaagd wordt.
Gevolg is dat partijen aan controle gaan doen uit angst voor imagoschade. Heel tekenend wat dat betreft is een opmerking van de onlangs bij de PvdA opgestapte Myrthe Hilkens: “Ik kan ook voor elk interview twee uur met mijn voorlichter aan tafel gaan zitten om alles wat ik zeg helemaal dicht te timmeren. Maar daar heb ik geen zin in. Ik wil mezelf blijven, ook in de politiek.” Zij koos er ook voor om compromisloos te zeggen wat ze vond en heeft ook een paar keer een hele strontkar over zich heen gekregen naar aanleiding van uit hun verband getrokken quotes.
Politiek is niet voor bange mensen, maar als je als raadslid/politicus iets openbaar maakt wat je niet met bewijzen hard kunt maken, dan kun je het waarschijnlijk schudden. Vooral als het gevoelig ligt en de verhoudingen met andere partijen verstoort. Dan word je afgebrand en is het einde oefening. Zulke aantijgingen zijn leuk voor borrelpraat, dat wel.
Ik ben met je eens dat er een omslag nodig is vanuit de politiek, maar ook vanuit de samenleving. Het moet mogelijk worden om op je bek te gaan en niet meteen afgebrand te worden. Als de angst niet langer regeert, dan durven volksvertegenwoordigers eindelijk echt te zeggen wat ze denken en in open dialoog met de inwoners van de stad te treden om samen tot oplossingen te komen. Want nu is het vooral kennis nemen van meningen en die meenemen in een eigen overweging. Als je geluk hebt tenminste, want het is politici eigen om te geloven in het eigen gelijk en vooral te zenden en minder te ontvangen.
Beste Eric, Een reactie vanuit de gedachtegoed van Vrije Politiek(Helmond); De openheid van de politiek wordt niet zozeer beperkt door de angst voor de kiezer of media maar door de machtspolitiek binnen partijen en coalities.
Zoals ook nu landelijk bij de pvda naar buiten komt wordt een kamerlid met passie en drive gedwongen anders te handelen en te communiceren dan ze zelf wil. En dus ook anders dan haar kiezers van haar verwachten. Vertegenwoordigers kunnen zich door partijbelangen niet aan verkiezingsbeloftes houden. Dat schept teleurstelling en wantrouwen bij de kiezers. Als reactie worden fouten sneller afgestraft door de kiezers en media. Op het moment dat volksvertegenwoordigers de vrijheid hebben voor het kiezersbelang te gaan, de vrijheid hebben open en eerlijk te handelen, zullen de kiezers en de media meer respect en vertrouwen krijgen in die volksvertegenwoordigers. Dan worden fouten ook niet meteen afgestraft omdat de kiezer weet dat er integer gehandeld wordt en er met de juiste bedoelingen en in hun belang keuzes gemaakt worden. De angstcultuur die je noemt heeft dan geen voedingsbodem meer. Raadsleden zullen meer gerespecteerd worden en kiezers raken meer betrokken. Daarvoor is inderdaad een cultuuromslag nodig en lokale partijen of bijvoorbeeld onafhankelijke volksvertegenwoordigers van Vrije Politiek kunnen daarin een belangrijke rol vervullen bij de aankomende verkiezingen.
Eric,
wanneer komt je volgende blog? Ik vind hem leuk.
@Jolanda op vrijdag 30 augustus 2013 om 19:19:
Echt `leuk`vond ik deze blog niet, makkelijk te maken ook niet wel authentiek.
Opvallend is het overigens wel dat onze politieke bloggers die normaliter staan te dringen indien er op wat voor manier er politiek gewin gedacht wordt te kunnen halen nu niet thuis geven.
Ik vind dat een kwalijk teken aan de wand en bevestigd mijn mening zoals vermeld in mijn stukje.
Angst om in de fout gaan..
En dat is heel triest.
@eric op zaterdag 31 augustus 2013 om 15:45:
Een beetje uitgedaagd door je wil ik best een reactie op je blog geven. En dat is ook voor mij niet gemakkelijk. Want je zult dan ook tegen kritiek moeten kunnen, en ik ken je niet, dus ik moet je reactie maar afwachten. Maar vooruit.
Ik beperk me, net als jij, tot de lokale politiek. Deze heeft zichzelf de afgelopen periode een dikke onvoldoende gegeven. De raad zit te slapen, of durft geen initiatief te nemen, het college durft ook geen knopen door te hakken. Een patstelling, met als laatste voorbeeld het gebeuren bij Atlant. Tonnen geld weggegooid, en geen enkel raadslid reageert. Wat dit betreft zitten jij en ik, en velen met ons, op een vlak.
Op je antwoord aan Jolanda, wil ik nog wel het mijne toevoegen. Ik kan me voorstellen dat je weinig reacties krijgt. Ik was het ook niet van plan. Maar ik denk dat je de oorzaak hiervan ook bij jezelf moet zoeken. Heel vaak lees ik van jou zinnen als,”ik heb hier stapels bewijzen liggen, ik weet uit eigen ervaring en dat kan ik bewijzen. Diverse wethouders en raadsleden hebben dit bevestigd.” En hier, beste eric, is het moeilijk antwoorden op. Kom dan met de bewijzen, bewijs hoe het jou vergaan is, noem zelf dan ook man en paard als iemand iets tegen je verteld heeft. Dan is alles voor de anderen te verifiëren. Transparantie vragen is ook transparantie geven.
Eric, dit is absoluut geen persoonlijke aanval. Ik ken je niet eens. Maar je vroeg je iets af, en ik heb MIJN antwoord daarop gegeven. Wat je ermee doet is aan jou.
@Hans Gruijters op zondag 1 september 2013 om 17:56:
Man en paard,prima hoor Even voorop gesteld dat ik Mver Blanksma talloze malen heb uitgonodigd voor een gesprek om te laten zien wat ik hier heb liggen echter zij weigert vanaf te begin elk gesprek.
Heeft het veel te druk met dwangsommen en uitroken van een gezin transparantie 0 en beschermt als zodanig Jacobs.
De personen die op de hoogte zijn,
Raadsleden met wie ik gesproken heb:
Dhr v Wetten:` de raad doet toch niets”
Mevr Angelique v de Pol: `heel vervelend voor u maar de raad kan niets voor u betekenen.
dhr J Boetskes: Heeft hier hele verhalen zitten te vertellen in bijzijn van journalisten ,zo hij is hij benaderd zijn door de CID, maar lijdt nu aan plotseling geheugen verlies.
Dhr M Rieter
Mevr Henriet Verouden
Zijn ook in bezit van enkele documenten, heb ze hoog zitten maar ze lopen tegen een muur van onwil op..
Mevr Ko: Een mail gestuurd, geen antwoord gekregen
Dhr Maarten Janssen, mail contact maar ligt allemaal nogal gevoelig volgens hem.
Dhr de Vries; Hoopt op een goede verkiezingsuitslag, maar kan/wil niets doen.
Dhr Mullekom, vond het geen politiek issue, in ieder geval minder als zijn vervuilde luifel.
Dhr Marneffe , geen gesprekspartner meer heeft middels een door het OM vervalste aangifte mijn vrouw als ambtenaar eruit gewerkt.
En dan
F Stienen, een aantal gesprekken mee gehad en geeft toe dat wij ten prooi zijn gevallen aan een criminele bende . Maar Hr. Stienen heeft het zelf ook heel moeilijk.
Want door deze bende vindt hij zijn werk niet meer leuk en wordt hij zelf sterk nadelig beïnvloed in de uitoefening van zijn vak, m.n. door de suggestieve verhalen van Jacobs immers die heeft nog steeds volgens hem een grote invloed.
Ook volgens dhr. Stienen zijn er vele ambtenaren bij malversaties betrokken. Aanvankelijk heeft hij het voor ons opgenomen maar heeft moeten opgeven..
Overigens kwam er volgens zijn zeggen ook veel tegenstand van destijds Tielemans v.d. Heuvel Marneffe en Mevr. v Mierlo.
Het OM :
Volgens hoofdofficier van Justitie, dhr. Nieuwenhuis was er destijds niets aan de hand m.b.t. F Jacobs.
Heeft dat enkele malen verklaard aan F Stienen. Inmiddels zijn wij in het bezit van een verklaring van de procureurs generaal van 18 kantjes waaruit blijkt dat er wel degelijk een rijksrecherche onderzoek naar Jacobs liep.
Hoe kan het nu dat de raad hier niets van wist en Jacobs nog tot ereburger benoemde terwijl het onderzoek op dat moment nog niet eens afgesloten was.
Wat betreft de documentatie die ik heb graag het volgende.
Alle bovengenoemde personen hebben de mogelijkheid gehad deze documenten in te zien.
Dus kom mij niet aan dat ik hier niets zou hebben liggen.
Helaas is het nu zo dat alle documentatie nu bij Hof ligt.
Tot zover,
Met vriendelijke groet
@eric op zondag 1 september 2013 om 19:46:
bedankt voor je antwoord. Wellicht dat anderen zich nu geroepen voelen om ook te reageren. En wat het vervolg betreft, ook mijn mening is, laat het hof dan maar duidelijkheid scheppen. Succes hiermee.
Indien struisvogelpoltiek synoniem zou zijn met pudding,dan is deze raad dr Oetker.