‘Wij’ en ‘Zij’ en de vluchtelingenproblematiek
Komende donderdag 7 april gaan Helmonders met elkaar in gesprek over de opvang van vluchtelingen. Een heikel punt. In de media zien we berichten over een – gelukkig- kleine groep, die intolerante en zelfs zeer discriminerende uitspraken hierover doet. Hun harde schreeuwen overstemt helaas ook de terechte zorg van de meerderheid van onze inwoners. Jawel, terechte zorg, want de gewone Helmonder discrimineert niet, maar maakt zich oprecht zorgen. Maar hebben die zorgen wel alleen met de vluchtelingen te maken of speelt er ook iets anders? Ik merk dat de discussie over vluchtelingen vaak maar voor een deel gaat over de vluchtelingen zelf.
De discussie over de wijze waarop we vluchtelingen opvangen, over de aantallen per locatie en over wie wel of niet terecht vluchteling is, is er één die men in alle landen voert. Ook in moslimlanden. Maar In Nederland, eigenlijk in heel Europa, gaat de echte onderliggende discussie en zorg over de verwijding in de samenleving. Er is een gevoel van ‘Wij’ en ‘Zij’. Aan de ene kant zijn ‘Wij’, Nederlanders van gekleurd tot blank, van christen tot moslim, die dezelfde ‘verlichte’ waarden van vrijheid, respect en gelijkwaardigheid delen. Aan de andere kant zijn ‘Zij’, de extremistische moslims, die wezenlijk anders denken over zaken als tolerantie naar andersgelovigen, (seksuele) vrijheid, scheiding van religie en staat. De echte onvrede gaat over ‘Zij’, die geen moeite doen om te integreren en uit naam van hun geloof het niet willen opbrengen om andersdenkenden te respecteren en te tolereren. Over ‘Zij’ die er bewust voor kiezen in Nederland te wonen, maar niet om Nederlander te zijn. De angst – al of niet terecht – is dat deze vluchtelingen met hetzelfde geloof, dezelfde houding als ‘Zij’ zullen aannemen. De vluchtelingenproblematiek legt fijntjes bloot dat we als samenleving uit elkaar dreigen te vallen en dat de kloof tot irritatie leidt. Het blijven ontkennen van deze alsmaar groeiende kloof voedt de irritatie alleen nog maar meer en leidt tot nog meer sociale spanningen. Ik hoop dat in de discussie over de vluchtelingenproblematiek iedereen elkaars zorgen serieus neemt en niet zomaar wegwuift. Ik hoop dat we in Helmond durven te erkennen dat veel Helmonders een kloof tussen ‘Wij’ en ‘Zij’ ervaren en dat die groter dreigt te worden. En ik hoop dat we samen extreem-rechts én extremistische moslims buiten onze samenleving kunnen houden en samen als Helmonders de kloof kunnen dichten. We slagen daar alleen in als we duidelijke uitspraken durven te doen, durven te staan voor niks minder dan onze Nederlandse normen en waarden, maar in het gesprek elkaar altijd respectvol blijven bejegenen. Maar ik hoef het niet te hopen, want ik wéét dat we dat hier in Helmond samen kunnen.
Op persoonlijke titel, Mygell Isselt, Helmond.
11 reacties:
En, beste mijnheer, hoeveel moeten we er opvangen in Helmond volgens u ? 500,5000,50000,100000 ? Of vind u ook dat er geen limiet is, al eens gedacht aan huisvesting ? Gezinshereniging ? Werk ?
Iets doen, oké, maar niet ten koste van alles.
Ik ben het in ieder geval met uw hele verhaal niet eens.
Mijn persoonlijke mening.
Komende donderdag 7 april gaan Helmonders met elkaar in gesprek over de opvang van vluchtelingen. Ohja? waarom weet de meerderheid van Helmond hier dan niets van af ? Persoonlijk denk ik dat het een slecht idee is om honderden vluchtelingen naar Helmond te halen. Ze kunnen bepaalde mensen in Helmond nu al niet in toom houden laat staan met honderden gelukszoekers erbij.
Hi Twanneman. Ik heb het helemaal niet over de aantallen. Sterker nog, ik zou het het beste vinden om ze in de regio op te vangen. En over economische vluchtelingen kunnen we al helemaal kort zijn. Die gaan zo snel als mogelijk terug. Iets doen, jazeker, maar uiteraard niet ten kosten van alles. Maar de strekking van mijn verhaal gaat over wat anders. De strekking is dat er naast de discussie over vluchtelingen, er een heel ander, veel dieperliggende zorg ligt. nl. een zorg hebben over de kloof in de maatschappij. De kloof tussen “Zij’ en ‘Wij’. Die zorg is, vind ik, terecht omdat ik zie dat die kloof er is en als we net doen alsof die er niet is en niet oppassen alleen maar groter wordt.
Ik denk dat in het hele vluchtelingendebat inderdaad een gevoeld verschil tussen “wij” en “zij” meespeelt.
Stel, door een aardbeving wordt een groot deel van de provincie Groningen voorgoed onbewoonbaar. Overlevenden van de ramp migreren naar elders in Nederland. Zo komen er ook enkele honderden naar Helmond. Hoe zouden de oorspronkelijke Helmonders reageren op de nieuwkomers? Ik denk anders dan op de komst van honderden Syriërs, en ik denk dat dat niet ligt aan de economische gevolgen.
Toch vraag ik me af of het puur een kwestie is van normen en waarden. Er zijn ook Groningers die wezenlijk anders dan “wij” denken over zaken als tolerantie naar andersgelovigen, (seksuele) vrijheid, scheiding van religie en staat (denk aan de SGP). En niet elke Syriër is een extremistische moslim (daar zijn ze nou juist voor gevlucht).
En zelfs onder de extremistische moslims zijn er die elke vorm van geweld afwijzen. Voor hen zou er toch in elk geval plaats moeten zijn, net zoals er in Amerika plaats is voor de Amish.
volgens mij moet de veroorzaker van dit het maar op lossen, wij moeten toch al veel voor de veroorzaker boeten
@ Mygell Isselt
Mijn complimenten! Ik begreep dat er bij alle bijeenkomsten vanavond politie aanwezig is. Net als jij hoop ik dat dat onnodig blijkt!
Vraagje: waarom schreef je jouw column op persoonlijke titel en niet als raadslid van de VVD?
@Mygell Isselt op woensdag 6 april 2016 om 17:06:
Hallo Mygell, ik denk dat de kloof alleen maar groter wordt en dat dit niet te stoppen is zolang de bevolking het gevoel (terecht of onterecht, dat laat ik in het midden) heeft dat de politiek niets voor haar burgers doet, totaal niet luistert naar de bevolking en de ene na de andere domme fout maakt, zowel landelijk als op gemeentelijk niveau.
Door alle berichtgeving is het eigenlijk ook nog begrijpelijk ook.
@Mygell Isselt op woensdag 6 april 2016 om 17:06:
De kloof tussen “wij en zij” is in mijn ogen een direct gevolg de problematiek die de stroom “vluchtelingen” met zich meebrengt en waar te lang te weinig en te slap op gereageerd is.
Ik ben van mening dat als de problemen die deze stroom met zich meebrengt, worden aangepakt dat het “wij en zij denken” als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Te lang is er gereageerd met: “ja we weten dat er problemen zijn, maar dat lossen we later wel op”. Denk aan; het niet respecteren van de normen en waarden (vrouwen, homo’s etc gelijk), xeno-criminaliteit, onvoldoende integratie, het belasten van de verzorgingsstaat, dubbele nationaliteiten-problematiek en de wetgeving die niet is ingericht op het sanctioneren bij het niet houden aan onze wetten of misbruik van onze gastvrijheid.
Daarnaast speelt, nu zeker, de angst voor het meekomen van radicalisme en terrorisme. Criticasters zeggen nu heel makkelijk “we hebben het aangegeven, maar we werden weggezet als xenofoben en Wilders-in-de-kaart-spelers”, dat werkt ook niet echt mee in de verkleining van de door jou genoemde kloof.
Wat mij betreft mag voorlopig de rem erop, totdat er voldoende registratie is, wie we binnenhalen. En dat duidelijk moet zijn dat als je over de schreef gaat, dat er voor jou geen plaats is. Dus niet gepeste homo-vluchtelingen in aparte AZC’s, maar de pesters linea recta retour met IND-airways. Dus niet Dijkhoff: “kindhuwelijken zijn wettelijk niet toegestaan, maar ik krijg het niet geregeld om het tegen te houden”. Ga dat eerst allemaal maar regelen, daarna mag wat mij betreft de deur weer open.
Nu het COA nee zei tegen Carolus, moet en zal er toch een AZC komen in Helmond, vandaar de gesprekken met de bevolking vanavond. De toon is al gezet door weer aan te kondigen dat we iets moeten doen, de problemen die daarna ontstaan worden nauwelijks besproken. De hoofdpunten in de discussie voor vanavond zijn nu vooral; het aantal, de locatie en acceptatie door d’n Helmonder. De rest wordt al weggeschoven op landelijk beleid. (de leidraad voor vanavond is uiteraard veel uitgebreider, maar dit is het wel op hoofdpunten). Helmond heeft nu ook de kans om de landelijke politiek te laten inzien dat wij wel onze ogen open doen. Er is geen sprake van een verplichting tot het plaatsen van een AZC.
Het COA zei nee, iedereen was opgelucht. De raad had zelfs een voorstel om dan 50% meer statushouders te plaatsen de komende jaren. Is dat voorstel dan ook van de baan nu? Heeft iemand in de gaten dat het voorstel Carolus over een aantal ging van ongeveer 200 en dat er nu wordt gesproken over 300 tot 500? Wat is er gebeurd met de voorkeur van vele van onze raadsleden over kleinschalige opvang? (en dus problematiek makkelijker te beteugelen, maar ook vergroting van draagvlak en dus kloofverkleining?).
We zullen het zien vanavond.
Dit artikel staat nu ook op ed.nl.
Volgens mij gaat het “wij”en “zij” pas verdwijnen als we iedereen die hier als vluchteling binnen komt, maar ook de mensen die hier al wonen niet meer als groep te benaderen, maar als inidividu te behandelen.
Dat betekent niet dat je moet wegkijken of goedpraten, maar juist handhaven zonder aanziens des persoons. Als iemand bijvoorbeeld vindt dat hij vrouwen geen hand mag geven, dan is hij vrij om dat te doen en zijn andere mensen op hun beurt vrij om hem een eikel te vinden om die reden.
Onze normen en waarden zijn ook cultureel bepaald. Vervolgens hebben we gepoogd om de belangrijkste van die normen en waarden vast te leggen in wetten en regelgeving. Als op een gegeven moment de cultuur verandert, dan zullen wetten en regelgeving meebuigen.
Wat ik zie in de “terechte zorg” die vaak tentoon gespreid wordt is een mengelmoes van onbegrip, angst voor verandering en in mindere mate xenofobie. Als je dan vraagt naar de buurman die van buitenlandse origine is, dan is steevast het antwoord: “Nee hij niet, hij is een goeie”. Onbekend maakt onbemind en zo is het ook met het groepsdenken.
Als je de vluchtelingenstroom bekijkt dan zie je toch vooral dat mannen tussen de 18 en 40 jaar als eerste fort Europa bestormden en dan pas later vrouwen en kinderen aan kwamen dobberen en wat mij het meest verontrust is dan toch wel dat er zeecontainers vol wapens en munitie worden onderschept die op weg zijn naar opvangkampen. Moslims noemen christenen ongelovige honden en offeren zich dan ook graag op om er zoveel mogelijk af te slachten om daarna hun beloning, 70 maagden, in ontvangst te nemen. Tegen dit licht beschouwd is het niet de vraag hoeveel we er moeten opvangen nee de vraag is hoe snel we ze moeten terug sturen. Eeuwen lang zijn er oorlogen uitgevochten omdat mensen zich niet wilden laten overheersen daar andere volkeren en nu moeten we dan lijdzaam toekijken hoe ons land overspoeld wordt door mensen die onze waarden en normen niet erkennen en alleen uit zijn op overheersing. Het is niet dat ik die mensen geen gelukkig leven toewens maar dat leven moeten ze vooral opbouwen in hun eigen land en niet hier