21reacties

Grommetje bij de Samenloop voor Hoop

Honderden zijn het er wanneer we ons neervlijen met de voeten in het gras… duizenden worden het er wanneer we weer huiswaarts keren na een zonovergoten middag in de Warande.
Rondom de vijver van ons stadspark wandelen de helden, puffend en zuchtend van de hitte. Samenloop voor Hoop is afgetrapt met een indrukwekkende openingsronde door de ‘survivors’. Het evenement brengt mensen samen, verbroedert en inspireert, gedragen door hoop en naastenliefde. De sfeer is er ongedwongen en overal zetten vrijwilligers hun beste beentje voor. De initiatieven zijn even talrijk als kleurrijk. Loterijen, enveloppen trekken, een blote voeten pad en een grote groep in roze gehesen vrijwilligers die druk ventend hun even zo roze tasjes aan de man brengen. Deze tasjes zijn een heuse hit en overal duiken de enthousiaste verkopers op, die meer dan eens ‘los zijn’… uitverkocht.

Tegen deze achtergrond start de Brabantse Bard Gerard van Maasakkers onder een stralende Hemel zijn optreden, samen met Philbee van koninklijke stadsharmonie Phileutonia. Het optreden is het eerste hoogtepunt van het jaarlijkse Royal Phileutonia Proms, dat dit jaar alweer haar twintigste editie beleefd.
De boodschap van SamenLoop voor Hoop is nauw verweven met de setlist die Gerard start met “Een Handvol Vrienden”. Het is een hommage aan de vriendschap die dient als het cement tussen de stenen van het leven. Van Maasakkers put uit zijn rijke oeuvre en krijgt de handen met gemak op elkaar. Zijn luisterliedjes zijn kleine Brabantse volksverhalen die voor de echte Brabander even herkenbaar zijn als het leven in onze provincie. Samen met zijn begeleidingsband De Vaste Mannen en de Somerense marimba speler Jacob van Eijk verzorgt de innemende van Maasakkers een boeiend optreden dat muzikaal word omlijst door de bombastische klanken van onze harmonie. De set is afwisselend en bied ruimte voor Philbee om te schitteren tijdens de muzikale intermezzo’s als “Let it Go” uit “Frozen” terwijl ook van Eijk zijn solospot (“Circus Renz”) krijgt.
Het past allemaal als gegoten in elkaar en van Maasakkers voelt zich in deze setting duidelijk als een vis in het water. Zijn ongedwongen presentatie, heerlijke one liners, en zijn geniale interactie met publiek en voorbijgangers is even zonnig als het optreden. “Water en Lucht” past perfect onder deze zomerse Hemel en swingt de pan uit.
De gevoelige snaar raakt hij met de prachtige ode aan zijn vader, “Jehan”. Van Maasakkers wordt begeleid op de Bugel en verteld over zijn jeugd, zoals hij even later de kerkbanken bezingt in de ode aan zijn moeder. Het zijn kleine gevoelige pareltjes die door de warme klanken van Philbee aan zeggingskracht winnen en passen in het beeld van deze dag.
De remmen gaan pas echt los tijdens het onvolprezen Brabantse volkslied “Hier Heur Ik Thuis”, dat de handen opeen krijgt, evenals de absolute uitsmijter “Hee Goade Mee” dat zorgt voor een geweldige apotheose.

Na het optreden wandelen we door het park en lopen we langs de vijver van het park. Daar aan de oever staan nu de kaarsenzakken klaar met hun persoonlijke boodschappen van hoop en liefde. Hun boodschappen met kleurrijke foto’s en tekeningen, aangrijpende persoonlijke teksten en hartenwensen. De teksten vormen een ring rondom het water van de vijver. Het zijn er duizenden…. Duizenden berichten aan hen die ons ontvallen zijn, duizenden zakken die vanavond voor een feeërieke omlijsting zorgen van het evenement.

Ik kan niet anders dan in stilte voorbij slenteren terwijl ik de hand van mijn dochter strak vasthoud. Zo loop ik zwijgend weg van een plek die me diep raakt en waar de hoop het hopelijk wint van die slopende ziekte. Ondertussen hoop ik dat iedere Helmonder zich even losweekt van de Zomerkermis en koers zet naar dit evenement, even loskomt van het feestgedruis om de realiteit te omarmen. Pas als we die realiteit ervaren, kunnen we nog meer genieten van de festiviteiten in ons stadshart…

Edwin van Hoof

 

In de reacties hieronder staat een weblogupdate.