“Dit is niet gebruikelijk” was het antwoord van de griffie op mijn verzoek. Ik mag je na afloop toespreken in het theatercafé maar dat geeft naar mijn idee geen pas. Jij bent immers geen prins Carnaval! De weblog van Helmond biedt gelukkig wel een geschikt podium om jou als onze scheidende volksvertegenwoordiger en plein public te bedanken.

Beste Mohammed, dank voor de adviezen die ik van je gekregen heb. Ik heb nooit tevergeefs bij je aangeklopt en ik weet dat dit voor veel Helmonders geldt. Je hebt voor ons lange dagen gemaakt. Je was er toen mijn buurtgenoot problemen kreeg met zijn uitkering en tussen de wal van de UWV en het schip van de sociale dienst leek te vallen. Je verwees me naar de juiste instantie met mijn idee de overeenkomsten tussen de diverse godsdiensten duidelijk te maken zodat er meer begrip voor elkaars standpunten zou ontstaan. Je luisterde naar mijn ervaringen met de LEV-groep. En je was er met raad en daad toen wij recent de Belangengroep Vinkelaan e.o. oprichtten. Zo zijn er nog tal van andere voorbeelden.

Mohammed, je hebt me nooit teleurgesteld. Jij hebt als enige in de raad altijd een antwoord gegeven op mijn vragen. Waar je de tijd vandaan haalde, mag Joost weten, maar je deed het wel! Je bent ooit puffend tussen twee andere afspraken bij mij thuis geweest om zaken te bespreken. Het was die dag bloedheet en je was al vanaf de vroege morgen op pad. Mijn huiskamer is niet de enige waar jij bent geweest. Je was er ook voor de mensen uit de Leonardusbuurt die onder leiding van je broer de problemen met de huurbaas aanpakten. Eigenlijk was je er altijd voor elke Helmonder die een beroep op je deed. Opkomen voor de zwaksten in de samenleving is voor jou heel normaal. Veel dank daarvoor!

Mohammed, naast politicus ben je ook mens. En dat ben je nooit vergeten! Als politiek leider ben je scherp maar oprecht, als mens ben je rechtvaardig en open. Je verdedigt je standpunten met verve waarbij jij je opponent in zijn waarde laat. Je hebt een natuurlijke charme waarmee je mensen voor je windt. Mijn column is te kort om al jouw kwaliteiten en goede eigenschappen op te noemen.

Beste Mohammed, tijdens de verkiezingsstrijd voor de gemeenteraad in 2018 heb je verteld dat jij je helemaal Helmonder voelt, maar dat anderen je nog steeds zien als die jongen uit het buitenland. Dat deed je verdriet. Ik kan niet namens de gemeenschap van onze stad spreken, het is ook niet aan mij jou te eren met een stadstitel. Dus doe ik het maar op persoonlijke titel: Mohammed Chahim jij bent een Helmonder in hart en nieren! Jij bent één van ons en dat zul je altijd blijven!

Heel veel succes in Europa! En als je na je vergaderingen in Brussel met al die belangrijke mensen weer terug bent in onze stad, staat in menig Helmondse huiskamer de koffie voor je klaar. Daar ben ik van overtuigd!

Hanneke Hegeman

In de reacties hieronder staat een weblogupdate.