De luchtbrug onder de grond stoppen bleek lastig en te duur. Dus nu heeft een of andere slimmerik binnen het gemeentelijk apparaat maar verzonnen dat dit het ‘balkon van Helmond’ moet worden. Van alle dwaze ideeën de laatste tijd, spant dit wel zo een beetje de kroon.
Koud hebben ze de meeste trappen en opritten naar de luchtbrug weggehaald, zodat een voetganger of fietser daar nauwelijks meer op of af kan komen, of het moet een paradijs voor langzaam verkeer worden. Gezellig zitten op een Vlisco-bankje met ik meen 40.000 auto’s die daar per dag overheen razen achter je rug. Dwaze bomen die nooit kunnen groeien. En nog verboden af te springen bovendien, deze springplank naar het centrum. Want anders hebben de vissers daar last van…
Ook fijn: de hoge bomen moeten weg zodat we het kasteel kunnen zien. Welk kasteel? Ergens ver weg achter al het blik dat daar onderhand vier rijen dik geparkeerd staat zeker. Een volkomen overbodig parkeerterrein – ik heb dat al eens eerder betoogd, waarschijnlijk uitsluitend voor ambtenaren die geen stap verder van Boscotondo willen parkeren dan mogelijk.
En en passant wordt het park – waar nogal wat bijzondere bomen staan – nog verder kaal geslagen. Het is onderhand zo ver dat ik denk: ‘asfalteer het hele park maar. Dan kun je pas lekker parkeren.’
Voor al deze ongein ligt een paar miljoen euro klaar. Ik durf niet te raden welk deel daarvan naar het ongetwijfeld veel te dure ontwerpbureau gegaan is. Mensen met de wanen van een Zonnekoning die onze eigen tuinen van Versailles willen bouwen. Boven op een betonplaat die hoe dan ook altijd een lelijke sta-in-de-weg blijft. Nou ja, groen: bloempotjes met uit de hand gelopen mannelijke geslachtsdelen. En last but not least: windmolentjes. Ja, u leest het goed. Met windmolentjes weten ze in Helmond wel raad. Geen greintje inzet voor alternatieve energie maar nu opeens wel modern doen, voor de overbodige nieuwe mode ‘aanlichten’.
Mijn neefje van 12 kwam al met een veel beter een goedkoper voorstel: zet een mooie boog of poort op de Luchtbrug, desnoods ontworpen door een echte kunstenaar. Beter, goedkope, makkelijker en een beter beeldmerk voor de stad dan deze jaren zestig kneuterigheid. Dat heet dan een kwaliteitsimpuls. Wat een armoede!

Was getekend,

Google Maps kan wel pochen dat zij nu eindelijk ook Nederland op ooghoogte zichtbaar maken, maar voorlopig is dat alleen nog maar waar voor (delen van) Amsterdam en Rotterdam. Nu ja, dat buiten de randstad Nederland ophoudt wisten we al. Maar geen nood.
Helmond heeft haar eigen ‘Helmond Kaarten’. Voor binnen en buiten.
Met enige trots kondigt ’t Speelhuis aan dat we nu virtueel binnen kunnen kijken. En de nieuwe ‘communicatieadviseur’ van de gemeente Helmond spreekt zelfs van een ‘primeur’ en een ‘uniek’ project bij deze virtuele binnenstad. Nu is uniek zo een beetje de meest misbruikte kreet van pr-boys maar in dit geval is het wel heel erg overdreven.
In ons virtuele Speelhuis kan ik namelijk maar heel beperkt rondlopen. Hele stukken zijn onbereikbaar, de trappen kan ik niet op. Laat staan dat ik eens een kijkje kan nemen achter al die deuren die voor gewone bezoekers gesloten blijven. Ik zou zo graag een kijkje nemen in de (te kleine!) kleedkamers, de techniekruimte of virtueel over die ‘catwalks‘ daarboven in de grote zaal lopen.
Met onze unieke virtuele binnenstad is het nog droeviger gesteld. Hele stukken zijn niet ingevuld, het nieuwe Tolpostplein is nog niet bijgewerkt en dat geldt voor meer plannen. Van de nieuwe bibliotheek is niks te zien, laat staan van de grootse plannen aan de overzijde bij sporthal en ex-postkantoor. De alweer enige jaren geleden geopende nieuwbouw van de kunsthandel naast het oude Filmhuis staat er nog niet op. Eigenlijk gaat het alleen om de Markt, Heistraat en Zonnekwartier.
Leuk dus zo een primeur, maar dan wel bijhouden, lijkt me de les die onze vernieuwers moeten trekken.
En, ouderwets als ik ben, kan mijn internetverbinding al die nieuwigheden maar nauwelijks aan. WWW staat hier echt voor World Wide Waiting.
Virtueel betekent gebakken lucht. Maar dat wisten we al.

Was getekend,

Het heeft even geduurd maar, met de opening van het visseizoen (21 maart) voor de deur, is toch een Helmondse politieke partij wakker geworden. Helmondse Belangen wil bij monde van Berry Smits af van het visverbod in ‘de Knaal’. Sterker nog: volgens hem bestaat zo een verbod niet eens, want het is niet in de APV opgenomen.
Over het al dan niet vissen in de Knaal wordt al gezeurd sinds dat over een paar honderd meter opgeknapt is met vlondertjes, fonteinen, lampjes en andere aankleding om ons stadshart wat levendiger te maken. Je moet per slot van rekening wát met een kanaal waar geen bootje meer in komen kan.
Ik weet toevallig dat vissen aan heel wat regels en wetten gebonden is en dat een visvergunning nog aardig in de centen kan lopen bovendien. In Helmond maken ze het dan natuurlijk weer eens extra ingewikkeld. Sinds de opknapbeurt van dat stukje kanaal, is het visverbod voortdurend terug op de agenda gekomen, al vanaf 2007. Alsof er niks belangrijkers in de wereld of zelfs in Helmond zou bestaan.
De vissers ‘doen afbreuk aan de uitstraling van het stadshart’, vond B&W eind vorig jaar. Aan de andere kant wordt het vissen in het kanaal door het College juist gestimuleerd omdat het de levendigheid in het centrum zou bevorderen, stelt Berry Smits.
Platvloers, ongepast en beneden alle niveau is het al eens genoemd. Maar dat kan ook gegaan zijn over jongeren die in het kanaal zwemmen of zelfs van de Luchtbrug afduiken. Het kan immers niet de bedoeling zijn dat burgers zo maar leuke dingen doen. Leuke dingen die geen geld in het laatje brengen bovendien!
Laat ik nou echt gedacht hebben dat die vlonders usw. daar gemaakt zijn om dat stukje centrum aantrekkelijk en leuk te maken, om gebruikt te worden door onze bewoners en niet alleen als onderwerp voor een fotowedstrijd. Ik zie trouwens best graag foto’s met mensen erop. Ik bedoel maar: laat die vissers vissen, kinderen spelen, jongeren samenklitten, schaatsers schaatsen, café’s het volzetten met klanten, modelbouwers hun bootjes laten varen en laat zwemmers zwemmen.
Trouwens: misschien moeten die vissers wel aan het kanaal zitten om in deze tijden van crisis nog een avondmaaltijd op tafel te krijgen.

Was getekend,

Ondanks de blunder van ING gaat het postkantoor aan de Watermolenwal nu toch echt dicht. Niet op 9 maart zoals de opkoper van de Postbank aankondigde, maar vandaag. Na 68 jaar komt zo een eind aan ons postkantoor. Wat u daarvan vindt, kunt u onder mijn vorige bijdrage kwijt.
Dat het gebouw gesloopt gaat worden is al lang bekend. De hele hoek tussen ruwweg Watermolenwal, Marktstraat en Matthijs Vermeulenstraat staat al tientallen jaren op de nominatie om te verdwijnen. Daar moet het dynamische winkelhart van Helmond worden uitgebreid met nog meer franchisezaken en filiaalketens. Dat de Citysporthal daarvoor moet verdwijnen is slechts een detail in deze grote sprong voorwaarts.
Maar nu komt het merkwaardige. Het pand schijnt – voor een onbekend bedrag – aangekocht te zijn door de gemeente. De (ex) Postbank heeft nog tot de zomer nodig om het pand op te leveren. Waarschijnlijk hebben ze die maanden nodig om kluizen vol zilvervloten leeg te ruimen of kwijtgeraakte postzegels bij elkaar te vegen. En dan? Dan blijkt er opeens tijd te zijn om het gebouw tijdelijk te gebruiken. Hangijzer Plato (niet eens meer een heet hangijzer, maar gewoon morsdood) zou zelfs een optie zijn.
Kijk, en dan verbaast Jean Cat zich.
Als je al zo lang weet dat je daar iets wilt, als je al een kegelclub weggejaagd hebt, als je miljoenen uittrekt om de binnenstad op te krikken, dure architecten inhuurt en ga zo nog maar door; hoe kun je dan opeens niet weten wat je met een gebouw aan moet? Hoe kun je verast worden door de leegstand? Waarom moet je ‘studeren’ op mogelijkheden?
Regeren is vooruit zien maar in Helmond maken ze zich liever druk over onzinnige details, dat blijkt maar weer.

Laat ik dan ook een detail melden en mijn oproep herhalen om in ieder geval de gevelsteen van J.W. Havermans te redden!

Was getekend,

Bent u klant bij de ING? Die kans is vrij groot, aangezien die bank 9 miljoen rekeninghouders telt. En anders bent u vast wel eens op het postkantoor geweest. Het zal u niet ontgaan zijn dat begin februari de Postbank ten grave is gedragen en Postbank en ING nu verder gaan onder de merknaam ING. Dat kunt u bijna niet gemist hebben, want de fusiebank bombardeert ons suf met reclame waarin die domme blauwe leeuw oranje kleurt. Van schaamte waarschijnlijk.
Wat mij betreft is dat op zich al voldoende reden om een andere bank te zoeken. Zeker als je weet dat deze reclamecampagne ruim 900 miljoen euro gaat kosten. En 2.500 voltijdsbanen, als het wereldwijd niet uitdraait op 7.000.
Intussen heeft de staat – wij allemaal dus – niet minder dan 6 miljard euro in de ING gepompt. Ondanks dat staat de koers van die bank op een historisch dieptepunt. Maar banken moeten we kennelijk redden.
Een ver van mijn bed show? Echt niet! Deze week kregen de Helmondse rekeninghouders een brief gedateerd op 26 februari van ING. Daarin staat dat op Watermolenwal 16 een nieuw, modern ING kantoor opent. Het kantoor aan de Kasteel-Traverse nummer 9 gaat daarentegen op 9 maart dicht.
Merkwaardig, hoogst merkwaardig. De Watermolenwal kennen wij allemaal als het (hoofd)postkantoor. En wie de Helmondse ontwikkelingen bijhoudt, weet dat dit grotendeels leeg staat. Niet verwonderlijk, het staat (net als dat hele blok) op de nominatie om gesloopt te worden voor de uitbreiding van het winkelcentrum.
Aan de Kasteel-Traverse hebben we helemaal nooit een postkantoor gehad. Wel zit daar het poenige gebouw van de ING op de hoek van de Stationsstraat. Ik ben daar eens binnen gegaan maar schrok zo van het marmer en verdere dure inrichting, dat ik heel snel weer omgedraaid ben.
ING wil geld besparen door het aantal mensen en gebouwen te verminderen. Dat ze de Helmondse situatie niet kennen, blijkt wel uit hun brief. Dat geeft weinig vertrouwen in de toekomst…

Was getekend,

Wethouder Cees Bethlehem vindt dat ‘de politiek’ het aanleggen van een glasvezelkabel in Helmond moet steunen. In gewoon Nederlands betekent dat: subsidiëren.
Die opmerking komt na nu al jarenlang gedoe bij het aanleggen van glasvezel in de regio. Ooit zou Kenniswijk daarvoor zorgen. Dat werd (na veel subsidie) niks. Sinds een paar jaar wil OnsBrabantNet ons ‘verglazen’. Helaas voor dat bedrijf, komen ze in Helmond maar niet aan de 50% aanmeldingen die ze willen hebben voordat de schop de grond in gaat.
Raar vind ik dat niet. Het aanbod van OnsBrabantNet is mager, de prijs veel te hoog voor wat ze biedt. Dat geld zal wel in de dure kantoren en duur drukwerk gaan zitten. Drukwerk waarmee ze alsmaar opnieuw proberen mensen over te halen zich aan te sluiten.
Brandevoort is de enige wijk die heeft getekend voor glasvezel. Maar blij zijn ze daar niet. Niet vanwege de grote overlast bij het trekken van de kabels, niet vanwege het fors uitlopen van de planning, niet vanwege de slechte service en per slot van rekening wederom niet vanwege het magere programma-aanbod.
Glasvezel zou het summum van moderne communicatie-techniek moeten zijn. En ik heb niks tegen vernieuwingen. Van mij mag je glasvezel als een nutsvoorziening zien. Dan zorgt de overheid (mede) voor aanleg en kan iedereen daar gebruik van maken, zowel aan de vraagkant als als aanbieder.
Onze nutsvoorzieningen worden echter steeds meer geprivatiseerd en het aanleggen en exploiteren van glasvezel loopt daarbij voorop. Dan moet je dat ook aan de markt overlaten. De reactie van de Helmondse markt is duidelijk: te weinig waar voor je geld.
Het meest verbazingwekkend vind ik overigens dat volgens het ED subsidiegeld dat voor 7.000 Helmondse en 8.000 Eindhovense woningen bestemd was, in Nuenen in de grond is gestopt. Ik ben voor regionale samenwerking maar dat gaat me toch veel te ver. Terug met dat geld. Desnoods om glasvezel aan te leggen.

Was getekend,

Er is tegenwoordig niet veel voor nodig om als terrorist bekend te staan. Een paar kwajongens die een school ‘bedreigen’, een Smily-reactie op een website richting burgemeester, een mening over het geloof. Al snel schiet bang Nederland in een kramp en dreigt met rechtszaken. Als dat niets uithaalt, gaan we de wet maar veranderen.
De laatste loot aan die stam is het ontslag van columnist Sjaak van Buren door redacteur Jan-Pieter Klumpers van weekblad De Trompetter.
Het presidium van de Helmondse gemeenteraad voelt zich ‘ernstig gestoord’ door de columns van Sjaak van Buren. Het lijkt de Sovjet-Unie wel, in meerdere opzichten!
Begrijp me goed: ik ben geen fan van Van Buren. Ook niet van De Trompetter trouwens.
Maar een medewerker wegsturen omdat die ’te veel op de man gespeeld’ zou hebben, kan wat mij betreft absoluut niet door de beugel. Zeker niet als het om een columnist gaat.Gelukkig heb ik met De Weblog betere afspraken. Bovendien ben ik daar niet in dienst. Dus kunnen ze mij ook niet ontslaan.
De ironie stijgt helemaal ten top als zowel de gemeente als De Trompetter laten weten dat deze klacht en dit besluit ‘volledig buiten’ het contract voor de wekelijkse gemeentepagina staat. Dat dankt me de koekoek. Er is natuurlijk niemand die dat geloofd. Te meer niet omdat juist op dit punt De Trompetter zelf bepaald geen brandschoon verleden heeft.
Ik moet het deze ene keer dan ook met Sjaak van Buren eens zijn: kennelijk kunnen de Helmondse politici slecht tegen kritiek. En veel gevoel voor humor hebben ze ook niet. Het zal wel aan de crisis liggen dat onze bestuurderen zichzelf veel te serieus nemen. En per slot van rekening naderen de verkiezingen ook alweer.
Het is jammer dat deze affaire te laat komt voor de carnavalsoptocht. Ik ga nu echt Helmond ontvluchten!

Was getekend,

Na klachten van omwonenden zijn vorige week 21 mensen bekeurd omdat zij het (nieuwe) eenrichtingsverkeer in de Hurksestraat negeerden. Helmond treedt meteen ferm op. Het stuurt de stadswachten daar op af en kondigt aan in de nabije toekomst nog meer bonnen te gaan schrijven.
Vreemd. Heel vreemd.
Het eenrichtingsverkeer van de Hurksestraat naar het Tolpostplein is met de verbouwing van het plein stilzwijgend ingevoerd. Dat dit plein een volkomen belachelijke en onduidelijke bewegwijzering heeft, daar denken die overheidsdienaren niet aan. Eigenlijk is het plein een rotonde maar zo mag het kennelijk niet heten of aangeduid worden. Met als gevolg dat we met domme blauwe bordjes ‘aanwijzingen’ (‘geboden’ in de terminologie van het RVV 1990) krijgen of we al dan niet af mogen slaan.
Het bordje eenrichtingsweg (C2, volgens Verkeer en Waterstaat) staat vervolgens vrijwel onzichtbaar om de hoek. Door de vele werkzaamheden daar aan de kop van de Heistraat, wordt de situatie nog een extra onoverzichtelijk en verwarrend.
Ik kan me dus levendig voorstellen dat je, de bocht eenmaal gehaald hebbend, niet met een levensgevaarlijke manoeuvre achteruit terug het Tolpostplein oprijdt. Ik beken: ik heb zelf ook tegen het eenrichtingsverkeer ingereden.
Misschien dat een bordje ‘situatie gewijzigd’ de mensen enigszins kan waarschuwen. Of gewoon een meer begrijpelijke bewegwijzering. Maar nee: meer bonnen schrijven, dat is de moderne aanpak. U bent dus gewaarschuwd.

Was getekend,

Burgemeester Jacobs heeft voor de tweede maal geklaagd omdat hij zich ‘bedreigd voelt’ door een reactie op de website van het Eindhovens Dagblad. Dit keer zelfs zo erg dat hij aangifte doet, kennelijk zonder eerst met de redactie contact op te nemen. De gewraakte reactie kwam er kennelijk op neer dat hij de recente overvallen in de stad bagatelliseert en “dat ‘ze’ Jacobs zelf maar eens thuis moeten overvallen.” Dat is “een uitnodiging tot geweld,” constateert de burgemeester. Hij voelt zich daardoor “echt bedreigd” en doet aangifte.
En passant wordt duidelijk dat Jacobs al eerder een reactie bij het ED heeft laten weghalen omdat hij zich ‘gegriefd’ voelde door ‘aantijgingen’.
Nu voelen overheden zich vandaag de dag nogal snel bedreigd. Ook niet verwonderlijk. Diezelfde overheid probeert ons allemaal bang te maken. Voor terroristen, voor rampen, voor armoede. Bewaking krijgen is onderhand een statussymbool. Af en toe laten weten dat je bedreigd wordt, past dus keurig in dit beleid. Maar laat ik niet te ver op deze zaak ingaan en het houden bij de samenvatting: je moet niet de boodschapper onthoofden.
Overigens is het opvallend dat Omroep Brabant datzelfde nieuws al twee dagen eerder had.Zoals onder meer Marijn elders op dit weblog heeft gemeld.
Want ons onvolprezen Helmonds, pardon: Eindhovens Dagblad blijft leuk: Op de tegenoverliggende pagina meldt de krant vandaag dat Helmond een fijnstofcentrum krijgt. De actie van Jacobs is inderdaad wel heel fijn stof. Misschien iets voor de stofkam…

Was getekend,

Kerststallen moeten met prikkeldraad en alarmsystemen beveiligd worden. Kerstbomen blijven de onderste drie meter kaal om vernieling en diefstal te voorkomen. In het frietkot staat een bewaker om trubbels te voorkomen. Niet zo raar, want jonge meisjes gaan in bendeverband op stap om iemand te overvallen. Zomaar, voor de kick.
“Wat een tijden, wat een zeden,” verzuchtte Cicero al. Ondergetekende kan zich daar alleen maar bij aansluiten. Ik ben dan ook blij dat dit weblog aandacht schenkt aan vernielingen aan have en goed. Want volgens mij loopt het wel heel erg behoorlijk de spuigaten uit. Beelden worden onthoofd, in stukken gezaagd, gestolen of ‘gewoon’ vernield. Dakgoten, regenpijpen en bouwterreinen zijn niet veilig, hoogspanningsleidingen van treinen worden gesloopt en zelf kabels voor verkeerslichten zijn een prooi voor dieven. Mijn broek zakte echter pas echt af, toen ik las dat uit een kerkje de orgelpijpen uit het orgel zijn gestolen. In Oostenrijk weliswaar, maar ook op andere plaatsen gebeuren dit soort dingen. Diefstal uit kerken en musea is al langere tijd populair.
Ordinaire metalen als koper, tin, zink en brons zijn voor een bepaalde groep mensen kennelijk goud waard. Ook in Helmond, waar we een hele poos met een paar onthoofde beelden zaten.
Ik weet niet wat ik het ergste vind: mensen die uit pure vernielzucht zaken beschadigen of dieven die uit zuiver gewin onherstelbare zaken vernietigen, het leven van mensen in gevaar brengen en de maatschappij schade toebrengen.
We kunnen wel doen of alleen de Taliban er dat soort praktijken op na houdt, maar ons land gaat er trots op een van de voorlopers van de beeldenstorm te zijn. Hoe ideologisch fout beide zaken ook zijn, voor een aantal mensen is vernielen kennelijk een hobby. Moeten we daarvoor verzachtende omstandigheden gaan zoeken; een slechte jeugd, verveling of gebrek aan geld?
Wat mij betreft niet: zwaar, heel zwaar straffen die idioten. Dat geldt trouwens ook voor de gekken die er een sport van maken stenen, balken of fietsen van viaducten op voorbijgangers of auto’s te gooien.
Over de zieke geesten die uit ik weet niet wat voor motieven dieren afslachten wil ik het niet eens hebben. Die zijn nog drie keer erger en mogen van mij naar een heropvoedingskamp of erger…
Met dat in het achterhoofd, is het maar weer afwachten wat voor ellende de komende jaarwisseling gaat opleveren.

Was getekend,

“’t Speelhuis, de kunst van het genieten,” staat op de muur van theatercafé Blom & Sanders in ons theater. Een aardige kreet maar waarschijnlijk onbedoeld ook zwaar ironisch. Want het is inderdaad een hele kunst om daar te genieten.
Dan heb ik het niet over de kwaliteit van de voorstellingen. En zelfs niet over de kwaliteit van eten en drinken en al helemaal niet over de inzet van het personeel. Daar is allemaal niets op aan te merken. Waar ik wel heel wat op aan te merken heb, is het feit dat ons Speelhuis zo ontoegankelijk is. Ja, een kaartje kan ik kopen bij de altijd behulpzame mensen van de kassa. Maar eens binnen lopen voor een kopje koffie of een glaasje of hapje van het een of ander kan helaas niet. Het café is al jaren alleen open na een voorstelling. En dan komt ook al vrij spoedig het moment dat de jassen uit de garderobe gehaald worden en de paar mensen die blijven zitten zich uitgenodigd voelen te vertrekken.
Afgelopen zomer stond een tentoonstelling over Piet Blom in ’t Speelhuis. Hoe vaak ik daarvoor niet aan een gesloten deur gestaan heb! En als ik gasten van buiten de stad krijg, laat ik ze graag ’t Speelhuis zien. De buitenkant dan, want binnen lopen is er meestal niet meer bij.
Zo heeft architect Piet Blom het allemaal nooit bedoeld. ’t Speelhuis zou een centrum van de stad moeten worden, het hart van de wijk moeten zijn. En inderdaad heeft de eerste paar jaar een exploitant de zaak kunnen runnen. Hij moest het echter opgeven vanwege een te hoge pachtprijs. Sindsdien is de tent voortdurend gesloten. Even een kopje koffie na de markt of opwarmen van een koude winkelexpeditie is er niet meer bij. Ik vind dat typisch Helmonds: goede ideeën, matige uitvoering, slecht beheer.
Met het vertrek van het Kunstencentrum (Giko) is het alleen nog maar doodser geworden. Het cateringbedrijf dat was ingehuurd, mag alleen nog voor grote optredens komen. Normale avonden doet ’t Speelhuis nu met eigen personeel. Daarvoor is het eigen personeelsbestand enigszins uitgebreid. Het zal dus allemaal wel met centen te maken hebben. En zoals gezegd: geen kwaad woord over het personeel dat altijd even vriendelijk, behulpzaam en actief is. De pinda’s op tafel zijn lekker en de wijn is niet eens zo heel slecht.
Het theater probeert intussen meer mensen te lokken met gratis concerten op de zondagmiddag en theaterdiners onder de naam Theater Culinair. Maar is het zo moeilijk om het café gewoon overdag open te doen en te zorgen dat mensen daar binnen kunnen?
Anders vind ik ons Speelhuis het wel heel erg lijken op de privé speeltuin van de gemeente en aanverwante organisaties, die dankzij ingehuurde catering wel altijd volop hapjes, drankjes en personeel hebben.

Was getekend,

’t Goor en Lungendonk zijn aangewezen als locatie voor – alweer – een grootschalige woonwijk in (of bij) Helmond. Daar kunnen volgens mensen die daar voor doorgeleerd hebben niet minder dan 1.250 (’t Goor) en 3.500 (Lungendonk) woningen komen.
Nu heb ik wel enig begrip voor de gemeente Helmond. Die zit letterlijk tegen haar grenzen en kan geen kant meer op. Maar om daarvoor de laatste stukjes natuur in en bij de stad op te offeren, gaat me toch te ver.
Vroeger – toen er nog ijs was – gingen we schaatsen op het Groot Goor. Wandelen op zondagmiddag of fietsen naar het Eindhovens Kanaal. Van al dat groen is al niet veel meer overgebleven. Om nu de allerlaatste stukjes te asfalteren en vol te bouwen gaat mij niet alleen ver maar veel te ver.
De wijze mannen die deze onzin verzonnen hebben, zijn verenigd in de werkgroep Meros. Daarin zitten de provincie, de Stadsregio SRE, het waterschap en de gemeenten Helmond, Asten, Someren, Geldrop-Mierlo en Laarbeek. Een aantal van hen zou toch beter moeten weten!
De SRE zelf waarschuwt immers al een aantal jaren dat de regio te veel bouwplannen heeft. Mierlo ontwikkelt tegen alle adviezen in de nieuwbouwwijk Luchen. En Asten en Someren bouwen zo grootsteeds dat het al lang geen dorpen meer zijn.
Aan de oostkant van de stad zijn Deurne en Helmond samen bezig om een voetbalstadion, honderden vakantiebungalows en een pretpark te realiseren. Tegen de wil van bijvoorbeeld Rijpelberg en Brouwhuis in. Die voorzien alles bijeen meer steen dan groen in deze ‘Groene Peelvallei’. En aan onze noordgrens tenslotte is Gemert hard op weg om een middelgrote stad te worden.
Dat natuurwaarden het altijd moeten afleggen tegen economische waarden is een trieste waarheid. Intussen doen we net of de vergrijzing een probleem is, maar blijven we maar bouwen voor mensen die er over een paar jaar niet (meer) zijn. Toch wil Helmond in totaal niet minder dan 4.500 tot 6.000 woningen erbij bouwen. Doe eerst eens wat aan de voorzieningen, denk ik dan, niet voor het eerst.
Intussen is ook de strijd over wie in ’t Goor en Lungendonk mag gaan bouwen losgebarsten: Someren, op wiens grondgebied het ligt, of Helmond, waar de toekomstige woonwijk tegenaan ligt.
Ook niet voor het eerst denk ik dan: tijd voor een grenscorrectie zo niet annexatie, om maar eens een vies woord te gebruiken. Dan zijn we ook van dwarsligger Laarbeek af, die al tientallen jaren diverse bovenregionale projecten (zoals de ruit om Eindhoven en een bevaarbaar kanaal) frustreert. Maar om te beginnen: ’t Goor moet groen blijven!

Was getekend,

De ondernemers van industrieterrein Hoogeind in Helmond zijn tegen de verhuizing van de Kringloopwinkel naar de Noorddijk. Ze hebben daar zelfs een rechtszaak voor over.
De ondernemers ( verenigd in de Hoogeindse Ondernemerskring, HOK) vinden dat detailhandel daar niet past in het bestemmingsplan. De ironie wil dat de aankondiging van die rechtszaak kwam, koud na een grootscheepse controle van het Helmond Interventie Team (HIT) op datzelfde industrieterrein Hoogeind.Daarbij bleek dat de plaatselijke ondernemers zo ongeveer alles doen wat God verboden heeft. Een kleine greep uit het verslag: brandonveiligheid, een hennepkwekerij van 2 verdiepingen en 1.200 planten, een illegale SM-seksinrichting, illegale bewoning, een illegale growshop, illegale verbouwingen én bedrijven en personen die niet over de vereiste papieren beschikten.
De teamleider van het HIT zei het met enig understatement zo: “Niet alle bedrijven hebben het even nauw genomen met de  meldingsplicht en het aanvragen van de vereiste vergunningen.”
Dat zou ik denken: niet minder dan 22 bedrijven hadden zich niet gemeld bij de Milieudienst. Hiermee ontrekken zij zich aan controles. En dat leverde op 17 september 8 ernstige en 27 kleine milieuovertredingen op. Tenslotte werden nog auto’s met illegale diesel gevonden.
Ik zou dus denken dat de HOK-ondernemers terug in hun hok moeten. Of eerst hun eigen hok opruimen. Een typisch geval van de balk en de splinter. Of juist een bord voor je kop.
En over detailhandel gesproken: de naaste buren van de nieuwe kringloopwinkel zijn bouten- en schroevenleverancier Albema/Robema, een bedrijf in zonwering en een autodealer. Verderop komt de – eindelijk – uit de Heistraat vertrokken vuurwerkwinkel. Over detailhandel gesproken.

Was getekend,

Op de hoek van de Traversebrug, zo een beetje tegenover het stadskantoor, staat een groot bord ‘kwaliteitsimpuls Kasteel-Traverse’. Als je het mij vraagt, is ‘kwaliteitsimpuls’ een mooi woord voor het opkrikken van verwaarloosde stukken binnenstad. Zo hebben we zoiets gehad voor de Markt en wordt er – zoals ik al eerder voorspelde – heftig gebakkeleid over de kwaliteitsimpuls voor de Noord en Zuid-Koninginnewal.
Maar terug naar die brug door het kasteelpark. Het eerste en voornaamste resultaat wat ik daarvan zie, is dat mijn uitzicht op dat beetje groen in het centrum, bedorven is door een rij blik. Opeens is ons opgeknapte kanaal daar omzoomd door geparkeerde auto’s. Mooier wordt het er daardoor niet op, dus om dit een kwaliteitsimpuls ter noemen…
In 1999 bracht de Heemkundekring Helmond-Peelland een boekje uit over 300 jaar kasteeltuin. Het IVN heeft al eens onderzocht hoe bijzonder veel planten en bomen in het kasteelpark zijn. Na de verminking door de Traverse is die betonkolos vanuit het kasteel bezien rond 1985 aan het gezicht onttrokken door een bomenrij.
Ik geef toe: een open en witgekalkt viaduct ziet er beter uit. Openluchtgaleries en fietsenstallingen: leuk idee. (Al verdwijnen tussen bioscoop en West Ende heel wat fietsen!)
Maar om nu alweer een stukje kasteeltuin op te offeren voor pakweg 15 parkeerplaatsen gaat me toch te ver. Het is duidelijk dat Helmond een parkeerprobleem heeft. Maar dat zul je met dat paar plaatsen niet oplossen.
Ik verdenk de plannenmakers ervan dat zij die paar parkeerplaatsen extra alleen aangelegd hebben voor mensen die in het Stadskantoor moeten zijn. Ik gun ze dan ook van harte dat uitzicht op het lelijke blik. Jammer alleen dat de gemeenteraadsleden zo zelden in die zaal zitten.

Was getekend,

Mijn tante is een eindje de zeventig jaar gepasseerd. Dat wil zeggen dat ze, voordat ze haar rijbewijs mag verlengen, een medische keuring dient te ondergaan. Goede actie, zou je denken.
Vroeger waarschuwde de gemeente dat je rond de vacatieperiode vooral geen nieuw rijbewijs of paspoort aan moest vragen, want dat kon wel eens lang gaan duren. Dat probleem is gelukkig opgelost. Maar niet voor de ouderen onder ons.
Want wat blijkt?
Welgemoed belt mijn tante een paar maanden geleden een huisarts voor zo een keuring. Die heeft geen tijd. Nummer twee zegt dat ze in de vakantie nooit keuringen doen. En bij nummer drie is het ook nul op het rekest.
Ergens vertellen gemeente en CBR wel dat je tijdig je verlening moet aanvragen. Maar hoe lang ’tijdig’ is, staat nergens. En dat dit in een vakantieperiode vrijwel onmogelijk blijkt, al helemaal niet.
Tante kreeg uiteindelijk toch een huisarts aan de lijn die een afspraak wilde maken. Voor over zes weken of daaromtrent. Ze zat dus minstens een maand zonder geldig rijbewijs.
Het zou heel wat duidelijker zijn als de gemeente Helmond of de gezamenlijke huisartsen toch maar eens gaan waarschuwen dat een medische keuring voor het rijbewijs erg lang kan duren.
Na die zes weken wachttijd is tante naar de dokter geweest. Helaas, ze liet haar bril thuis liggen en kon dus de leestest niet doen. Niks even terugkomen. Nee, nieuwe afspraak maken, opnieuw in de wachtrij en opnieuw betalen.
Als klap op de vuurpijl staat in de stadswinkel een automaat om pasfoto’s te maken. Ook goede service denk je dan. Helaas: tot drie keer toe werd de foto door de dame achter de balie afgekeurd. Tante is uiteindelijk maar naar een echte fotograaf gegaan.
Intussen heeft ze weer een geldig rijbewijs, na enkele maanden zonder zitten. Over vijf jaar is ze weer aan de beurt voor een keuring…

Was getekend,

Op een van de laatste zomerse avonden van dit jaar zat ik op een geïmproviseerd terras bij het Filmhuis. Om mij heen een stuk of twintig bezoekers en de ook rokende barman. Het Filmhuis zelf was leeg. Dat krijg je met zo een dwaas rookverbod.
Wachtend op een drankje keek ik het Boscotondoplein (pardon: F.J. van Thielpark) eens rond. Wat een doodse en nu ook donkere bedoening. Dit warm kloppende hart van Helmond, tussen bestuursgebouw en museum, zou het hoogtepunt van het dorpscentrum moeten zijn. In werkelijkheid is het een zee van fietsen, hier en daar wat licht achter een raam en – verloren tussen blinde donkere muren, metalen bomen en een half verlichte fontein – wat mensen.
In een echte stad zou dit plein al lang in bezit genomen zijn door terrasjes, slimme entrepreneurs met een koffiekraam, broodjesverkopers of voor mijn part een souvenirshop. In een echte stad zou dit plein stralen van licht, geluid, beweging en mensen.
Net om de hoek staat café Boscotondo al zeker twee jaar leeg. Voor de rest komt de enige levendigheid van de bioscoop.
Er zijn meer van die rare plaatsen in Helmond. Het Stationsplein met winkeltjes die aanvankelijk ook voor horeca bedoeld waren. Nu zit er een uitzendbureau, de vrijwilligerscentrale en automatiseringsbedrijven. Bepaald niet iets wat leven brengt in de stad. Datzelfde kan gezegd worden van het voorheen Bavaria House. Ook bedoeld om Helmond op te stoten in de vaart der volkeren.
Een eerste advies aan onze bestuurderen is dus: kijk eens verder dan alleen Markt, Steenweg en Havenplein.
Voor het Van Thielpark heb ik ook wel een idee: het museum staat er nu ’s avonds donker en doods bij, de doorgang bij de blinde zijmuur van het Filmhuis is bijna angstaanjagend. Terwijl de trommel (het ’torentje’) van het museum zo een mooie plek zou zijn voor licht of zelfs een vuurtoren in de geest van de Eiffeltoren in Parijs.
Bij geruchte heb ik trouwens gehoord dat het Filmhuis best een annex met een echt terras (rokersruimte!) en meer licht wil maken. Maar dat zal van de duur betaalde architect wel niet mogen. Maar wat meer licht en leven, dat moet toch minstens kunnen?

Was getekend,

In naam is Helmond nog steeds omgeven door wallen.
En bij wallen horen grachten, singels, geulen, sprengen, kortom: water.
Dat wordt actueel nu stadsmanager Tielemans en wethouder Yeyden ruziën over wie de tweede fase centrumplan mag coördineren. Daarvoor zijn in de nieuwe begroting miljoenen euro’s uitgetrokken.
Wie van hen ook het voortouw neemt, mag proberen de mopperende middenstanders in toom te houden. Mede daarom heb ik wel een voorstel.
De kern daarvan is: brengt het water terug in de wallen.

Noord- en Zuid-Koninginnewal zijn voor het verkeer volkomen overbodige wegen. Dat biedt dé kans om die wallen weer open te graven. Een goed fietspad, water, een wandelboulevard en ruime terrassen, meer heb je daar niet nodig. Dat zou die oostzijde van de stad behoorlijk opkrikken. Weg met de discounters, outlets en hoe heten al die goedkope of zelfs leegstaande winkels die daar nu de sfeer bepalen. Kom maar op met de sjieke (chique) horeca – het Havenplein voor de jeugd, de Koninginnewal voor de ouderen. Deftige winkels volgen dan vanzelf en het hart van het dorp wordt dan weer een heel stuk aantrekkelijker.
Het zal wel weer te optimistisch zijn, te hoog gegrepen of gewoon te duur. Van doortastendheid kunnen onze bestuurders zoals al eens eerder betoogd immers niet beschuldigd worden.

Wie ook de verdere verbetering van het centrum gaat coördineren, ik zou zeggen: weg met het asfalt, leve het water; weg met het blik, leve de voetganger. Dat past ook keurig in het beleid, voor zover aanwezig. Denk maar aan het kanaal en de Oude Aa / Smalle Haven. Al ging het daar allemaal wat moeilijk… En zo revolutionair is het trouwens niet, want diverse steden gingen Helmond al voor: Breda, Utrecht, Bergen op Zoom en Gent, om er maar een paar te noemen.

Was getekend,

Een koninklijke onderscheiding voor moed, beleid en trouw zullen onze huidige burgemeester en wethouders wel nooit krijgen. Want van bezieling, visie of doorzettingsvermogen kan dit college van burgemeester en wethouders niet beschuldigd worden. Van een Boetzkes die zelf uitrekent dat de gemeente te weinig betaalt voor huishoudelijke hulp, om dat vervolgens acuut te ontkennen, tot een Stienen die zo vast zit in zijn sportboulevard dat hij een nieuw stadion voor de voetballertjes van Helmond Sport helemaal vergeet, het zijn, wat mijn vader zou noemen, een stel lapzwansen.
Inmiddels hebben we een lange lijst van grote projecten waarin ons gemeentebestuur niet erg doortastend optreedt. Ik noem er een paar: de wegenring om Helmond (en Eindhoven), inclusief geluidsoverlast in Rijpelberg en Brouwhuis van de N279 en de ‘ruit om Eindhoven’ die alsmaar niet verder komt. De regio laat zich hier gijzelen door Laarbeek. Dan het MOB-complex aan de Deurneseweg. Ideaal voor Helmond Sport als je het mij vraagt. Maar nee: Helmond laat zich door Deurne in het hoekje drukken met het gevolg dat daar een transportbedrijf dreigt te komen. Nog meer vrachtwagens op een toch al te drukke weg. Een ‘nee’ tegen alweer een golfbaan kan er niet af, terwijl de ecologische hoofdstructuur afgebroken wordt. Bij Suytkade en de Groene Loper loopt Helmond aan de leiband van de aannemers. Pardon: projectontwikkelaars, moet je tegenwoordig zeggen. Met ons kanaal, oud of nieuw, wordt niks gedaan. En in het centrum wordt een forse uitbreiding op de rails gezet, zonder plannen, zonder planoloog, zonder architect en zonder inspraak. Zo verzuipen we in stuurloos beleid.
Wie onze dorpspolitiek een beetje volgt, kan nog veel meer voorbeelden verzinnen.
Waar het op neer komt, is veel mooie woorden, nauwelijks plannen en al helemaal geen uitvoering daarvan. Na de Derde Dinsdag in september begon weer de rituele klaagzang dat Brabant te weinig geld van het rijk krijgt. Dat verbaast me niks. Met alleen maar afwachten bereik je nu eenmaal niet zoveel. Ik zou zeggen: praat eens met burgemeester Leers van Maastricht. Die heeft zijn gemeente toch heel aardig op de kaart geplaatst. Anno 2008 is de tijd van slap gepraat, niet luisteren naar de burgers en achterkamertjespolitiek wat mij betreft toch echt voorbij.

Was getekend,

Laatst ging ik op niet zo een heel zonnige avond naar Geldrop om bij Kees een ijsje te gaan eten. Ik kom daar ook niet dagelijks en dacht dus gewoon vanaf de autoweg gedachteloos rechtdoor richting centrum te kunnen rijden. Oeps, dat ging niet langer. De weg is zo aangepast dat ik de nieuwe ‘rondweg’ van Geldrop opgestuurd werd. Er was een kleine overtreding nodig om te keren en alsnog bij pistache- en citroenijs uit te komen.
Hoe anders dan Helmond!
Toegegeven: de ‘boulevard’ die ze van de Kanaaldijk maken ziet er best fraai uit. En tegenover de Vlisco is een vage poging gedaan doorgaand verkeer de Eikendreef op te sturen. Maar ook niet meer dan dat: de Kanaaldijk staat nog steeds als rechtdoor in de voorsorteervakken, al moet je daar even een kronkel voor maken. Niet erg effectief, getuige het grote aantal auto’s dat nog steeds door het centrum scheurt.
Ik begrijp dat niet. Enkele malen per dag staat mijn hele huisje in de binnenstad te trillen omdat daar weer een vrachtwagen voorbij komt dreunen. Die wagens zijn potverdrie hoger dan mijn huis. Regelmatig moet een boom, verkeersbord of paaltje eraan geloven. Parkeren bij de straathoeken doen we hier in de buurt al lang niet meer.
Wat mij betreft mag de gemeente heel snel een verbod voor vrachtwagens in het centrum invoeren. Dat kan nooit zo moeilijk zijn. Eens even goed naar de plattegrond kijken en her en der rood-omrande bordjes neerzetten. Het hele centrum (vracht)autovrij. Om te beginnen. Want er zijn ook al binnensteden waar vervuilende wagens helemaal niet meer in mogen. En zelfs de nodige experimenten waar alleen nog maar kleinere bestelwagens de stad in mogen. Die reusachtige bakken moeten dan maar ergens buiten de stad omladen. Daar hadden we in ‘automotive Helmond’ trouwens een prachtig nieuw soort wagentje voor ontwikkeld, bij Netras. Maar dat plan is helaas onlangs afgevoerd. In nieuwe pantserwagens als de ook (deels) Helmondse Fennek schijnt nog steeds meer brood te zitten.

Was getekend,