5reacties

Lucy: Verschrikkelijk!

“Verschrikkelijk”! Letterlijk zo opgeschreven, zonder enig voorbehoud. Verschrikkelijk! Dat was de diskwalificatie die wethouder Margreet de Leeuw destijds de digitale ether in slingerde nadat het Eindhovens Dagblad had bericht over de (toen nog slechts vermeende) taxiritjes affaire van collega wethouder Peter Tielemans. Geen roep om een onafhankelijk onderzoek of een onderzoek door de eigen Rekenkamer. Een feitenrelaas, of een Raadsenquête misschien? Niets daarvan. Mede namens haar collega’s – het College spreekt immers altijd met één mond – velde De Leeuw het nietsontziende oordeel over haar collega als ware ze de leidsvrouw van de Helmondse inquisitie. Een Christelijk onDemocratische Appèl op het collectief gevoel zullen we maar zeggen.

Volgens sommigen was deze publieke veroordeling ietwat prematuur. De feiten moesten immers nog aangedragen worden. Enkele dagen later zou de Leeuw zeggen dat het haar ‘morele kompas’ was die deze uitlating spontaan uit haar vingers had doen ontstaan. En iedereen zou dat gevoel toch direct hebben? Voor nuance in het debat was weinig ruimte: of je had een feilloos moreel kompas, of je was een Tielemans supporter.

Ook de SP en GroenLinks waren er destijds, zij het iets zorgvuldiger, als de kippen bij om Tielemans, die zich nu niet echt de meest populaire der wethouders wist, alvast op voorhand in het beschuldigdenbankje te plaatsen. De nuance was niet nodig, waar rook is, is vuur.
De PvdA handelde al wat omzichtiger: zij waren immers al geregeld in gesprek met VVD en de aanhang van het duo Tielemans/Van den Heuvel om – wanneer de gelegenheid zich eindelijk zou voordoen – het CDA uit het pluche te wippen en als verantwoordelijke partij hun plaats in te nemen.

“Verschrikkelijk”, dat was het primaire oordeel. Achteraf bleek overigens nog geen 2000 euro dubieus te zijn (volgens onafhankelijk extern onderzoek) en waren er 3 Wethouders die meer declareerden dan Tielemans (volgens onafhankelijk onderzoek) maar dat had enkel waarde voor de geschiedenisboeken.

Terug naar het dat kompas. Het mooie van een kompas is dat het eigenlijk altijd dezelfde kant op wijst. Het magnetische Noorden is door de eeuwen heen vrij constant gebleven. Alleen door er bijvoorbeeld een sterke magneet naast te houden kun je je kompas een andere kant op laten wijzen. Een stukje selectieve beïnvloeding van je kompas dus.

Waar nu was het Morele Kompas de afgelopen maanden? Welke koers gaf het Morele Kompas van coalitievrienden CDA, SP en GroenLinks aan toen de eerste verhalen naar buiten kwamen over de misstanden bij de Stadswachten? Waar bleef de verontwaardiging van PvdA over de misstanden bij de Zorggroep Helmond waar voorman Chahim als toezichthouder zijn geld verdiend?
Wat zegt het Morele Kompas bij zaken waar het niet gaat om een paar honderd euro, maar om inwoners, mensen!, die gedupeerd worden. Zijn dit geen onderwerpen die “Verschrikkelijk!” zijn?
Of slaat het morele kompas, geleid door de aantrekkende werking van het pluche en eigenbelang, nu dan toch een andere koers in? Is dat de moraal van het Moreel Kompas?

Vanaf ‘n benkske:
Lucy d’Uylenspiegel