Lucy: wie betaalt de rekening?
Sinterklaas is weer in het land! Dit keer niet vermomd in rode jurk en dito mijter, maar keurig in pak gehesen (al dan niet met stropdas), in vlotogende spijkerbroek of in een charmant want fotogeniek jurkje. Samen met hun knechtjes (het druk flyerende zwartepietenleger van het democratisch gilde der kandidaat-raadsleden en partij-idolaten) trekken ze door de stad: ook afgelopen zaterdag was er weer geen ontkomen aan.
De cadeaus vliegen ons om de oren: van een nachtnetaansluiting met Eindhoven tot het ondertunnelen van de Kasteel-Traverse of de N279, van lagere belastingen tot een wijkhuis of jeugdhonk in elke wijk, van een stadspark in het centrum tot gratis WiFi bij het funshoppen. Ow ja, en natuurlijk moet er ook geïnvesteerd worden: in cultuur, in duurzaamheid, in onderwijs, in bereikbaarheid, in transparantie en in de Helmonders. Tuig moet worden aangepakt, fraude uitgeroeid (of was het nu andersom?) en in de Raad gaat men alles anders en dus beter doen (overigens doen alle partijen dit met vrijwel dezelfde mensen als de vorige periode, maar dat terzijde). Vele toezeggingen en cadeautjes vliegen je om de oren, maar over de rekening wordt met geen woord gerept. Gaan we daar niets van merken dan?
Het doet me denken aan een verhaal dat ik eens van mijn vader hoorde: in het dorp waar hij opgroeide woonde een eierhandelaar die vlak voor de verkiezingen, waaraan hij natuurlijk ook meedeed, altijd een speciale aanbieding had. Eieren kostten, mits je toezegde op hem te stemmen, geen 11 cent, maar slechts 9 cent. Dit ondanks de inkoopprijs van 10 cent. Want, zo zou hij gezegd hebben, door de omzet maakte hij toch wel winst…
Deze manier van stemmen kopen is net zo doorzichtig als actueel. Immers, de vraag die ik tot nu toe nog niet beantwoord heb gezien op de vele flyers, tweets en advertenties: hoe, of beter, wie draait voor de rekening op? Want behalve alle bovenstaande wensen – die verre van gratis zijn – moet er ook nog ergens geld gevonden worden voor bijvoorbeeld de overheveling van de Jeugdzorg, de WMO en al die andere taken die door Den Haag over de Helmondse schutting gegooid worden: de gemeente krijgt méér taken en mínder geld.
Dus, dames en heren politici: vertelt u ons ook even waar het zuur terecht komt? Welke inwoners gaan de rekening van uw cadeautjes betalen? Ik mag tenminste aannemen dat u ook aan het kostenplaatje hebt gedacht…Houd ons niet van de domme, maar vertel het héle verhaal. Gaan we straks naar het stemhokje en kiezen wij voor u, of blijven we thuis en kiezen wij alsnog eieren voor ons geld?
Vanaf ‘n benkske:
Lucy d’Uylenspiegel
3 reacties:
Het is logisch dat politici niet het hele verhaal vertellen, want dat doen ze nooit. Verkiezingsperiodes blijven toch een beetje hetzelfde als open dagen van scholen: iedereen doet zich beter voor dan ze daadwerkelijk zijn, en je krijgt niet het juiste beeld van de werkelijkheid voorgeschoteld. Degene die dat wel zou doen, snijdt zichzelf dus in de vingers en daarom is het logisch dat niemand het doet. Dat is natuurlijk niet goed en netjes, maar wel begrijpelijk.
Ik kan me over de politiek daarom ook niet meer zo druk maken, zeker niet zoals sommige anderen hier. Maar ik ga natuurlijk wel stemmen, want wie niet gaat stemmen mag ook absoluut niet klagen of zeuren.
Op je sloffen kun je het al aan zien komen, verhoging van de gemeentelijke belastingen op alle fronten en bezuinigen op sociale projecten.
Een vlotte babbel kan heel wat beloven, maar de tering naar de nering zetten is de waarheid die erachteraan komt.
@ Hein, een waarheid als een koe je hele beschrijving … !
Je kan beter op een demente bejaarde stemmen,die weet met zekerheid niet meer wat er gister is gebeurd.