Shag op de huishoudschool
De overgang van de basisschool in Mierlo-Hout naar de Nazareth-MAVO is over het algemeen soepel verlopen. We begonnen met alleen twee eerste klassen aan de Mahoniehoutstraat. Een aantal kinderen zat al op mijn oude basisschool en anderen kende ik van voetbal of van de kindervakantieweek op ‘t Hout. Omdat de nieuwbouw aan de Dolfijnlaan pas in het derde schooljaar af zou zijn, hebben we de eerste twee jaar in noodlokalen les gehad. Lokaal is eigenlijk het verkeerde woord; het waren afgekeurde hokken waar bouwvakkers weigerden hun brood te eten tijdens hun lunchpauze. De verwarming deed het maar af en toe, het dak lekte, stroomkabels lagen bloot en soms zakte er iemand door de vloer. Taferelen zoals je die nu bij ‘Help mijn man is klusser’ wel eens ziet, waren in de jaren 80 op onze school al heel normaal.Lees verder »
Terwijl heel Nederland, inclusief Helmond, geniet van een welverdiende vakantie, zit ik ziek thuis. Zomerziek. Niet ziek van de zomer, maar ziek in de zomer. Een keel als schuurpapier, een neus die blijft lopen, oren die toeteren, een akelig droog hoestje waarvan ik de tranen in mijn ogen krijg zo zeer dat dit doet. Een constante stroom van water drupt van mijn lijf. En toch geen koorts. Ik voel me als de naam van dat café in Bakel waar wij vroeger veel kwamen.
Menig gemeenschap beroemt zich op zijn of haar min of meer aangeboren feestdrang en staat bekend om de frivoliteit en festiviteiten. Wat maakt in dit feestgezelschap de Helmonder (m/v) dan toch nog zo bijzonder? Ik zou het u niet kunnen zeggen, wel mag ik stellen dat we al lang een goede naam hebben als feestvierders. Neem nu het “heerlijk geslaagd” feest van het weekend van 18 en 19 februari 1893. Volgens het krantenverslag mag Helmond zich terecht verheffen: ‘Wanneer het algemeen feestvieren geldt, gloeit in Helmond een weergaloos enthousiasme, honderde ijverige handen slaan vroolijk de prachtige versieringen in elkander; allen ijveren, werken, genieten.’
Voor het geval dat u het nog niet weet, deze maand bestaat Helmond Sport een halve eeuw. In de Cacaofabriek waren acht interessante gasten te bewonderen tijdens Tok Of The Town, waar dit heugelijke feit het thema was. Op deze bijzonder leuke avond dacht ik even dat ik Liesbeth in de zaal zag staan. Ik was Liesbeth in de loop der jaren uit het oog verloren en had haar al eerder gezocht op Facebook, maar zonder resultaat. Even had ik de hoop dat Liesbeth als speciale gast zou aanschuiven aan tafel. Ze was zowel binnen als buiten de club erg controversieel en ik denk dat de organisatie het daarom toch niet aangedurfd heeft .Tijdens het ietwat saaie betoog van Louis Coolen dwaalden mijn gedachten af naar de tijd dat Liesbeth dé bekendste Helmond Sport-supporter was. Vorige maand besteedde het tv programma Bureau Sport aandacht aan de eerste vrouwelijk supporter in Nederland met een stadionverbod. De programmamakers vergissen zich pijnlijk in deze reportage. Liesbeth had jaren geleden al de twijfelachtige eer om dit op haar cv te kunnen vermelden.
Donderdag 20 april heeft de stuurgroep N279 een 
Over de uitgebrachte stemmen in Helmond is al veel gezegd en zal nog veel gesproken en geschreven worden. De PvdA is weggevaagd alsof ze weet ik niet hoeveel taxibonnetjes hebben doen laten verdwijnen. De VVD grijpt de macht als ware zij de reddende hand voor de armen en werkelozen. En de gigantische opkomst voor de PVV doet vermoeden dat er in Helmond 14 asielzoekerscentra zijn waar dagelijks knokploegen de woeste immigranten in bedwang moeten houden. Het volk heeft gesproken, de politiek raakt er niet over uitgepraat en met de gemeenteraadsverkiezingen over een jaartje zal die campagne nu wel snel gaan beginnen.