Voor mij is de mooiste periode van het jaar begonnen: vakantietijd! Zes weken genieten van rust en ruimte die tijdelijk weer terugkeren in Helmond. Iedereen is immers weg. Nou ja, iedereen is overdreven, beter is ‘heel veel stadsgenoten’. Ik benijd ze niet en heb ze met gemengde gevoelens de auto zien inpakken, de caravan zien inladen en hen uitgezwaaid bij het vertrek naar verre oorden. Vakantiestress is iets voor anderen. In de wetenschap dat dit fenomeen na een paar weken verblijf elders terugkomt in de vorm van ‘weer-naar-huis-stress’ wens ik ze in stilte het genot toe dat ik nu ervaar in mijn eigen stad. Daag, tot over een paar weken!Lees verder »

Sjaak is gevallen en ik heb hem opgeraapt. In eerste instantie had ik hem niet gezien totdat ik zijn roep om hulp hoorde. Daar lag hij hulpeloos op de grond naast zijn rollator met in zijn hand de hondenriem. “O jé, Sjaak, wat nu? Alleen krijg ik je niet op de been.” Gelukkig stopte er een passerende auto met daarin een hulpvaardige mevrouw. Samen konden we hem overeind krijgen en daar stond hij dan, wiebelend en zoekend naar zijn evenwicht. Met vereende krachten kregen we hem en zijn hondje de woning binnen waar hij werd toevertrouwd aan de goede zorgen van zijn eveneens hoogbejaarde echtgenote. “Mijn benen deden het ineens niet meer was de verklaring “en dat is niet de eerste keer’” vulde zijn vrouw bezorgd aan.Lees verder »

Hij is vorige week overleden op de respectabele leeftijd van 87 jaar: Jos Uyterlinde, de wereldburger geboren in Rotterdam en gestorven in zijn woonplaats Helmond. De man die bewees dat je met elk dier, groot of klein, wild of tam, roofdier of prooidier in goede harmonie kunt samenwerken. “Als je maar weet waar je mee bezig bent en als je respect en begrip toont voor het wezen dat voor je staat, kom je een heel eind”, was zijn visie.Lees verder »

Kent u het nog? Het televisieprogramma van de NCRV uit de jaren ’60 en ’70 met een tweede reeks uitzendingen in de jaren ’80? Ik heb het over Farce Majeure: de actuele, komische en satirische kijk op de gebeurtenissen van toen met in de hoofdrollen Alexander Polak, Ted de Braak en anderen. En dat alles op de muziek van componist Harry Bannink. Legendarisch was het steeds terugkerende refrein:Lees verder »

Het is zo’n ochtend waarop je de zon moet zoeken. Het houdt ook in de meimaand maar niet op met regenen. De plantjes weten na de vorige droge zomers wel raad met deze overdaad. Ze groeien als kool en tonen een verschillende schakering van het prachtigste groen. Holland is een waterland en klagen over het weer heeft geen zin. Het is wel een neutraal en veel gebruikt onderwerp om een gesprekje met iemand te openen tijdens de uitlaatsessies met de hond.Lees verder »

In 2040 zal onze stad er anders uitzien. We moeten wel! De problemen die wij nu hebben op het gebied van klimaatverandering, de achteruitgang van wat eens onze gezonde leefomgeving was, plus de enorme groei die Helmond doormaakt, vragen om gedegen toekomstplannen. Wie dit ontkent leeft onder een steen en kan maar beter deze column overslaan.Lees verder »

Wij hebben een tuinman in onze buurt. Nou ja, hij is eigenlijk niet van ons. We mogen hem en zijn collega’s een paar keer per jaar lenen. Dat is vaste prik. Hij is met zijn ploeg een bekende verschijning die er ineens is, een paar dagen blijft en dan weer vertrekt naar elders. Op naar de volgende klus die keurig volgens een ‘bestek’ wordt uitgevoerd. Tenminste dat neem ik aan, dat gaat immers altijd zo als de gemeente in de ‘openbare ruimte’ werk aanbiedt.Lees verder »