Je hebt van die buurten in Helmond waar je niet graag zou willen wonen. Om praktische redenen, of omdat je denkt simpelweg niet gelukkig te worden in een bepaalde omgeving. Sommige plekken zien er gewoon wat troosteloos uit, ook in Helmond. Zo fiets ik dagelijks langs het gedeelte tussen de Wethouder van Wellaan en het nieuwe kanaal. Heet dat hele stuk 'de Pronto'? Of 'Moskou'? Ik ben benieuwd of dit stukje Helmond wel eens ter sprake komt op het gemeentehuis, want waar veel gebieden flink aangepakt worden lijkt het hier iets minder belangrijk te zijn of het geheel representatief is of niet – het Rondje Helmond maakt een flinke omweg.

Dagelijks over de Traverse fietsend zie ik altijd die vier flats, met ertussenin braakliggende veldjes. 'Bestevaer' heet de haaks liggende straat die deze flats met elkaar verbindt – automobilisten kennen ook wel de digitale klok die vanaf één van de flats binnenkomers verwelkomt. Onlangs zag ik dat er eindelijk iets gedaan wordt aan de veldjes. Zelfs het gras maaien gebeurde er zeer weinig – het zag er gewoon niet uit en ik snap niet hoe zoiets in Helmond kan gebeuren. Er zijn wijken waar je van de straat kunt eten, waar je dan wordt aangekeken door kinderen die allemaal zo in Kinderen Voor Kinderen zouden kunnen. Een en ander is nu gekortwiekt en er zijn nieuwe voetpaden aangelegd. Zal dit het begin zijn van kwaliteitsimpulsen in de Pronto? Hoe zullen mensen die er wonen er tegenover staan? Ik zou zeggen, reageer!

En dan het nieuws dat het pand van Obragas door de gemeente is aangekocht – in mijn beleving was dat al lang in bezit van de gemeente, maar goed, het stond nu in de krant. Ik ben eigenlijk best benieuwd welke winkelketens zich straks zullen vestigen in het gebied tussen de Watermolenwal en de watertoren. Liep vorige week in Eindhoven rond en dan ga je wel denken: hoe geweldig zou dat zijn, een Bijenkorf en een Mediamarkt op loopafstand. De discussie of V&D nog terugkomt loopt nu ook al jaren, het wordt tijd dat hier definitieve spijkers met koppen worden geslagen. We worden aan het lijntje gehouden, lekker gemaakt met het idee dat er met een beetje geluk straks weer een groot warenhuis in onze stad is. Zoveel nieuwe inwoners, zoveel nieuw winkelgebied: ik geloof niet dat die winkels in Helmond zouden misstaan.

De leraren op het Ter Kemenade College wens ik weer veel succes deze week. Wees voorzichtig met de scholieren – voor je het weet  wordt je mishandeld door zo'n 16-jarige jongen die niet weet hoe het hoort.

Perry Vermeulen

Wie voor het afgelopen weekend het Eindhovens Dagblad opensloeg werd geconfronteerd met twee artikelen aangaande seksuele misdragingen in ons stadspark, de Warande. Breed uitgemeten op de voorpagina van Helmond Plus stonden ze gebroederlijk onder elkaar: een familiedrama en een zedendelict waarbij een achttienjarig meisje van haar fiets getrokken werd door een smeerlap. Gelukkig kunnen vrouwen aardig schreeuwen: haar noodkreten hebben waarschijnlijk erger voorkomen.

Een en ander gebeurde op de Goorloopweg, een stinkend paadje ten westen van de Warande, bij de sportvelden. Een pad waar je na de avondklok niet meer moet komen als jonge vrouw, maar deze misdaad beging de circa 30-jarige blanke man om negen uur ’s ochtends. Tsja, je kunt met z’n allen 100 plannen uitwerken om dit soort praktijken te voorkomen, maar dergelijke berichten lezen we ook over 25 jaar nog steeds. De reactiemogelijkheid op ed.nl leidde tot diverse proefballonnen maar of er nu camera’s komen, of patrouillerende wetsdienaars, of wat dan ook: men weet altijd wel de wet te overtreden. Het meisje kwam er vanaf met een lichte hoofdwond, hopelijk blijft haar een trauma bespaard.

En dan het familiedrama. Met een nog hogere opvalwaarde stond het vrijdag in de krant: een stiefvader die niet van de jonge dochter van zijn vrouw kon afblijven. Amper geslachtsrijp kon pa zich niet langer beheersen en werd dochter stelselmatig misbruikt. Hij interesseerde zich allang niet meer voor moeder, die de incestpraktijken gelaten bezag en weinig deed aan de benarde situatie. Autoriteiten grepen gelukkig wel in: deze week is het kind bruut bij haar moeder weggehaald. Met touwen is ze in een kar getrokken. En daarmee bestaat het gezinnetje weer uit twee: beide Afrikaanse bultrunderen zijn in het stadspark te bewonderen. Ze zijn moeilijk benaderbaar, stelt de krant. Naar het schijnt heeft pa zijn excuses nog niet aangeboden en ontloopt ma mokkend haar levenspartner. Komt het zien, in de Warande.

Ik denk dat het aangerande meisje deze plek even liever mijdt. Op ed.nl stelde een man dat het meisje wellicht te uitdagend gekleed was, dat ze de aanranding misschien wel zelf had opgezocht. Ik stel voor dat we mensen met dergelijke uitlatingen eens wat nachten bij dat Afrikaanse rund laten overnachten. Laat ze maar eens lekker creperen in een sexy jurkje, met 2 plastic hoorns op het hoofd geplaatst.

Perry Vermeulen

Ik zit toch aardig bovenop de actualiteiten, maar dit Helmondse nieuwtje, alweer van september 2007, is me toch ontgaan. En dat terwijl ik persoonlijk erg betrokken ben bij de locatie waarom het gaat: mijn halve jeugd was ik hier te vinden, voet aan de bal. Een ode aan het wijkpark tussen de Baritonstraat en de Tamboerijnstraat, in de Muziekwijk in de Eeuwsels. Het park dat een klein jaar geleden officieel de naam Muziekplantsoen heeft gekregen. De gebouwen aan de Tamboerijnstraat zijn allemaal tegen de vlakte gegaan. Al jaren geleden heeft het basketbalplein plaats moeten maken voor een hondenuitlaatveld en is aan de andere kant mijn oude basisschool De Schakel gesloopt voor koopwoningen. Het park is echter onaangeroerd blijven liggen op de voor mij historische grond. Zal er nu nog steeds zoveel gevoetbald worden als vijftien jaar geleden? Ik betwijfel het.

Luchtfoto vlak voor afbraak gebouwen aan Tamboerijnstraat (rechts)
Perry in 1995; het grootste talent

Perry Vermeulen

Ik werk nu bijna zes maanden als webcoördinator bij de gemeente Deurne. Die carrièremove ging in mijn omgeving destijds niet onopgemerkt voorbij: nog steeds vliegen op feestjes de ambtenarengrappen om de oren, nog steeds lacht men smalend als ik in weekenden opmerk dat het toch wel een drukke week was. Een ambtenaar werkt niet hard, is de algemene opinie. Er is een imagoprobleem vergelijkbaar met dat van de NS en de politie – en doorgaans duurt het wel enkele generaties voor een organisatie verlost is van zo'n vervelend stigma.

Goed, in Deurne heeft men op een gegeven moment toch gemeend iets te moeten organiseren, om te laten zien aan de inwoners dat er wel degelijk hard wordt gewerkt. Dit resulteerde in een open dag, die we op zondag 8 juni hielden in en voor het gemeentehuis. Het werd een hele succesvolle, stralende dag. Naast geijkte publiekstrekkers als de demonstraties van de brandweer, vonden er enkele bijzondere activiteiten plaats. Ik noem bijvoorbeeld het trouwen voor spek en bonen, waarbij 10 huwelijken van kinderen plaatsvonden – geweldig natuurlijk. Maar er was nog veel meer te doen: ruim 2000 inwoners van het dorp waren daarvan getuige. Een aantal waarop men nooit had durven hopen en na afloop was er dan ook louter tevredenheid. De reacties van de inwoners waren zeer positief. We proefden duidelijk dat men niet wist hoeveel er wel niet gebeurd binnen het ambtelijk apparaat, op hoeveel terreinen we bezig zijn, dat we echt niet alleen maar koffie drinken en gezamenlijk vijf dagen lang vooruitblikken naar het komende weekend. Gewoon in alle opzetten een geslaagde dag.

De dag erna stonden ook de lokale media vol met complimenten aan ons adres. Daarnaast hebben verscheidene gemeenten uit het hele land al aan de bel getrokken om eens met de organisatie van gedachten te wisselen: ons draaiboek is in principe toepasbaar op bijna elke (middelgrote) gemeenten. Met een laag budget en een betrokken groep ambtenaren creëer je op één dag een enorm draagvlak, begrip bij de mensen, betrokkenheid.

Goed, waar ik natuurlijk naartoe wil: is het iets voor Helmond? Moeten de stadswinkel en het plein voor de bioscoop ook niet een keer vol staan met kraampjes vol informatie over centrumplannen, openbare ruimte, economische gegevens, bedrijvenloketten, (digitale) dienstverlening et cetera? Over het algemeen kunnen we toch behoorlijk zeiken, om het maar plat te zeggen, over onze bestuurders en haar uitvoerders. Een open dag zoals in Deurne zal de onderlinge relaties in Helmond een enorme impuls geven, more understanding. Ambtenaren, aan het werk!

Perry Vermeulen

Legaliseren van softdrugs bespaart de overheid en het opsporingsapparaat tijd, geld en problemen. Wiet en andere softdrugs zijn niet ongezonder dan bijvoorbeeld alcohol en sigaretten, en aangetoond is dat drugsgerelateerde criminaliteit door middel van legalisering doeltreffend kan worden bestreden. Het vereist wel goede regels en communicatie, maar ik ben dus voor de algehele legaliseren van soft-drugs. In Helmond is het regelmatig punt van discussie, deze materie, en dat moet maar eens afgelopen zijn.

Dat gezegd ben ik blij dat de raadscommissie Algemene en Bestuurlijke Aangelegenheden gisteren heeft besloten dat er meerdere coffeeshops in Helmond moeten komen. Blij dat het conservatieve CDA de mond is gesnoerd: men ziet in dat de huidige kwetsbare situatie het best op díe manier bestreden kan worden. Onze enige coffeeshop, in de Wolfstraat, is onlangs gesloten omdat de eigenaar zich andermaal niet aan de regels hield. Een half jaar mag Willy's Place, al tien jaar een begrip bij velen, haar deuren niet openen: je bent ook gewoon niet goed bezig als je een vinger krijgt maar vervolgens een hand neemt. De voorraad was in de Wolfstraat ruim eens zo groot als toegestaan, en dat werd eind 2007 niet voor het eerst geconstateerd. Sinds de tijdelijke sluiting verloopt de handel in Helmond in volledige illegaliteit, wat volgens onze politie de spuitgaten uit loopt.

Op termijn kan de liefhebber op twee, of misschien wel op drie locaties terecht. GroenLinks was nog even lekker provocatief, door te bepleiten voor gelijkschakeling van coffeeshops met cafés en restaurants. "Er is geen verschil tussen softdrugs en alcohol", aldus Rudi van der Made. Dat gaat mij dan ook weer net een brug te ver.

Zo'n 20% van het Helmondse electoraat stemde bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 op het CDA: zouden dat nu allemaal mensen zijn die nu direct op de barricades gaan staan? Die, om in de termen van hun voorman Balkenende te blijven, vinden dat dit tegen de gangbare normen en waarden gaat? In het mondige Nederland zijn we geneigd moord en brand te schreeuwen, terwijl we geen enkel idee hebben wat er nu achter die gordijnen gebeurd. Ik stel voor om, als we straks drie van die tenten in onze stad hebben, een keer de deuren open te gooien. Een heuse open dag op het grensgebied van het toelaatbare. Laat de sceptici maar zien hoe zo'n coffeeshop eruit ziet en wat erin plaatsvindt. Je realiseert daarmee veel begrip en draagvlak en minder gezeik, zoals coffeeshopeigenaren het waarschijnlijk zullen ervaren.

Met het niet naleven van de geldende regels klim je als eigenaar wel weer drie sporten naar beneden in de ladder der tolerantie. Het moet wel van twee kanten komen, wil ik maar zeggen.

Perry Vermeulen

Honderd jaar na de Olympische Spelen van Amsterdam in 1928 zou Nederland weer het grootste sportevenement ter wereld moeten organiseren. Daarom trekt minister Van der Hoeven van Economische Zaken (CDA) 400.000 euro uit voor een onderzoek naar de haalbaarheid van het organiseren van die Spelen in Nederland in 2028. Een half jaar geleden domineerden ook berichten over plannen om het WK voetbal van 2018 naar Nederland te halen eventjes het nieuws: de KNVB heeft in november jongstleden gesprekken gevoerd met onze zuiderburen en de FIFA.

Lering die we hieruit trekken: dromen over grote evenementen mag, wees er alleen op tijd mee. Kennelijk duren de processen vele jaren. Daarom moet men op Boscotondo nu al de koppen bijeen steken: ik wil dat leden van het Koninklijk Huis onze stad bezoeken op koninginnedag 2015 – als het kwaliteitsimpulsproject van ons centrum is afgerond. Tegen die tijd zal Beatrix er zelf niet meer bij zijn, maar met WimLex en Maxima mogen we tevreden zijn, evenals met de drie dochters die dan 11, 9 en 8 jaar oud zijn. Wat dat laatste betreft komen ze eigenlijk tien jaar te vroeg, maar om nou op 2025 te wachten… Tegen die tijd zijn we alweer toe aan een nieuw centrumplan en ben ik de veertig al een tijdje gepasseerd.

Hoe schitterend zou die dag kunnen zijn, en hoe geweldig zouden we ons kunnen profileren: in één klap kunnen we ons verlossen van dat vervelende imago. Trainingspakken verstoppen we die dag even onderin de kledingkast. Beginnend in de buurt van de Julianabrug zou men zich kunnen bewegen richting de watertoren, waarna via de Torenstraat onze nieuwe bibliotheek kan worden bewonderd evenals de antieke kubuswoningen. De markt volgt, natuurlijk de Veestraat. De honderden kunstwerken die tegen die tijd ons centrum sieren kunnen één voor één bekeken worden door de kunstminnende dames met het blauwe bloed.

Via het kasteel en Boscotondo kan de zonnige dag afgesloten worden op het Havenplein en de Steenweg, met diverse afterparty's in dan totaal gerenoveerde tenten als West-Ende en Zeezicht. In de Velvet, tegen die tijd een zaak met vijf verdiepingen, kan genoten worden van de bandoneonmuziek van Carel Kraayenhof. Maxima's tranen zullen opnieuw vloeien van geluk, nu in ons eigen uitgaansgebied.

Gemeenteraad, B&W, kom in actie! Ik houd wel van een beetje ambitie. Haal dat Koninklijke instituut naar Helliemond, de glimlach in Brabant.

Perry Vermeulen

Onlangs de nieuwe film van Michael Moore gezien, 'Sicko', over de Amerikaanse gezondheidszorg. Wat dat betreft mogen we ons in Nederland gelukkig prijzen met onze verzorgingsstaat: we hebben het hier net een beetje beter begrepen. Toch hebben ook wij nog veel te leren.

Een bekende, laten we hem Kees noemen, ging recentelijk midden in de nacht met veel pijn aan zijn bovenarm naar de eerste hulp van ons ziekenhuis, het Elkerliek. Na dagen van doorsukkelen besloot hij om er toch maar eens naar te laten kijken. Eenmaal aangekomen werd hem protocollair gevraagd of de pijn ontstaan was na een ongeluk: het ziekenhuisbezoek vond in de zaterdagnacht plaats, men zal ervaring hebben met personen die met een glaasje teveel op tegen de vlakte gaan. Het ging hier echter om een onduidelijke oorzaak, vertelde mijn kennis eerlijk. En hem werd vervolgens verteld dat hij niet kon worden geholpen: hij moest zich melden bij de huisartsenpost.

Er werd wel een telefoon aangereikt, dat dan weer wel. Waarna een lang telefoongesprek volgde waarin de hulpbehoevende met diverse argumenten moest komen voordat zijn verzoek werd gehonoreerd. "Ze waren me liever kwijt dan rijk", aldus Kees.

Maar nu komt het.

Na het verlossende woord mocht Kees naar de huisartsenpost, een reis van maar liefst: 5 meter. Een deur verwijderd van de eerste hulppost zat een vriendelijke dame al te wachten op zijn komst. En Kees herkende haar stem direct: hij had zojuist met háár aan de telefoon gesproken! Waarschijnlijk heeft de simpele ziel Kees gewoon kunnen horen, zonder de hoorn aan haar oren te hoeven houden. Een schandalige manier van zaken.

Het frappante is nog: een dronkelap die met pijn aan de bel komt trekken, wordt wél direct geholpen! Een vriendin die vorig jaar behoorlijk hard van haar fiets viel na een avondje op de Steenweg, werd meteen verpleegd. Wellicht moeten we bij pijn voortaan eerst wat whiskey naar binnen gooien en maar gewoon liegen dat we gevallen zijn…

Ik ben twee weken geleden op de fiets aangereden op het kruispunt bij La Venezia en Brasserie Ambers, op diezelfde Steenweg. Ik was nuchter, hij kwam van links. Gelukkig was de schade gering. De dader, een redelijk bekend en vermogend persoon in het Helmondse, kwam gelukkig direct over de brug met voldoende financiële genoegdoening. Of hij teveel gedronken had is helaas slechts speculatief, maar hij staat kennelijk bekend als iemand die hem wel mag lusten. Ik waarschuw jullie, lezers, kijk uit in het verkeer. In het ergste geval moet je langs bij het Elkerliek.

Perry Vermeulen

Wereldberoemde Helmonders hebben we niet veel. Op nationaal niveau hebben we onder andere wat sporters en politici voortgebracht, maar echt bekend op diverse plekken in de hele wereld is eigenlijk niemand. Of toch één persoon; en dat is dan wel meteen de markantste in het rijtje ‘bekende Helmonders’. Onlangs zag ik online een documentaire uit 2006 over het boeiende leven van deze jongen die in april pas 28 jaar gaat worden, maar al meer heeft meegemaakt dan velen in een heel leven. Jimmy Rosenberg.

Jimmy Rosenberg is een Sinti-zigeuner, geboren met een gitaar. Al snel kwam zijn wonderbaarlijke talent bovendrijven. Als tiener kreeg hij van Sony al een miljoenencontract. Hij heeft in de jaren nadien op het podium gestaan met Stéphane Grappelli, James Brown, Les Paul, Biréli Lagrène, Willy Nelson, Eric Clapton en vele anderen. Bekendheid en ontzag geniet Jimmy bij musici wereldwijd.

Maar dan gaat het mis. De vader des huizes moet voor meerdere jaren naar de gevangenis nadat hij zijn schoonzoon om het leven bracht, omdat die zijn dochter mishandelde. De structuur die Jimmy nodig heeft, valt weg. In minder dan een jaar tijd gooit hij al zijn geld over de balk en zijn heroïneverslaving trekt een spoor van vernieling door zijn leven.

Lees verder »

Leuke foto vorige week in het Eindhovens Dagblad: de eerste contouren van het nieuwe West-Ende worden zichtbaar, hoog boven de omgeving uitstekend. Er wordt nu uitgebreid tot 70 kamers, en straks komen daar nog eens 35 kamers bij als het voormalige pand van restaurant Sicilia tegen de vlakte is gegaan. Fijn, zo'n groot hotel: we zullen toch een hoop toeristen weg moeten kunnen zetten als over een paar jaar het Centrumplan gerealiseerd is. Komt dat zien, de voorzieningen in Helmond eindelijk op het niveau dat de stad verdient. Ik hoorde dat busbedrijven in Zuid-Korea al handig op deze kans inspelen. Een dagje Helmond, met een diner in het nieuwe Sicilia en een slaapplaats in een gloednieuwe suite.

Enkele weken geleden hadden we iets te vieren en ik dacht, kom, laat ik eens gek doen, laat ik mijn vriendin maar eens mee uit eten nemen in het nieuwe Sicilia. Ik heb graag alles een keer geprobeerd, kan ik klachten en loftuigingen staven op eigen ervaringen.

Op Mediterraans gebied bakken we er in Helmond maar weinig van, bleek eens te meer. Ik weet niet hoe jullie daarover denken, maar ik ben niet enthousiast over het aanbod. Die enkele keer dat ik bij La Perla at stond ik na dertig minuten weer buiten en de Griek is ook niet om naar huis te schrijven: niet voor niets gaan de Griekse Helmonders die ik ken liever naar Uden. Daar heeft men het blijkbaar wel begrepen. (De Koninginnewal gaat nu worden aangepakt in de tweede fase van de kwaliteitsslag van het Centrum. Zullen ze dan ook de restaurantjes daar gaan aanpakken?) De enige exotische eetgelegenheid waar ik wel warm van wordt, is Mariposa op het Havenplein. Tapas eten in een leuke sfeer, leuke medewerkers en vooral lekker eten voor een mooie prijs.

En nu is er dan het vernieuwde Sicilia. Ik stapte niet blij de deur uit na de dure maaltijd. Twee keer werd het verkeerde eten gebracht en de tiramisu was niet zoals hij hoort te zijn. De kale muren en het gebrek aan sfeer maakten het ook niet aantrekkelijk (dat is dan in La Perla beter geregeld) en als ik ergens meer dan 120 euro betaal vind ik het ook wel prettig als iemand mij een fijne avond wenst bij het weggaan. Opstartproblemen? Een incident? Het zal allemaal wel, mijn geld krijg ik er niet voor terug. Deze klant stapt de volgende keer wel weer ergens anders naar binnen met zijn portemonnee.

Perry Vermeulen

En de carnaval is weer voorbij, we kunnen toe gaan leven naar de Paasdagen, over zes weken alweer. Ik heb de carnaval dit jaar overgeslagen, maar ik woon midden in de stad en vanaf mijn hoge troon zag ik dat het goed was: lekker druk op zowel Markt, Havenplein als Steenweg. Wat ik me vaak afvraag: hoeveel jonge meisjes zullen nu op bed liggen met een longontsteking? De pakjes lijken elk jaar minder stof te bevatten, een raadsel welk soort ouders hun kroost zo de straat over laat rollen. Helmond op zijn ordinairst. En dat terwijl ik steeds snel door de Steenweg fiets in mijn dikke kleren, vluchtend voor de kou. Zal de alcohol die lichaampjes warm genoeg houden?

Helmond en carnaval: ik moet dan ook nog wel eens denken aan de editie van 1995. Alweer 13 jaar geleden werden op de Mierloseweg Fia en Jo Manders op gruwelijke wijze vermoord, het misdrijf dat bekend kwam te staan als de carnavalsmoord. De dader kreeg destijds acht jaar cel en zal inmiddels elders wel een ander leven hebben opgebouwd. Iemand nog iets interessants hierover te vertellen? Graaf eens in uw geheugen 🙂

Het einde van carnaval betekende dit jaar het begin van een nieuwe lokale omroep. Kanaal Helmond is deze maand begonnen met het uitzenden van de carnavalsoptocht, en in diverse media laten de initiatiefnemers blijken dat ze vol ambities zitten. Ik ben benieuwd: no offence, maar het kan nooit minder knullig zijn dan hetgeen we voorheen voorgeschoteld kregen. Leve de professionalisering!

Ten slotte het Helmondse geld en waar we het aan moeten besteden. De herstructurering van het centrum zal een flink deel van het budget opslokken, maar andere projecten vechten ook om een aandeel. Enkele weken geleden had ik het in mijn column over de Braak en de Wissen, beide onderwerp van discussie op ons gemeentehuis. De afgelopen week kwamen daar andere zaken bij: men is met een ontwerpbureau bezig om een 'themapark' in ons centrum te realiseren, in het teken van industrie en nijverheid. Er moet ruimte in komen voor het Edah-museum, voor de historische collectie van de Vlisco, voor de design-industrie en voor horeca. Helmond heeft natuurlijk alles aan die industrie en nijverheid te danken, maar, vraag ik u, hebben we behoefte aan een dergelijke nieuwe publiekstrekker? Een stap verder in ontwikkeling is het plan om de Traverse op te knappen, ons 'balkon van Helmond'. Een miljoen euro is daarvoor opzij gelegd, de verkeersader moet een 'beleving' zijn. Wat vinden jullie van deze ontwikkeling? Wat geniet jullie prioriteit?

Perry Vermeulen