Wijlen Jos van Lieshout (toenmalig onderwijzer op de Hubertusschool en 1 van de oprichters van de band) begon met enkele geïnteresseerden die affiniteit hadden met muziek, te oefenen. Het aantal leden werd steeds groter. Er werd een stichting opgericht en vanaf 1979 bestaat de Rimboband formeel. Alleen oefenen is natuurlijk leuk, maar een optreden verzorgen is uiteraard helemaal geweldig. Men werd steeds vaker gevraagd om muziek te komen maken. Vervolgens groeide de banduit tot iets gigantisch, met name in het zuiden van het land. Zo werd de Rimboband in 2013 gekroond tot Helmonder van het Jaar (zie de video van hun nominatie) en wonnen zij ook nog eens de Publieksprijs. Sterker nog, ook nationaal liet men van zich horen. In 1987 traden zij op voor koningin Beatrix op paleis Soestdijk. Na het Wilhelmus was de Rimboband aan de beurt die indruk maakte met het spelen van Lang zal ze leven:

Inmiddels treedt de Rimboband gemiddeld 6 keer per jaar op onder leiding van dirigent José van Bommel. Vast onderdeel daarbij zijn de inmiddels befaamde kerstconcerten. Daarnaast zijn er veel performances in de omgeving en ze proberen muziek te maken met andere gezelschappen uit de regio.

Om eventuele verwarring te voorkomen; de Rimboband kan je niet vergelijken met de Jostiband. “Bij de Jostiband spelen ook mensen mee zonder beperking, dat is bij de Rimboband niet het geval”, aldus voorzitter Ad van den Brand (links op de foto). Ondertussen kent de band 60 leden en 30 vrijwilligers. Er zijn verschillende leden die geen enkele noot kunnen lezen. Voor hen heeft oud-dirigent Jos van Lieshout het kleurenconcept bedacht. Iedere kleur wordt gecombineerd met een noot, die wordt aangegeven door de individuele begeleider met een dirigentstokje en zo weet het bandlid welke toon hij moet spelen. Om 1 lied in te studeren heeft men vaak een jaar nodig, maar dan beklijft het meestal wel. De band heeft een breed repertoire zoals Brabant van Guus Meeuwis maar waagt zich bijvoorbeeld ook aan klassieke nummers.

Ciske Willemsen is lid van de Rimboband. Ze begon al heel jong met piano spelen en vanaf haar 12de beheerst ze ook het keyboard. In de band speelt ze dat instrument. Haar vader en 2 broers hebben ook affiniteit met muziek. Sinds haar 13de is ze lid van de Rimboband. Het optreden tijdens Paaspop 2 jaar geleden in Schijndel vond ze ronduit geweldig. Met name door de grote opkomst tijdens dit festival. Naast muziek maken vindt ze het samenzijn met de vrienden-bandleden heel erg leuk. “Het gaat niet alleen om muziek maar ook om de gezelligheid”, aldus de 18-jarige Ciske. “Je helpt elkaar en we zijn allemaal vrienden”. Het laatste optreden was tijdens het kerstconcert op 15 december op Carolus, samen met het Helmonds Muziek Corps.

Door het coronatijdperk voltrekt er zich voor mensen met een verstandelijke beperking een kleine ramp. Er vinden geen optredens meer plaats. “Ik kom bijna nergens meer!”, aldus Ciske. Ad (zelf werkzaam bij ORO) voegt hier aan toe; “Mensen die wonen op een woonvoorziening van ORO, bijvoorbeeld D’n Dries, hebben al enkele maanden geen bezoek meer mogen ontvangen, kunnen niet naar de dagbesteding en alle vrijetijdsactiviteiten zijn gestopt. Hun leventje is echt drastisch veranderd. Het hele dagschema is anders geworden, terwijl ze juist zoveel behoefte hebben aan structuur. In de media wordt hier weinig aandacht aan besteed en dat is eigenlijk triest. Ciske heeft geluk dat ze nog thuis in Stiphout woont waardoor ze in ieder geval haar familie nog ziet. Verder heeft ze eind mei haar diploma gehaald op de Antoon van Dijkschool. Over enkele jaren gaat ze waarschijnlijk begeleid wonen in Stiphout. Ze mist haar maatjes wel. “Bij de Rimboband zitten mijn allerbeste vrienden”. Ook de repetities op donderdagavond tussen half 8 en half 10 zijn afgelast terwijl dit voor velen het broodnodige verzetje is.
“Volgende week is er een bestuursvergadering om te kijken wat we hier aan kunnen doen”, aldus Ad. De 1½ meter is daarbij wel een dingetje. Ook het vervoer is mogelijk een dilemma. Het zal echter leuk zijn als de leden elkaar weer eens ontmoeten. Op zondag 27 september is normaal gesproken de volgende performance tijdens de CARAT Concerten in de Warande. Of dit jaarlijkse optreden deze keer doorgaat is nog maar de vraag.

De uitsmijter is voor Ciske. Ze houdt met name van Nederlandstalige muziek. Brabant van Guus Meeuwis vindt ze mooi, maar het nummer dat ze helemaal fantastisch vindt is een klassieker. Het Dorp van Wim Sonneveld. Ciske straalt.

Kees Gruijters maakte de foto’s.