De TextielBaron: Boter op het hoofd
“Dus we doen het?” De vraag doet een ijzige stilte vallen op deze late avond aan de Weg op den Heuvel. Op de achtergrond tikt een klok zachtjes richting middernacht en de centrale verwarming doet de lamellen die erboven hangen licht bewegen. Het is buiten donker en het kantoor, bevolkt door het college, is de enige ruimte waar nog licht brandt op ’t Cour.
Het college, zonder Tielemans’ vriend Jan van den Heuvel, heeft zojuist een pijnlijk besluit genomen. Peter Tielemans moet nu echt door het slijk. Al was het maar om de afgrijselijke krijtstreeppakken van de inmiddels oud-wethouder, want die werken op de zenuwen van Frans Stienen. Margreet de Leeuw vindt dat wel meevallen; krijtstreep is toch modern? “Nee Margreet”, foetert Frans, “als ik ’s avonds mijn ogen dichtdoe, dan zie ik alleen maar krijtstrepen. Ik trek dat niet langer.”
VVD-collega Yvonne van Mierlo zwijgt, zich afvragend waar ze in verzeild geraakt is. Zachtjes neuriet ze een lied van André Hazes, die haar ongevraagd adviseert met “…zeg maar niets meer…”.
Ze hadden het voor elkaar gekregen. Peter Tielemans werd eerder dit jaar vakkundig – en volgens Niccolo Machiavelli’s De Prins – weggepoetst. Het spel was vuil gespeeld. Maar ja, dat moest. Die krijtstreepjes; dat kon gewoon echt niet. En dus moest er een stok gevonden worden om mee te slaan. Dat werden taxiritten. “Weliswaar niet zo kwalijk als de krijtstreeppakken, maar het volstaat”, zo werd gefluisterd in het hart van bestuurlijk Helmond. Nu Tielemans niet langer deel uitmaakt van het college, is de overgebleven collegeleden ter ore gekomen dat de man ook thuis de krijtstreepjes blijft dragen. En dat steekt. En dus werd besloten Tielemans verder door het slijk te halen.
“Hebben we nog iets wat we kunnen gebruiken?” De vraag van een van de wethouders doet de stilte verbreken op ’t Cour. “Ja, misschien iets met Trix?” Het antwoord wordt opnieuw gevolgd door stilte. Zwijgen is instemmen. Zonder er nog meer woorden aan vuil te maken stapt het college in de lift. Burgemeester Blanksma checkt nog even haar make-up in de als spiegel fungerende stalen wand. Als ze beneden zijn en de lift uitstappen, wordt de bode een prettige avond gewenst. Terwijl een van de wethouders zijn kraag omhoog doet, komt diezelfde bode hem achterna. “Wethouder, wacht even!” Snel pakt hij een zakdoek en veegt de bestuurder over het voorhoofd. “Daar zat nog wat boter”.
De TextielBaron
10 reacties:
Leuk stukje DTB.
Verder redenerend zou je je ook nog kunnen afvragen wie John Graat (ED) vervolgens heeft gebeld. Frans, Margreet of Elly (ED moet informatie toch ergens vandaan hebben).
Frans ligt het meest voor de hand. Heeft Centrumontwikkeling van Tielemans overgenomen. Zijn ambtelijke staf op dit terrein is als geen ander bekend met Tielemans’s handel en wandel. Margreet heeft zich al eerder als reuzendoder gemanifesteerd en vindt dat Frans dit keer de klus maar moet klaren. Elly (ook CDA) wil met de verkiezingen voor de deur geen spelbreker zijn, acht deze move passend en (na publikatie) beeldversterkend voor haar imago als hoedster van Helmond ’s politieke waarden- en normenpatroon. In goed collegiaal overleg wordt Frans verzocht de guilotine zijn werk te laten doen.
Wel wat laat van us Frans,wist het heel lang. Mijn mening is dat er ambtenaren lekken.
Ik ga hier niet speculeren over dingen die ik niet kan bewijzen. Ik heb destijds al gezegd dat ik het jammer vond dat Blanksma haar rol als burgemeester niet goed op had gepakt in deze. Rust bewaren, zorgen dat het goed wordt uitgezocht en dan passende maatregelen treffen.
Maar het zit dieper. Keer op keer worden we via de media geconfronteerd met uitgaven die gefiatteerd zijn terwijl dat volgens de regels niet had mogen gebeuren. Dan ga je je toch afvragen, hoe zit het met de controle of doet men maar wat? Of wordt er, zoals elders gemeld, dusdanige druk uitgeoefend dat de regels vloeibaar worden?
Wat mij betreft mag de rekenkamercommissie hier haar taak oppakken en eens op onderzoek uitgaan onder de ambtelijke organisatie om vervolgens met een aantal aanbevelingen te komen die ervoor moeten zorgen dat de controle op de financiën robuuster wordt. Overal waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt. Wat een organisatie succesvol maakt is of er van die fouten geleerd wordt.
@manuel
Als ambtenaren “lekken”, dan worden er dus volgens jou dingen verborgen gehouden. Wie is er fout, de klokkenluider of degene die zaken onder de pet probeert te houden? Wanneer is het gerechtvaardigd om wel feiten achter te houden? Was het bijvoorbeeld goed dat het college “terughoudend communiceerde” over de deal rond het ontslag van de directeur van Atlant, ook richting gemeenteraad, omdat dat zo was afgesproken? Waar ligt de grens?
Laat duidelijk zijn dat ik hier de vrijheid van een columnist ten volle benut. Ik wens niemand persoonlijk te beledigen, maar vind dat een aantal zaken in deze stad niet onopgemerkt voorbij mag gaan. De handelswijze van een aantal personen (bestuurders, raadsleden maar ook centrummanagers, wijkwinkelmanagers en wat dies meer zij) schurkt soms tegen het corrupte aan. Ik vind het ongehoord dat dit a. ongestraft de revue kan passeren en b. dat betreffende personen er mee door kunnen gaan.
Ik ben niet per se een fan van Tielemans (grove blunders), maar de man is wel geslachtofferd door een stel hypocriete (confessionele?) medebestuurders. Boter op het hoofd? Roomboter!
Dankjewel Annie, trouwens.
@DTB
Ik denk dat het allemaal te maken heeft met persoonlijke verhoudingen. Binnen de politiek worden het conflictmodel (Machiavelli) en het harmoniemodel door elkaar gebruikt. Als de verhoudingen verzuren betrekken mensen hun stellingen en zullen andere beslissingen genomen worden.
De mate waarin er ruimte is om dat soort manoeuvres te maken wordt bepaald door regels (kaders) en de sterkte of zwakte van de controlerende macht. Gemeenteraad, media en ook de burgers vormen samen die controlerende macht. Het is dus goed dat als er een breed gevoeld vermoeden is, dat er columnisten zijn die dat gewoon eens uitspreken. Dan kan degene die al dan niet terecht beschuldigd wordt zich verantwoorden. Maar het is ook goed als de gemeenteraad haar controlerende taak serieus neemt en dus de regels aan gaat scherpen na een reeks incidenten.
Kan allemaal waar zijn Michiel, maar politieke integriteit is een veelomvattend begrip. Met aanscherping van regels en controle kan je misschien het aantal op materieel gewin gerichte integriteitschendingen weten te beperken maar een sluitend systeem krijg je nooit.
Zag zojuist dat er in sept. 2013 een nieuwe gedragscode (75 blz.!!!!) is uitgekomen (BZK, VNG, IPO) voor politieke ambtsdragers, opvolger van de huidige uit 2011.
In de (nieuwe) aanbevelingen wordt o.a gesproken over breed samengestelde commissies, vertrouwenspersonen, benoembaarheidseisen e.d. Verwacht mag worden dat Blanksma met haar toegezegde aanscherping ook wel met zoiets zal komen.
Of dit (in Helmond) zoden aan de dijk zet is de vraag. Ik blijf erbij dat afdoende regels op dit terrein niet te geven zijn en je het op de allereerste plaats zult moeten hebben van mensen die niet de catechismus, het wetboek van strafrecht of de een of andere gedragscode op hun nachtkastje hebben liggen, maar handelen naar doodsimpele volkswijsheden als “bij twijfel niet inhalen” en “fatsoen moet je doen”.
Dit type mens bestaat. Maar kiest veelal niet voor de politiek.
@allen
Leuk stukje van de textielbaron. Het is wel verbazingwekkend te moeten lezen dat er nog steeds mensen zijn die van mening zijn dat Tielemans is geslachtofferd. Hij heeft zichzelf de das omgedaan en niemand anders. Dat er gelekt wordt vanuit het stadhuis dat lijkt me wel helder. Maar zouden dat de overgebleven wethouders zijn? Die komen er, met een aantal openbaringen, ook niet helemaal schoon vanaf. Nee, ik denk dat we de affaire Tielemans, en alles wat er mee te maken heeft maar snel moeten vergeten en moeten gaan bouwen aan de mooi en transparant Helmond. Zonder vriendjespolitiek en met een gemeenteraad die wel op tijd ingrijpt, als dat nodig is. Volgend jaar maart kan de Helmonder zich uitspreken.
@Annie
Je kunt ook niet alles dichttimmeren. Maar je kunt het wel zo ver aanscherpen dat overduidelijk is dat als er gesjoemeld wordt, dit ook bewust is gedaan.
Ik denk dat het deels ook in de aard van ons politiek systeem verscholen ligt. Je hebt niet in je eentje een meerderheid. Om dingen voor elkaar te krijgen moet je onderhandelen. Daarbij is degene die principieel zijn kaarten open voor zich op tafel legt meestal een stuk minder succesvol dan degene die zijn kaarten tegen zijn borst houdt en bereid is om af en toe blufpoker te spelen. En ook al ben je zelf iemand die open onderhandelt, dan nog moet je niet blind zijn voor dat spel, omdat anderen het wel spelen.
De grootste uitdaging in de politiek is denk ik om niet toe te geven aan de machiavellistische kant. Het is namelijk vaak veel makkelijker om de verschillen aan te geven, de dingen waar je het niet met elkaar over eens bent en dan vervolgens stelling te nemen. Stelling nemen is ook goed voor het profileren. Je haalt er de kranten sneller mee. Zo richting de verkiezingen zie je het ook vaker gebeuren, het “framen”, elkaar van dingen beschuldigen of halve waarheden vertellen.
Het paradoxale is dat juist de andere kant van de politiek, het samenwerken en elkaar dingen gunnen, keihard nodig is in het belang van de stad. Zoals Reinier al zegt, in maart mag de Helmonder zich weer uitspreken. En voor welke partij je dan ook kiest, kies niet automatisch de nummer 1, maar kies iemand waar jij in vertrouwt.
Na Tielemans, Stokx, en Kaygisiz is het nu kennelijk de beurt aan Seyit Yeyden (ED 28 dec.). De vraag waar de informatie die John Graat wordt toegespeeld vandaan komt blijft daarmee actueel.
Frappant is en blijft dat de “aanklacht” speelde rond de verkiezing 2010 en het ED met de “onthulling” komt in de loop naar de verkiezing van 2014.
Zou in deze kwestie het door de Textielbaron eerder geschetste draaiboek opnieuw zijn gehanteerd? Zou zo maar kunnen.