Op zichzelf is het een idee waarbij je meteen ‘ja’ denkt. Iets waarbij je eigenlijk meteen een onmiskenbare sympathie voelt opkomen. Ik heb het natuurlijk over de Helmondse kandidaatstelling voor Fietsstad 2014. Wat zou het goed zijn als we met zijn allen meer bewegen en wat zou het leuk zijn als we dat als Helmonders kunnen doen onder de vlag van Fietsstad! Onze jeugd, waar ik in mijn vorige column zo lovend was, lijkt er toch veel energie in te steken zo min mogelijk energie te verkwisten met bewegen. Ik vraag me stiekem ook af of de jeugd bij Fietsstad 2014 denkt aan de nieuwste game die ze, ook met dit mooie weer binnen uiteraard, zo snel mogelijk willen uitspelen. Maar dat terzijde.
Ikzelf fiets zoveel mogelijk. Dat wil zeggen: zolang het weer het toelaat en zolang de af te leggen afstand geen ANWB-wegenkaart vereist. Als ik fiets, valt mij in Helmond vooral op dat een aantal fietspaden in een, laat ik zeggen, bepaalde conditie verkeren. Ik zal eerlijk zijn: Ik heb meermaals overwogen een dubbel geveerde mountainbike aan te schaffen om de fietspaden te trotseren. Nee, fietsen in Helmond is op sommige paden niet weggelegd voor de onsportieve medemens.
Toch hoor je mij niet te veel klagen. Ik vermoed namelijk dat de (volgens sommigen dan) erbarmelijke staat van sommige Helmondse fietspaden juist onderdeel gaan uitmaken van Fietsstad 2014. De kandidaatstelling is, zo is mij ter ore gekomen, slechts het voorportaal van een nieuwe wielerklassieker, die Parijs-Roubaix zal doen verbleken. Geruchten gaan dat de nieuwe wielerklassieker gereden gaat worden iedere tweede zondag van november en dat er uitgegaan wordt van een nieuw concept. Niet de snelste wordt aan het einde van een gure middag gekroond tot winnaar, maar degene met de minste defecte onderdelen aan zijn of haar fiets. De koers gaat dan ook de Hel van Helmond heten en wordt bij te goed weer desnoods een weekje uitgesteld. Een peloton zal vloekend en tierend kriskras door Helmond gaan, waarbij de gekromde sturen rammelen en de dunne wielerbanden voortdurend de neiging hebben spontaan te klappen. De renners zelf zullen elkaar enigszins verbaasd aankijken en, terwijl hun zitvlakken, polsen en sleutelbeenderen klapperen, wensen dat ze thuisgebleven waren.
Helmond Fietsstad 2014. Ha! Wat een stunt om zo een nieuwe loodzware klassieker de wieleragenda binnen te friemelen.

De TextielBaron