Slenterend door de Pronto genoot ik van het mooie weer. De vogels floten, de temperatuur was aangenaam en de bomen waren weer groen. Ook de mensen voelen zich fris, dacht ik toen ik twee dametjes bezig zag. Met handveger en blik ruimden ze hun tuin op, die nog vol lag met herfstig en winters afval. Er werd een nieuwe start gemaakt: het is duidelijk lente in Helmond-Oost.
Ook op een andere manier lijkt een lente aan te breken in Helmond. Afgelopen vrijdag vond er op de Braak een bestuurswissel plaats bij Helmond Sport. Het oude bestuur, onder leiding van de weinig zakelijke Antoinette Knoet, moest plaats maken voor een nieuw bestuur. Op de persconferentie – overigens terug te beluisteren op helmondsport.nl – werd duidelijk dat het Helmondse college van B&W Antoinette Knoet de wacht aan gezegd heeft. En dat werd tijd. Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig: het nieuw te bouwen stadion heeft geen toekomst met een weinig capabel bestuur. Het oude bestuur is er niet in geslaagd de club in financiële veiligheid te brengen. Sterker nog: voor dit seizoen bestaat er nog een tekort van een kwart miljoen euro.
Dit horende, doet je toch afvragen wat het oude bestuur in een krappe drie jaar gedaan heeft. Hoe kan het zijn dat de club al tien jaar lang sportief fantastisch presteert (bijna ieder jaar nacompetitie!), maar dat het organisatorisch en financieel bezien huilen met de pet op is? Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het oude bestuur (en wellicht ook directie) iets teveel eigenbelang voorop stelde door op het Helmond Sport-rode pluche te zitten.
Maar genoeg gemopperd. Er breekt wellicht een nieuwe lente aan op de Braak. Althans, dat hoop ik. De nieuwe voorzitter Philippe van Esch gaf aan dat het nieuwe bestuur verbindingen wil leggen met allen in Helmond en omstreken die van Helmond Sport houden of waarvan zij vinden dat ze zouden moeten houden. Dat lijkt me een loffelijk streven. Maar ook noodzakelijk om de club te laten overleven. De verbindingen waar Van Esch het over heeft, zullen ook gericht moeten zijn op de regio, waarvan Asten, Deurne en Gemert ook deel van uitmaken; dan heeft een nieuw stadion ook echt zin. Als ook de interne organisatie eens doorgelicht wordt, is er veel mogelijk op de Braak.
Als het nieuwe bestuur daarin slaagt, voorspel ik een mooie zomer. Ik wens het nieuwe bestuur veel wijsheid toe.

De TextielBaron

Vanaf vandaag geeft De TextielBaron zijn bespiegelingen over Helmond op de weblog. Wij zijn vereerd en wensen deze arbitrator nostrum succes en wijsheid.
_______________________________________________________________________________

“Wie zitten er eigenlijk in het college?”, vroeg mijn buurvrouw van de week toen ik haar vroeg wat ze ervan vond dat het college in Mechelen zat voor hun jaarlijkse uitje. Dat de heren en dames collegeleden jaarlijks naar Mechelen gaan om onder het genot van een Vlaams donkerbruin biertje het gemeentelijk beleid nog eens aan een grondige inspectie te onderwerpen, interesseerde haar niet. Ze vond het vooral jammer dat haar WOZ-waarde niet gedaald was (“Dat krijg ik echt niet meer voor deze hut!”). Het college en de raad lieten haar sowieso koud. “Ach, dat bijna niemand weet wie er in de raad zitten, zegt al genoeg hè”, pareerde ze toen ik stelde dat het toch goed is voor een mens om zich af en toe ook eens met een ander te bemoeien.
Ik was het niet met haar eens, maar ze raakte natuurlijk wel een overgevoelige snaar. Want hoeveel procent van de Helmonders kent nou meer dan twee raadsleden? En hoeveel Helmonders weten wie Peter Tielemans is als hen een van zijn prachtige Carat-foto’s getoond wordt? Ik vrees dat het er niet veel zullen zijn. Natuurlijk is dit niks nieuws. Al heel wat jaartjes wordt geklaagd over de kloof tussen politiek (de ‘ze’ in ‘Ze doen er niks aan!’) en burgerij. Ook in Helmond heerst een democratisch tekort.
De vraag is of daar eigenlijk wel iets aan te doen is in deze individualistische tijden, waarin eigenlijk niemand meer zin en tijd heeft om zich actief in te zetten in een politieke club. Het antwoord is simpel. Ja natuurlijk kan daar iets aan gedaan worden! Maar dan moeten onze ‘volksvertegenwoordigers’ (let op de aanhalingstekens) eens wat meer hun gezicht laten zien in de Helmondse wijken en buurten. Tuurlijk, als er een landelijke actiedag is rondom vrijwilligers, zoals vorige week, dan doen de heren en dames politici allemaal wel iets. Je kent die klusjes wel: helpen in het ziekenhuis (maar alleen als patiënten het zien), bejaarden een heel rondje lang voor zich uit duwen in een park, een museumpje schoonmaken met een tandenborstel, et cetera. Het zijn dezelfde activiteiten die je rondom verkiezingen ziet. Dan moet er immers reclame gemaakt worden.
Maar waarom zie ik de heren en dames raadsleden, op een enkeling na, nooit als er géén actiedagen of verkiezingen zijn? Ik heb er bij mij in de straat nog nooit een in het wild gezien. U wel in uw straat? Het wordt tijd, dat in ieder geval de Helmondse politici hun (publiek!) geld eens waard gaan worden.

De TextielBaron