Het had nog mooier kunnen zijn, 1 voetbalhoogtepunt namelijk is de voormalige spits ontnomen. In 1976 miste PSV op een haar na de finale van de Europa Cup 1. Uit werd met 1-0 verloren van Saint-Etienne en er was goeie hoop dat dit in de return rechtgetrokken zou worden. PSV had inderdaad een groot veldoverwicht. Doelman Ivan Curkovic keepte echter de wedstrijd van zijn leven en hield zijn doel schoon. Eindstand 0-0, de Fransen bekerden door.

Ook bij Helmond Sport was de oud-midvoor van levensbelang. Op 1 mei 1982 schoot hij in de allerlaatste seconden van de wedstrijd tegen Veendam de vurig gewenste 2-1 binnen. Naar eigen zeggen was dit zijn hoogtepunt op De Braak. Promotie naar de eredivisie werd hierdoor een feit. Helmond Sport was hot. Het programma Voetbal 80 deed verslag van de wedstrijd en de alom bekende Felix Meurders becommentarieerde het doelpunt. Een gigantisch feest brak los.

Hoe kwam Harry bij Helmond Sport terecht? Door attent reageren van Jan Notermans. De ex-PSV´er was in 1980 vertrokken naar Beerschot. Trainer George Knobel kende hem nog uit zijn tijd als bondscoach. De oud-prof speelde namelijk in 1975 mee in de wedstrijd tegen Finland, de enige interland die de oud-midvoor ooit speelde. Willy van der Kuijlen scoorde 3 keer en Lubse voltooide het kwartet. Eindstand 4-1. “Ik loop bij het Nederlands Elftal 1 op 1”, grapt hij. Beerschot werd niet wat de oud-spits ervan verwacht had. Na een poosje waren zowel de voorzitter, manager en de trainer die hem hadden aangetrokken vertrokken. Harry besloot naar een andere club uit te gaan kijken en de rood/zwarten reageerden slagvaardig.
Jan Notermans was aan het bouwen aan een goed team en Harry geloofde in diens ambitieuze plannen. Verder kende de oud-midvoor veel spelers van Helmond Sport zoals Hans Ribberink, Ad de Wert, Hans Strijbosch en Johan van der Hooft. Allen met een PSV-achtergrond. Ook hoefde Harry dan niet te verhuizen uit Aalst want Helmond ligt dichtbij. Verder houdt hij van de Brabantse gezelligheid.

Hoe ambitieus de plannen van Helmond Sport waren bleek kort erna, Belgisch doelman en international Theo Custers werd aangetrokken. Een buitenkansje waar de Helmonders goed op inhaakten. “Er werd door bepaalde spelers extra getraind om nog beter te worden”, aldus Harry. “Custers nam hier aan deel.” Er groeide iets moois op De Braak. In het seizoen 1980-1981 werd bijna de 1ste periodetitel in de clubgeschiedenis behaald. Het mocht niet baten, Den Bosch ging er met 1 doelpuntje verschil mee vandoor. De 4de periode was dan ook voor de Bosschenaren. Het seizoen erop kreeg Helmond Sport een morele boost door tijdens de derde wedstrijd een 1-0 achterstand tegen Heerenveen in winst om te zetten. Eddy Sobczak viel bij deze tussenstand geblesseerd uit, invaller Otto Versfeld speelde een berenpartij. De Helmonders wonnen met 1-3 en waren koploper. Harry haalde herinneringen op aan deze wedstrijd. “Ik weet nog dat bij de 1-0, de bal in mijn richting kwam en ik hem niet wegkopte. Later dacht ik, hoe heb ik dit nu kunnen doen?” De rood/zwarten waren koploper en stonden die positie niet meer af. Een poosje waren de Helmonders de enige profclub in West-Europa die dat seizoen niet verloren had. Op de vraag of Helmond Sport zijn favoriete profclub is na PSV antwoordt hij bevestigend. Om daarop met een kwinkslag te zeggen: “mijn broer zegt altijd dat er 3 favoriete clubs zijn namelijk De Spechten 1, 2 en 3.” 

Bij PSV had Harry goeie ervaringen met een andere Helmonder namelijk Willy van der Kuijlen. Als jonge jongen vroeg hij hem als fan om een handtekening. Toen hij bij de Eindhovenaren een contract had getekend zag hij hem in de kleedkamer. De voormalige midvoor vond het fantastisch om met de Helmonder bij de club op de Vestdijk te mogen voetballen. Later werden ze vrienden voor het leven. “Willy was heel toegankelijk, zeer streetwise, wou je altijd helpen en was erg sympathiek.” Nadat de Helmonder aan de ziekte van Alzheimer begon te lijden, haalde de oud-spits hem vaak op om samen naar De Herdgang te rijden. “Hoe slecht Willy er ook aan toe was, hij wist nog altijd overal de weg.”

Van origine is Harry onderwijzer, zo gaf hij bijles aan jeugdspelers van PSV. Hetzelfde deed hij bij zijn laatste club Vitesse. Later in zijn leven werd hij accountmanager bij RUCO.

De kwaliteiten van de oud-prof als spits? Hij speelde altijd in dienst van het elftal. Zo trok Harry de gaten waardoor medespelers in kansrijke positie kwamen. Er was dan ook een goeie chemie tussen Van der Kuijlen en Lubse. Hoewel de oud-midvoor geen sprintkanon was, had hij een groot loopvermogen. Harry was tactisch goed. Last but not least, de oud-topvoetballer maakte dus hele belangrijke doelpuntjes en bezorgde hiermee PSV en Helmond Sport tal van hoogtepunten.

De oud-spits heeft vaak een goed voorgevoel. Zo kon hij op zijn 22ste naar Hamburger SV. Een internationale topclub in opbouw, die in 1977 de UEFA Cup won en in 1983 de Europa Cup 1. Let wel, dit is nog de periode voor het Bosman-arrest en de Duitse clubs konden slechts enkele buitenlanders aankopen. Harry besloot echter bij PSV te blijven. Hij gedijt in de gemoedelijke Brabantse sfeer. Verder zag hij dat er bij PSV iets moois bloeide. Dat kwam ook uit. In 1973 speelde hij zich in de basis, won 2 keer de KNVB-beker, werd 3 keer landskampioen en won in 1978 de UEFA Cup.

Vol lof praat de oud-prof over zijn tijd bij Helmond Sport. “Een vriendenploeg, iedereen speelde in dienst van de kwaliteiten van de ander en ieders capaciteiten werden geaccepteerd. Jan Notermans smeedde er een hecht team van.” Vorig jaar zocht oud-middenvelder Rob Cox contact met hem. Er zou in het jaar 2020 een reünie worden gehouden. Corona zette een streep door de rekening. Althans voorlopig, waarschijnlijk zal dit samenzijn nu dit jaar plaatsvinden. Harry is beslist van plan om er naartoe te gaan. “We hebben samen een mooie tijd gehad. Maar dat heb je al gauw als je successen beleefd”, zegt hij met een vleugje ironie.

Harry was een sportieve speler die nauwelijks gele kaarten kreeg. “Ik heb 1 keer in mijn leven een rode kaart gehad en die is ook nog geseponeerd”, lacht hij. Inderdaad, tijdens het seizoen 1977-1978 liep Harry compleet uit het niets een rode kaart op tegen FC Den Haag. Het gebeurde als een donderslag bij heldere hemel. Niemand wist wat er gebeurd was. Sterker nog, zijn directe tegenstander Romeo Zondervan meende eerst nog dat de kaart voor hem bedoeld was. Een scheidsrechterlijke dwaling. Deze kaart werd later dan ook kwijtgescholden door de tuchtcommissie.

Harry was nog bijna wereldkampioen geweest. Hij maakte deel uit van de selectie die in 1978 de finale haalde in Argentinië. Die werd na verlenging verloren met 3-1. Helaas. Hij kreeg tijdens het toernooi geen speelminuten maar was zeker een ervaring rijker.

Zou hij in de toekomst incidenteel nog iets voor Helmond Sport willen betekenen? “Vragen kan altijd”, zegt hij op nuchtere toon. Harry Lubse: Helmond Sport heeft nog steeds een speciaal plekje in zijn hart.

De foto’s zijn gemaakt door John van Lierop