Rob houdt van de gemoedelijkheid van de Helmonders. Hij voelt zich in Helmond gewaardeerd. Als de oud-voetballer door de straten loopt, wordt hij op alle soorten wijzen begroet. “Hé Lange!” “Hé Robbie!” “Hé trainer!” Iedereen denkt dat de voormalige PSV’er in Helmond geboren is, maar dat is niet zo. De eerste 10 jaren van zijn leven groeide hij op in het huidige Zimbabwe. “Er was altijd dreiging en de mensen sliepen met een geweer onder hun matras.” In 1970 moest het gezin Landsbergen vluchten vanwege het regime Mugabe. Na enkele omzwervingen kwam de familie in Helmond terecht. Ze woonden onder andere in de Loenastraat in Helmond Noord. “Een echte volkswijk met hele lieve buren.” Zijn eerste officiële lidmaatschap was bij voetbalclub Helmond-Noord later bekend als Oranje Zwart.

Later ging hij voetballen bij MULO. De spits scoorde in zijn jonge jaren tegen het jeugdelftal van PSV. Hierdoor verkaste hij op 18-jarige leeftijd in 1978 richting Eindhoven. Regelmatig pikte hij in het eerste zijn doelpuntje mee. Verder was Rob als pinchhitter enkele malen zeer belangrijk voor de vereniging uit Eindhoven. Zo maakte hij de beslissende 1-2 tegen Excelsior in mei 1980. Door deze goal eindigde PSV met 1 punt meer dan Feyenoord op de 3de plek in de eredivisie. Rob fungeerde als breekijzer en maakte altijd oorlog binnen de 16meter. Coach Jan Reker vertrouwde blindelings op zijn Helmondse speler. Hij transformeerde hem tot voorstopper. Het karaktermens speelde voor korte tijd zelfs WK-finalist Ernie Brandts uit de basis. Rob was een goeie kopper, tactisch goed en mentaal ijzersterk. Kortom, de ideale voetballer voor een trainer die er niet om maalde als hij weer op de reservebank plaats moest nemen.

Zijn voorbeeldige gedrag was misschien ook wel zijn zwakte. “Robs bescheidenheid heeft hem altijd wat in de weg gezeten”, aldus zijn vriendin. Maja is ook een fanatiek sportster, ze traint nu onder andere de Dames 1 van hockeyclub MHC Deurne en heeft, toeval of niet, bij de Dames 1 van PSV Tegenbosch gespeeld. Ze kijken samen graag naar Engels voetbal en Liverpool is hun favoriete club. De oud-prof vindt Jürgen Klopp op dit moment de beste coach ter wereld.

Met zijn kinderen en kleinkind heeft de oud-voetballer een hele hechte band. Yoran voetbalde heel even bij Helmondia en zijn kleinzoon Emin heeft heel kort bij Mierlo-Hout gespeeld. Zijn kleinkind doet nu aan kickboksen bij Mansouri Gym. Zijn dochter Dammarys was een fanatiek handbalster. Ze begon bij Oranje Wit Helmond en schopte het tot jeugdinternational.

Vervelende blessures zorgden ervoor dat Rob moest stoppen met voetbal. Rob ging er hard in en trok nooit zijn been terug. Bij Helmond Sport heeft hij nog de jeugd getraind. “Ik ging er altijd met plezier naartoe en kwam met goeie zin thuis.” Helmond Sport betitelt hij als een warme club. Met Hans Meeuwsen gaat hij nog wel eens kijken.
Later trainde Rob nog bij zijn oude club MULO met wie hij promoveerde naar de 3de Klasse. “Een geweldig seizoen en het was er altijd gezellig!” De oud-prof heeft als amateurcoach een mooie loopbaan achter de rug. Zijn 5 jaar bij Panningen noemt hij zijn hoogtepunt als oefenmeester.

Huub Stevens was zijn grootste vriend bij PSV. De beste speler met wie hij gevoetbald heeft is echter Willy van der Kuijlen. “Willy had geen kapsones en heeft mij heel erg geholpen. Zo haalde hij mij met de auto op om naar Eindhoven te rijden.” Het voetbalhoogtepunt voor Rob was toen hij in 1983 in de halve bekerfinale tegen Ajax Johan Cruyff poortte, een panna. Het tweede voetbalhoogtepunt had ook met deze Amsterdammer te maken. In de voorbereiding van 1988/1989 versloeg Helmond Sport Barcelona met 3-0 waar ene Cruyff de hoofdcoach was. Rob zat bij de selectie. 

De oud-midvoor die tegenwoordig in Deurne woont, is een gevoelsmens. Hij had het pas geleden moeilijk met de dood van oud-doelman Pim Doesburg en oud-voorzitter Harry van Raaij van PSV. Bij de laatste is hij nog naar de herdenking geweest. Ook doet het hem verdriet dat Diego Maradonna op te jonge leeftijd overleden is. “Maradonna is 1 van de beste spelers ter wereld geweest. Hij heeft mooie dingen laten zien met Argentinië en Napoli.”

Rob vertrok in 1984 naar Zuid-Korea. In den beginne schrok hij. Als spelers een fout maakten schopte of sloeg de trainer hen. De ex-PSV’er gaf te kennen dat ze dit niet met hem moesten doen. De trainer stelde hem gerust. “Our Korea style, no Landsbergen style!” Rob was de eerste Nederlandse speler die in Zuid-Korea speelde en werd het eerste seizoen direct uitgeroepen tot 1 na beste speler van het seizoen.

Het leven gaat echter niet altijd over rozen. Rob lijdt aan beginnende Alzheimer. Hij sluit niet uit dat dit met het veelvuldig koppen met de bal te maken heeft. De oud-prof staat echter nog altijd positief in het leven en heeft veel steun aan zijn Maja. Vol trots laat zij een artikel zien uit diens PSV-periode. De moraal van dit artikel? Rob werd eerst uitgefloten door de toeschouwers, kort daarna was hij de publiekslieveling. Een ode aan een karakterjongen.

Foto’s gemaakt door Tom Pennings