11reacties

Helmondse Heldinnen: Mies Leenhouwers

Een heldin wilde Mies Leenhouwers niet zijn. (Ik vroeg haar dat zo’n acht jaar geleden eens.) Maar in Helmond was zij wel een wonder van hartelijkheid, betrokkenheid, inzet voor iedere medemens en ook dapper doorzettingsvermogen en trouwe hulp. Dat had zij van thuis, van haar ouders meegekregen en dat maakte haar in Helmond heel bijzonder.

Haar vader Piet Leenhouwers sr. was vanuit de Zeilberg, waar hij eerst hoofdonderwijzer was, in 1917 in ’t Haagje hoofd van de Sint Antoniusschool geworden. Tegenover de school aan de 1e -Haagstraat woonde het gezin Leenhouwers – van den Bogaard. Onderwijs, het katholieke geloof, toewijding aan de samenleving en vooral liefde voor de medemensen stonden in het gezin centraal.
Mies Leenhouwers werd daar op 17 maart 1933 geboren. Zij was het vijfde kind en de jongste dochter. Voor haar waren geboren de zussen Nel (1922), later maatschappelijk werkster, Tonnie (1924), Anneke (1926), kloosterlinge en broer Piet (1929), die in 1947 intrad als Minderbroeder Kapucijn en later naam maakte als filosoof. Na Mies werd in 1935 als jongste van het gezin Cees geboren, die als enige uit het gezin een technische richting koos.

In het voetspoor van haar vader, werd Mies onderwijzeres; een bevlogen, hartelijke onderwijzeres. Als iemand dat vak verstond dan was het Mies wel!
Na haar studie werkte Mies eerst vanaf 1952 op de Mariaschool. Nadat de Onze-Lieve-Vrouwe-parochie werd opgesplitst en de Goddelijke-Voorzienigheid in 1957 als nieuwe parochie in Helmond West ontstond, ging Mies daar aan het werk op de Providentia-school, de nieuwe Lagere school. In Helmond kennen we deze wijk nog steeds onder de naam ’t Haagje, (afgeleid van een historische benaming). Hoewel de wijk aangeduid werd als achterstandswijk, verrichtte Mies daar, samen met hoofd der school zuster Corneline, wonderen zowel op het terrein van onderwijs als sociaal cultureel buurtwerk. Op de Providentia werd onderwijs gegeven dat aansloot bij de leefwereld van de kinderen, thematisch onderwijs dat aansprak. Kinderen genoten ervan om bij Mies in de klas te zitten. Vanuit een warm hart keek zij naar deze kinderen en zij kende geen lastige kinderen.
Ook ouders die vonden dat hun kennis te kort schoot konden ’s avonds les krijgen. Mies inspireerde en gaf mensen, jong en oud, energie om zich te ontwikkelen.

Na het overlijden van haar vader in 1970 verhuisde Mies met haar moeder naar de Verdilaan. Dat werd toen een thuis voor haar zussen en broers. Maar in feite voor zeer velen!
In november 1977 overleed de moeder van Mies, Anna van den Bogaard. Er volgden enkele zware jaren voor Mies, ook omdat zij ziek werd. Ze bleek een hersentumor te hebben. Mies werd geopereerd, wat haar leven spaarde. Maar helaas niet zonder lichamelijk problemen, waardoor zij afgekeurd werd voor haar werk op school. Daarmee kwam beslist geen einde aan het onderwijzen en begeleiden! Mies zorgde dapper voor zichzelf middels gezonde natuurvoeding en als vrijwilligster zette zij haar talenten verder in. Op de Leonardus-school begeleidde zij het lezen in groepjes, thuis gaf ze bijles aan kinderen en daarnaast ondersteunde zij onder meer Amnesty en de stichting Gered gereedschap.
Samen met haar vriendin en vroegere collega Ton van Kraaij bezocht ze iedere zondag de Onze Lieve Vrouwe kerk, waar ze jarenlang na de H. Mis rap naar de koffiekamer liep, om te zorgen dat iedereen daar koffie met iets erbij kreeg.
Zo’n vijftien jaar geleden nam ik op een zondagmiddag Nooria Akbar mee naar Mies. De moeder van Nooria had mijn hulp gevraagd omdat haar dochter van bijna twintig, in Afghanistan nooit naar school mocht. Maar nu veilig in Nederland wilde Nooria graag in de verzorging werken en daarvoor moest zij eerst beter Nederlands leren en ook kunnen lezen en schrijven. Mies leek mij daarvoor de ideale persoon. Zo werd Mies aan het einde van haar leven nog min of meer oma, want alle kinderen Akbar onderwees zij en ze waren dol op haar.

In 2006 kreeg Mies een koninklijke onderscheiding. Als er een Nobelprijs voor het geven van goed onderwijs bestaan had, dan zou die beslist aan Mies Leenhouwers zijn uitgereikt.
Wie de film Goodbye Mister Chips kent weet dat de onderwijzer mr. Chips op het einde van zijn leven, als men opmerkt dat het jammer is dat hij zelf nooit kinderen kreeg, zegt: Ik had duizenden en duizenden kinderen… Dat geldt zo ook voor Mies Leenhouwers.

Op 11 juni 2022 overleed Mies Leenhouwers na een kort ziekbed, terwijl Nooria en Kouchia Akbar bij haar waren.

Maria van de Looverbosch,
dochter van Leo van de Looverbosch, die bij Piet Leenhouwers sr. op school zat en later goed met hem bevriend raakte en die Mies als klein meisje nog in de 1e Haagstraat meemaakte.