Helmondse Cheyenne (17) schreef ’n boek
Cheyenne (17) uit Helmond is dol op verhalen. Ze leest én schrijft vrijwel iedere vrije minuut van de dag. Nu schreef ze haar eerste roman: ’Dodelijk verraad’. Het boek kwam vrijdag uit en is te koop via de webshop en boekenwinkels.
Bijzonder Jeugdwerk (jeugdzorginstelling) stimuleert jongeren een zinvolle vrijetijdsbesteding te kiezen en die ook vol te houden. Maar er zijn jongeren die helemaal niet aangespoord hoeven te worden. Cheyenne van de Kerkhof bijvoorbeeld. Al ruim 2 jaar verblijft ze bij leefgroep De Driehoek in Helmond. In die periode raakte ze verslingerd aan het schrijven van verhalen.
Met het schrijven van haar roman ‘Dodelijk Verraad’ begon Cheyenne al op haar 15e jaar. Een spannende thriller voor tieners van maar liefst 194 pagina’s met een knap uitgewerkt plot. Als Cheyenne begint te vertellen over het schrijfproces, gaan haar ogen twinkelen. “Tijdens het schrijven beland ik in mijn eigen wereld, waarin ik dingen meemaak die ik anders nooit zou beleven. Schrijven helpt me ook om rustig te worden en me af te sluiten van drukte. Als ik het schrijven niet had, zou ik me veel meer afreageren op anderen. Het klinkt cliché, maar hierdoor kan ik dingen van me afschrijven.”
De Helmondse tiener is blij dat een uitgever het boek wilde uitbrengen. Voordat haar roman uitgegeven kon worden, moest er nog iemand gevonden worden die het manuscript wil nakijken op spelfoutjes en taalgebruik. “De uitgever wil dat het 100% ABN is,” zegt Cheyenne. “Het Helmonds dialect moet er een beetje uit.” Ze vond 2 vrijwilligers, een soort redacteurs, die haar hebben geholpen haar droom werkelijkheid te laten worden.
Waar haar schrijfdrang vandaan komt, weet ze niet. “Het zit niet echt in de familie. Op de basisschool schreef ik al kleine verhaaltjes, maar thuis gaf niemand iets om lezen of schrijven. Mijn vader zei altijd wel dat ik een grote fantasie had. Maar niemand heeft ooit gezegd dat het iets voorstelde wat ik deed. Ik bleef ermee doorgaan, gewoon omdat ik het leuk vond.” Inmiddels woont Cheyenne niet meer thuis. Haar persoonlijke ontwikkeling is in de knel gekomen door wat ze allemaal heeft meegemaakt. Bij De Driehoek heeft ze haar leven weer voorzichtig kunnen oppakken. Ze leert er omgaan met haar emoties en oefent praktische vaardigheden die nodig zijn om straks op eigen benen te staan.
Maar schrijven over haar eigen leven, daar begint Cheyenne niet aan. Liever kruipt ze in de huid van verzonnen personages, hoewel ze daar soms ook iets van zichzelf in stopt. Omdat ze van schrijven haar beroep wil maken, studeert ze nu aan de Fontys Hogeschool voor de Journalistiek in Tilburg.
2 reacties:
Cheyenne: “Tijdens het schrijven beland ik in mijn eigen wereld, waarin ik dingen meemaak die ik anders nooit zou beleven. Schrijven helpt me ook om rustig te worden en me af te sluiten van drukte. Als ik het schrijven niet had, zou ik me veel meer afreageren op anderen. Het klinkt cliché, maar hierdoor kan ik dingen van me afschrijven”.
Helemaal met je eens. Voor de volle 100%, nee 1.000%. En mensen achter de hand hebben, die je teksten controleren, is helemaal okay. Schrijven moesten meer mensen doen, dan was er niet zoveel rotzooi in de wereld. En ik denk dat dit niet je enige boek zal blijven. Succes bij de journalistiek in Tilburg.
Oke, moet ik weer terug naar school om te leren lezen en schrijven:-)