Super leuk artikel over Mondomijn vandaag in de Volkskrant, zit achter slotje, daarom hier even geplakt:

Niet langer slepen met baby’s en peuters

In kindcentrum Mondomijn In Helmond bestaat het al: een gebouw voor opvang en onderwijs in praktisch alles, tot en met ballet en muziek. ‘Dit heeft alleen maar voordelen.’
Kinderen moeten voor les en opvang op één plek terecht kunnen. Dat willen zowel scholen als bestuurders.
In integraal kindcentrum Mondomijn in Helmond lopen kinderopvang en onderwijs kriskras door elkaar. Zo kan het dat Fabian (8) en Pablo (7) donderdagmiddag bezig zijn om van houten bouwstenen een voedselpiramide te maken (in het kader van het ‘kernconcept’ Evenwicht en Kringloop), terwijl twee andere jongens de Donald Duck aan het lezen zijn.

‘Elk kind heeft zijn persoonlijk leer- en ontwikkelingsplan’, zegt directeur Joke Tillemans (37). Op een lijstje staat met kleuren aangegeven welke activiteiten op welke tijden plaatsvinden. Het kindcentrum voor kinderen van 0 tot 13 jaar is elke dag open, van half acht ’s ochtends tot half zeven ’s avonds, 52 weken per jaar. ‘Bij ons is de scheiding tussen onderwijs en opvang weggevallen.’

Mondomijn betekent ‘mijn plekje op de wereld’. Het kindcentrum wil ‘als een dorp zijn waarin kinderen opgroeien’. Het biedt niet alleen onderwijs en kinderopvang, maar ook sportactiviteiten en muziek- of balletlessen. ‘Zo kunnen kinderen zich binnen en buiten schooltijd optimaal ontwikkelen’, aldus Tillemans. ‘Voor een meisje dat een passie heeft voor ballet, plannen we gewoon drie balletlessen in de week in.’

Het gebouw ligt aan de rand van de Helmondse nieuwbouwwijk Brandevoort, bekend om zijn ouderwetse gevels en grachtjes in de sfeer van een authentiek Brabants vestingstadje. Naast het kindcentrum strekken zich braakliggende terreinen uit die nog bebouwd moeten worden. Zes jaar geleden is het centrum begonnen met vijf leerlingen. Nu biedt het onderdak aan 360 kinderen, van wie er 270 leerplichtig zijn.

Maatwerk

‘We kijken steeds naar wat elk kind nodig heeft. Het is maatwerk’, aldus Tillemans. Elk kind heeft een mentor. Er zijn geen klassen, maar vier ‘domijnen’ (van Mondomijn): groepen van 0-3, 3- 6, 6-9 en 9-12 jaar. Binnen die groepen ontplooien de kinderen verschillende activiteiten in meerdere lokalen en ruimtes: onderwijs en opvang zijn geïntegreerd.

Kinderen krijgen vanaf hun derde jaar Engels. In het begin gaat dat vooral spelenderwijs. In een lokaal kijkt leerkracht Luuk met kinderen van 7 en 8 naar een animatiefilmpje in het Engels. ‘This is Bob’, zegt Luuk. De kinderen turen gespannen naar het scherm.

‘Spelen is leren’, staat op de muur in de centrale hal. Dat begint eigenlijk al bij de baby’s en peuters. In hun ‘domijn 1’ staat verantwoord speelgoed, zoals een houten weegschaal, dat inhaakt op het algemene thema ‘evenwicht en kringloop’. Tillemans: ‘Uit recente onderzoeken over de hersenontwikkeling weten we dat in de leeftijd tot 2 jaar de grootste ontwikkeling plaatsvindt. Daarom is het zo belangrijk om de verbinding te maken tussen kinderopvang en onderwijs. De traditionele opvang is vooral gericht op de verzorgende taak.’

Het grote voordeel van de integratie tussen opvang en onderwijs is volgens haar dat elk kind in elke leeftijdscategorie gevolgd wordt door ‘een team’ van vakleerkrachten, pedagogische medewerkers en specialisten. ‘De expertise volgt het kind’, aldus Tillemans. ‘Normaal is dat andersom: het kind volgt de expertise. Ouders slepen hun kind eerst naar de kinderopvang, dan naar de peuterspeelzaal, de basisschool, sportclub, muziek of huiswerkbegeleiding. Hier worden ze de hele dag opgevangen op één locatie door een vast team van medewerkers. Dat geeft rust en duidelijkheid.’

Preventie

Op die manier kan ook aan preventie worden gedaan. ‘Onze sportleerkracht komt ook in de beweegzaal voor baby’s en peuters. Hij kan al in een vroeg stadium signaleren of er iets mis is met de motoriek.’ Ook werkt de combinatie van onderwijs en opvang volgens haar kostenbesparend: ‘Er zijn geen leegstaande gebouwen na schooltijd. En omdat we maatwerk voor elk kind leveren, hoeven we niemand door te verwijzen naar het speciaal onderwijs.’

Tillemans ziet alleen maar voordelen. Als ‘bijvangst’ noemt ze ook nog de grote tevredenheid bij ouders en het lage ziekteverzuim bij medewerkers. Toch zijn er nog flinke belemmeringen voor ‘het anders organiseren’ van onderwijs en kinderopvang. ‘De inspectie-eisen zijn vanuit het oude systeem in regelgeving gegoten, maar daarmee kun je in een kindcentrum niet uit de voeten’, zegt ze. ‘Soms bijten de onderwijsinspectie en de GGD-inspectie voor kinderopvang elkaar letterlijk. Dan vindt de onderwijsinspectie dat in de groep van 3 tot 6 jaar te veel volwassenen op de groep zitten, terwijl de GGD-inspectie juist vindt dat er te weinig zijn.’

De verwevenheid van onderwijs en opvang leidt ook tot boekhoudkundige complicaties: moet een medewerker volgens de onderwijs- of kinderopvang-cao worden betaald? ‘Ik huur voortdurend eigen personeel in, links en rechts’, aldus Tillemans.

Beste Sander

Mag ik je uitnodigen een keer bij Mondomijn te komen kijken?

Hartelijke groet!

Mondomijn haakt op een juiste wijze in op de vraag naar een ander soort onderwijsmethodiek.

Het kind staat hierin meer centraal, men volgt de individuele ontwikkeling op de voet en stuurt bij waar het nodig is.
Elk kind is namelijk anders, heeft een eigen IQ graduatie, is extravert of introvert, bezit een eigen karakter,eigen interesses, een eigen levensbeleving en eigen vaardigheden. Dit samen bepaalt de toekomst van het kind.

Maar ook herkent men op deze wijze sneller aangeboren talent.
Langs het reguliere basis onderwijs kan men daardoor al vroegtijdig rekening houden en bijsturen in de richting waarin een kind zich zal gaan ontwikkelen.

Zeker werkt dit kostenbesparend omdat individuele talent ontwikkeling de weg vrij maakt naar een duurzamere samenleving waarin mensen op de juiste plek werken omdat het talent ( en daarmee specifieke interesses) in het voortraject werd herkend en mensen daardoor gelukkiger en dus gezonder zijn. Dit resulteert in minder werkeloosheid en minder zorgkosten, de twee grootste kostenposten in de Rijksbegroting.

Ik heb dus twee kinderen op Mondomijn zitten en was eerst ook vrij sceptisch. Zo’n Montessori school vrijheid blijheid. Maar dit is dus echt niet het geval. Kinderen leren te plannen, wat fijn is voor later. Ook wordt er aandacht besteed aan het meer visuele ingestelde kind. Ook het niet op en neer rijden en hannessen tussen de school en naschoolse opvang heb je hier niet. Het massale is er ook niet. De leerkrachten en mentoren kennen ieder kind. Ik zie alleen maar voordelen. Een hele fijne school met super enthousiaste medewerkers.

@Sander Lam op zondag 11 oktober 2015 om 22:07:

Jammer dat je niet ingaat op die uitnodiging van Mondomijn, is echt de moeite! Zou ik zeker doen als ik jou was en ik heb er geen familie zitten. 🙂