Want de jongen verklaarde gedetailleerd en consistent over de tijdstippen, locaties en omstandigheden waarin de verdachte de handelingen heeft gepleegd. Bovendien worden zijn verklaringen ondersteund door onder meer camerabeelden, getuigenverklaringen en aangetroffen spermasporen op de locaties die de jongen noemde. De rechtbank oordeelt daarnaast op basis van de bewijzen dat de jongen de seksuele handelingen onder dwang moest uitvoeren. Volgens de rechtbank oefende de stagebegeleider psychische druk uit op het slachtoffer door te dreigen dat de jongen een slechte beoordeling zou krijgen voor zijn stage als hij niet deed wat hem werd gevraagd. Ook negeerde de verdachte opmerkingen van de jongen als “Nee, ik wil niet”. De rechtbank veroordeelt de Helmonder daarom voor verkrachting.
De verdachte maakte misbruik van de kwetsbaarheid van de jongen en van zijn verminderde vermogen weerstand aan verdachte te kunnen bieden. Voorts maakte verdachte misbruik van zijn gezagsverhouding tot het slachtoffer. Dat rekent de rechtbank de verdachte zwaar aan. De verdachte liet zich slechts leiden door zijn eigen seksuele verlangens en zijn behoefte aan snelle bevrediging, zonder zich te bekommeren om de mogelijke gevolgen voor het slachtoffer. Bovendien ziet hij de ernst van het delict onvoldoende in door vooral zichzelf te zien als slachtoffer en de gevolgen voor hemzelf te benadrukken. De jongen heeft – vanzelfsprekend – psychische en emotionele schade opgelopen door het gedrag van de verdachte. Hij heeft moeite mensen te vertrouwen, stoot zelfs mensen af en volgt therapiegesprekken in de hoop beter met de gevolgen te kunnen omgaan.
Naast de gevangenisstraf moet de verdachte ook een schadevergoeding van ruim 3.500 euro aan de jongen betalen.