Als vooruitstrevende mens kijk ik graag vooruit. Ik blik graag naar voren in plaats van achterom te kijken of zelfs naar vroeger te hunkeren. Daarbij wil ik nadrukkelijk met mijn cultuur-historisch besef wél het verleden vaak meewegen! Maar soms is het toch goed om de klok eens terug te zetten zonder daarmee behoudend, conservatief of iets dergelijks te zijn. Ik ben dan ook een blij mens dat de Gaviolizaal aan de Torenstraat zeer waarschijnlijk na 4 jaar weer opengaat. Onze bij de Helmondse geschiedenis behorende orgelcollectie kan zo weer door het publiek – tot zelfs ver buiten de provinciegrenzen – worden bewonderd. Nee, als alles goed is kan er zelfs weer gedanst gaan worden. Als voorman van Helder Helmond had ik gepleit voor heropening omdat het aanvankelijke geplande orgelhuis aan de Steenweg na jaren van vertragingen uiteindelijk niet doorgaat. Maar ook het feit dat de Centrumplannen niet zo snel gaan als we meer dan 5 jaar geleden hadden verwacht. En onlangs kreeg ik dan ook van het college te horen dat ons pleidooi voor het weer openstellen van de Gaviolizaal meer dan serieus zal worden bekeken. Waarin een klein helder clubje toch ook haar betekenis kan en mag ontlenen.
Maar er zijn in het verleden meer besluiten genomen die misschien eens onder de loep gelegd mogen worden. Wat te denken van de openingstijden van de markt op de Markt? Want dat dit wekelijks terugkerende evenement op die plek thuis hoort staat als een paal boven water. De Markt heet niet voor niets Markt omdat hier al eeuwen de markt staat. Sinds mensenheugenis was de eindtijd 12.30 uur oftewel half een. Iedere Helmonder wist dat en ook de mensen die van heel ver naar onze markt kwamen. Gesprekken met zowel marktkooplui als bezoekers leren dat de vorig jaar opgerekte eindtijd met drie en een half uur naar 16.00 uur (vier uur) niet bepaald een succes zijn. Volgens mij zou de wethouder een man met karakter zijn als hij niet krampachtig vasthoudt aan die nieuwe eindtijd maar minstens een uur de klok terugzet. Misschien zelfs wel weer terug naar half een!
Zo zijn er wellicht nog meer zaken waarbij we klok zouden mogen of zelfs moeten kunnen terugzetten. Wat te denken van die vermaledijde torenflat op het Willem Prinzenplein. Waarom moeten die drie tweekappers aan de Karel Raymakersstraat toch plat?
Ik merk dat ik met het mogelijk terugzetten van de klok wel heel erg melancholisch word. Waar blijft die vooruitstrevende mens? Of zijn er meer mensen die dat gevoel van toen hebben?
Met een knipoog naar tijden van weleer dus maar gauw weer de blik op de toekomst gericht.

Michael Rieter
Fractievoorzitter