Rieter: Hellemondse mens bedankt!
Zondag 8 mei, is Helmond een mooie Hellemondse mens ontvallen. Na een kort ziekbed overleed de vorige week op 1 mei pas 68 jaar geworden Frank van Lieshout. Ik wil heel graag met deze column gebruik maken om hem te bedanken wat hij voor Helmond heeft gedaan. Zelf was hij overigens ook columnist van het blad van Wocom waarin hij regelmatig over zijn eigen Helmondse Annawijk schreef. Maar dat terzijde. Ik heb Frank leren kennen ruim 10 jaar geleden toen hij bij Atlant werkte. Hij begeleidde toen mijn dochter die op de Antoon van Dijkschool zat, in de speciale werkplaats Zebra om mensen met een verstandelijke beperking naar een mogelijke bescheiden werkplek in het arbeidsproces te helpen. Maar een paar jaar geleden kwam ik hem weer tegen omdat hij bezig was met het schrijven van een boek – in het Hellemondse dialect geschreven! – over de vroegere kaarsenfabriek aan de Kanaaldijk gelegen achter het huis met de klok.
In die tijd was ik voorzitter van Haw Ut Hellemonds (HUH) en Frank was toen ook regelmatig gast bij zevercafé’s om voor te lezen uit dat eigen werk. Maar dat deed hij ook op Artimond waar we als HUH een tent bemenste waar we ut Hellemonds verheven tot kunst. Vier jaar geleden was hij de grote initiator en uitgever van de heruitgave ‘Hellekermis in Helmond’ uit 1962, precies 50 jaar daarvoor voor het eerst uitgegeven. Een boek dat hij op een vlooienmarkt had gekocht en waarvan hij al een aantal jaren dacht ‘dat wil ik graag nogmaals laten drukken’. Een aantal jaren geleden toen de Helmondse politiek besloot dat de Helmondse monumentale draaiorgels in Helmond dienden te blijven, vroeg ik hem om aan te schuiven bij de nieuwe op te richten stichting Draaiorgels Helmond. Ik wist namelijk dat Frank beginjaren ’90 een aantal jaren beheerder was van de toen nieuwe Gaviolizaal na de verhuizing uit de oude Paterskerk aan de Molenstraat die verbouwd werd tot aula van de Jan van Brabant. Zijn kennis en ervaring zou wel eens van groot nut voor de nieuwe stichting kunnen zijn. Eerst heeft hij een tijdje hand- en spandiensten voor het bestuur verricht. Zo was Frank een van de mensen die in het najaar van 2014 een thema-tentoonstelling organiseerde in de Gaviolizaal rondom de 70-jarige bevrijding van Helmond. Rond die periode werd hij ook bestuurslid. Afgelopen zomer schreef hij voor de Gaviolizaal nog een beleidsplan dat de gemeente wilde hebben. Toen plots in januari van dit jaar Frank ernstig ziek werd, kwam zijn leven ineens in een ander perspectief te staan. Hij probeerde te vechten voor zijn leven en hoopte nog een tijd een goede kwaliteit van leven te hebben. Zoals hij dat mij ook vorige week dinsdag vertelde toen ik een uurtje heel gezellig met hem gesproken had aan zijn ziekbed. Hij was nog heel strijdbaar en had nog een missie! Frank is/was namelijk bezig met het schrijven van een boek over het winkelen in de jaren ’50 in Helmond. Op één hoofdstuk na was dat boek bijna klaar. Ik denk dat dat boek er postuum nog gaat komen. Je was ook al een paar jaar lid van Helder Helmond, de cultuur-partij van Helmond, waar je bewust een rol op de achterlijn vervulde. Helder Helmond zal in ieder geval mee blijven strijden voor het behoud van én het openhouden van de Gaviolizaal. En daarbij zullen we jou altijd blijven gedenken. Frank bedankt!
Michael Rieter
Fractievoorzitter Helder Helmond
11 reacties:
Mooi gebaar dank, ik heb Frank leren kennen als een man die doet wat hij zegt. Een gedreven persoonlijkheid vol passie waarvoor hij stond. R.I.P. Condoleances aan de naaste familie en allen die hem dierbaar waren.
Je was voor mij een KANJER.
Sterkte aan de familie, vrienden en alle nabestaanden.
Ik ken Frank van Lieshout eigenlijk niet. Maar ik las ruim een week geleden een indrukwekkend stuk over hem van stadsdichter Wim Daniëls dat ik hier graag wil delen.
Ook daaruit blijkt heel duidelijk: Er is een Helmonder dood gegaan.
Frank van Lieshout
Eerst was hij een grote, forse, stevige man. Gezet. Een soort bouwvakker van wie je de bilspleet ziet als hij bukt. Een paar weken terug was het opeens een afgeslankte professor, zo eentje met een mooie, enigszins verwilderde haardos, witgrijs. Vandaag was het een sterk vermagerde man, op een steenworp afstand van de dood, waarvoor hij niet bang is. Sterker nog, hij heeft er alles al voor geregeld, ook voor de afscheidsdienst: de locatie (een museum) de muziek (Ave Maria maar ook ‘Hello Josephine’ van The Scorpions), de bloemen (‘geen bloemen’), de tekst voor op ‘het prentje’ en de sprekers, van wie ik er een zal zijn, als ik in het land ben tenminste.
Natuurlijk ga ik mooie dingen over hem zeggen, welgemeende mooie woorden over een man die de LTS niet afmaakte (‘Vadder, ik heb ‘r gin zin mer in.’) en die vervolgens vanaf z’n 15e 50 jaar plus één maand werkte. Hulpmiddelen maken kon hij goed, hulpmiddelen die het mogelijk maakten om iets te maken of om iets beter of sneller te maken. Zelf spreekt hij van ‘mallen’, mallen maken. Verder organiseerde en bestuurde hij wat af in zijn leven. Hij maakte zich meer dan nuttig voor de stad waarin hij leefde, nog even leeft en beslist ook nog een tijdlang zal voortleven: Helmond. Hij is eraan verknocht, aan de stad, de taal, de mensen. Toen een arts hem vorige week in een hospice buiten Helmond wilde plaatsen, waren de rapen dan ook gaar. Nee, op het prentje dat dus al geschreven is, staat ook dat hij in Helmond is gestorven, ook al is hij dus nog niet dood. Maar Helmond zal het zijn. En daar zit hij nu ook in een mooi hospice, centraal in de stad.
Hij schreef een prachtig boek over een fabriek in Helmond waar zijn vader werkte: het karsefebriekske (het kaarsenfabriekje), werkelijk een prachtig boek, geschreven in het dialect van Helmond. En hij liet een ander boek dat over Helmond gaat, opnieuw uitgeven: ‘Hellekermis in Helmond’ van Jan de Winter. En hij is nog met een boek over Helmond bezig, herinneringen aan hoe het was, met mooie foto’s erbij. Hij weet niet of hij het afkrijgt, zei hij me vandaag. ‘Dan schiet maar eens op’, heb ik hem gezegd.
Maar geen bloemen dus op of rondom zijn kist. Wel kaarsen, veel kaarsen, in soorten en maten, alsof ze speciaal door zijn allang overleden vader rechtstreeks vanuit het allang niet meer bestaande kaarsenfabriekje bezorgd zijn. Ik ben net thuis al even aan het zoeken geweest wat ik in dat verband nog kan bijdragen. Aan kaarsen voor Frank. En ja, ik heb een paar mooie gevonden.
Een gedenkwaardige Hellemonder is heen gegaan. RIP.
Mooie ode Michael. Ik mis alleen een foto van Frank.
Op de website van woCom staat een foto:
http://www.wocom.nl/Bij_Buurten/De_buurtredacteuren/Frank_van_Lieshout
@Mien op dinsdag 10 mei 2016 om 08:32:
Dank Mien en de Weblog, wij hadden er zo gauw geen. Mooi foto`s zoals hij was. Wij waren erg van slag toen we het afgelopen zondag hoorde, ik ben wel blij dat Michael hem nog heeft kunnen bezoeken. Helaas ik niet ivm ziekte.
Wat mooi gezegd Michael. Woorden voor een prachtig mens, een echte Helmonder in hart en nieren.
Ik zing bij het kerkkoor in de Lucia Parochie Mierlo Hout.
Onze dirigent wil zonder afbreuk te doen aan de misgebeden, toch iets speciaals te doen bij bepaalde gelegen heden.
Zo was het Frank die voor onze dirigent de misgezangen in het Helmonds vertaalde en wij die in 2014 zongen in de CARNAVALS MIS . Omdat het voor veel parochianen toch moeilijk was omdat te volgen, lieten we de mis afdrukken en bij de misboekjes achter in de kerk verspreiden. Dit jaar hebben we alleen het onze vader gezongen met carnaval.
Met deze reactie wil ik Frank gedenken voor zijn inzet ook voor ons koor.Voor mij is er een gevleugelde uitdrukking over gebleven waardoor hij voort leeft in mijn gedachten: n.l ‘ZOUWE IS UT”.
Mooi gesproken ….Michael
Frank , ’n mens recht uit m’n hart, die op ’n leuke humoristische wijze, iemand terecht kon wijzen maar ook recht voor z’n raap kon zijn. De afgelopen korte ziekte periode is zijn , niet aanwezigheid , voelbaar geworden en wij Stichting Draaiorgels Helmond , zullen hem dan ook missen , ook al zei hij ; iedereen is vervangbaar , alleen Frank , die iemand moet je met ’n “kaarske” zoeken.
Frank “mijn rechterhand” zoals ik hem noemde , wij gaan door met jou steun in gedachte voor het behoud van de Gaviolizaal aan de Torenstraat te Helmond.
FRANK het gaat je goed !!!