Het was de afgelopen weken een beetje een vroeg Oud en Nieuw in Helmond.
We namen afscheid van het tijdperk “Jacobs” en daarbij werd veelvuldig teruggeblikt. Op sterke en zwakke punten van Jacobs, op sterke en zwakke punten van het gevoerde beleid in de 10-jarige periode dat Jacobs het college en de raad mocht voorzitten. Op sterke en zwakke punten die Helmond in die periode hadden gebracht waar het nu staat.
Maar er was ook vuurwerk. Vuurwerk dat prachtige kleuren en lichtjes aan het zwerk liet zien. Zoals de bijeenkomst vol mooie woorden en geweldige optredens in de Lambertuskerk, de drukbezochte receptie in het Kasteel, een geweldige show waarmee de ambtenaren afscheid namen en een afscheidsreceptie op de (door Jacobs zo vurig bepleitte) Automotive Campus. Maar ook het vuurwerklawaai ontbrak niet. Het interview met Jacobs dat in het ED verscheen veroorzaakte luide knallen! “ Verraden, verkeerd ingelicht, raad gepasseerd, dolk in de rug”…. Grote woorden vielen. Gerommel en gedonder dus. Er zal nog wel opruimwerk nodig zijn de komende tijd. Kruitdampen moeten optrekken en de straten van het Helmondse gemeentebestuur zullen worden schoongeveegd. Maar de bezem zal erdoor moeten zodat er weer normaal verkeer tussen raadsleden en collegeleden mogelijk is. Het vuil uit de hoeken en van onder de mat zal zichtbaar worden en zal moeten worden opgeruimd. Als we het laten liggen gaat het rotten….
Maar er werd vorige week ook vooruitgeblikt. Met name bij de verwelkoming van onze nieuwe burgemeester; mevrouw Elly Blanksma-van den Heuvel. In diverse toespraken werd de hoop op goede samenwerking uitgesproken. Van alle kanten de uitgestoken hand, in hoop, in verwachting en vaak in vertrouwen.
Mevrouw Van den Heuvel zelf hield een indrukwekkende toespraak bij haar installatie waarin vooral de passage over integriteit opviel. Ze maakte het meteen duidelijk: dit mensen-mens laat het niet gebeuren dat er wordt gesjoemeld, gerommeld en dat er lieden zich zullen verrijken in het openbaar bestuur en in aan overheid gerelateerde functies over de rug van anderen en met gemeenschapsgeld dat hen niet toekomt. Wat ze daarmee ook aangaf is hard te kunnen en te zullen zijn als de situatie daarom vraagt. Dit vond ik het meest indrukwekkende deel van haar speech.
Haar voornemens om alle wijken te gaan bezoeken, een blog op de gemeentewebsite bij te houden en de mogelijkheid haar 100 dagen vragen te stellen illustreren haar open houding naar de Helmonders, haar wens om de Helmonders snel te leren kennen maar ook zelf gekend te willen zijn en haar benaderbaarheid.
Helmond heeft voor het eerst in haar geschiedenis een vrouw als burgemeester. Ik ben daar blij mee, het werd tijd! Of de accenten in beleid en de bestuurscultuur zullen verschuiven is geen vraag meer. Andere personen doen het nu eenmaal anders… maar of het vrouw-zijn een verschil zal maken moet de toekomst maar uitwijzen.
Het glas werd geheven zoals we dat doen met Nieuwjaar. In dit geval jammer dat het geen champagne was. Het bruisende ervan had symbool kunnen staan voor de vooruitzichten van het komende tijdperk. Het tijdperk “Blanksma”.

Mirjam van der Pijl
Raadslid