‘We gaan samenwerken met de Peelgemeenten’. Anders samenwerken, ‘6.1’ samenwerken! Dat is de strekking van de notitie die onlangs werd besproken in de commissievergadering van de gemeenteraad. De notitie is nogal positief geschreven en, buiten een opmerking ‘dat er wel rekening gehouden moet worden met de uitwerking’ was er afgelopen maandag maar één partij die kritische opmerkingen maakte, die van ons, natuurlijk. Terecht? Ja, wij vinden van wel.

Natuurlijk zijn we als SP voor samenwerking. Als we elkaar als gemeenten kunnen helpen, dan moeten we dat niet nalaten. We doen dat in de Peel ook al op verschillende gebieden bijv. op het gebied van zorg en werk. Nu wordt voorgesteld hier een forse stap verder in te gaan.
Als SP hebben we behoorlijk wat vraagtekens bij dit advies. Vragen zoals ‘wat betekent deze samenwerking voor onze democratische uitgangspunten? Hoe gaan we besluiten nemen? Welke  samenwerkingsvorm gaan we kiezen? Gaan we een nieuwe organisatie inrichten? Wat betekent dit voor het betrokken personeel? Hoe ziet het proces van planontwikkeling  en besluitvorming er de komende maanden uit? ’
We vragen ons ook af of we niet te snel willen gaan.  Al voor de zomervakantie wil men de knoop doorgehakt hebben terwijl eind maart het advies pas bekendgemaakt is. Geen geringe opgave als alle 6 gemeenteraden hier afzonderlijk over moeten besluiten. Waarom deze haast? Is het niet beter te kiezen voor zorgvuldigheid boven snelheid?
Als samenwerken straks gevolgen heeft voor de zeggenschap van de raad over bepaalde dossiers lijkt het ons verstandig zo’n besluit eerst voor te leggen aan de inwoners of op z’n minst uitleggen waarom deze samenwerking nodig is. Welke voor- en nadelen kleven hieraan en wat zijn de gevolgen ervan voor de lokale democratie?

Onlangs lazen wij nog over het beëindigen van de nauwe samenwerking tussen de gemeenten Asten en Someren. De berichten die ons daarover bereikten waren niet positief en erg lijkt veel geld over de balk gegooid.  Vooraf inzichtelijk maken welke indirecte kosten met de samenwerking gepaard gaan lijkt, alweer, een wijze les.
Hamvraag lijkt te gaan worden: hoe gaat besluitvorming in de toekomst tot stand komen? Willen we als gemeente zelf maximale zeggenschap blijven behouden, dan kiezen we voor tragere besluiten. Of gaan we voor het overdragen van bevoegdheden zoals bijvoorbeeld nu bij het SRE, en daarmee minder democratie. Wat is het belangrijkst?

Wat de SP betreft is het democratisch gehalte het belangrijkste. Wij zijn volksvertegenwoordigers van Helmond, gekozen door onze inwoners. Op het moment dat wij op belangrijke onderwerpen (jeugdzorg, AWBZ, participatiewet) de zeggenschap uit handen geven, dan kunnen wij die rol moeilijker waarmaken. Wij zijn daar geen voorstander van. Wij zien samenwerking vooral als nuttig op het gebied van de uitvoering. Je maakt als raad van Helmond beleid, kijkt om je heen en ziet dat bijvoorbeeld Deurne hetzelfde beleid heeft. Dan zeg je tegen elkaar: we willen allebei hetzelfde, laten we het samen doen!

Nathalie van der Zanden
Raadslid

De laatste weken stond het Eindhovens Dagblad er weer vol van ‘overlast en vandalisme in onze stad’. Dit onderwerp dat veel wordt genoemd in vette krantenkoppen, leidt ook vaak tot grove en kwetsende reacties die we in de krant, maar ook op internet kunnen lezen.
De krantenkoppen logen er weer niet om: “Bewoners Kasteel-Noord klagen over overlast”, De Wissen voert pasjes in voor avondzwemmen vanwege overlast”, “Ook in bieb Helmond overlast allochtone jeugd”.

Laat ik duidelijk zijn, ik ben tegen elke vorm van vandalisme en overlast en voor het straffen van de verantwoordelijken. Ook ontken ik niet dat er op dit gebied iets fundamenteels mis is in onze huidige samenleving. Maar tegelijkertijd ben ik ook tegen het ongefundeerd beschuldigen en het roepen zonder feitenkennis.

Maar er is ook iets anders aan de hand waar ik mij op dit moment kwaad over maak. Regerende partijen die tijdens de verkiezingen kwamen met leuzen die een harde aanpak beloven als het gaat om criminaliteit en overlastbestrijding, zorgen er tegelijkertijd voor dat handhaving van de openbare orde en veiligheid onder grote personele en financiële druk komen te staan. Want is het niet zo dat de politie vanwege bureaucratie en regelzucht onvoldoende toekomt aan haar primaire taak: het handhaven van de openbare orde en veiligheid in wijken en buurten?
Op gemeentelijk niveau doen we er nog een schepje bovenop. Onder anderen door het sluiten van wijk- (jeugd-)accommodaties wordt de controle over een aantal jongerengroepen en de communicatie bemoeilijkt. Sluiting maakt het voor de begeleidende jongerenwerkers veel moeilijker om contacten te onderhouden met deze groepen? Een ernstige handicap voor jongerenwerkers die graag een bijdrage willen leveren om overlast en vandalisme te voorkomen.

Ik ben ervan overtuigd dat politieagenten en jongerenwerkers die, net zoals ik, de berichtgeving hebben gevolgd hier een nadrukkelijke mening op nahouden en dat zij maar wat graag over meer middelen, mensen en uren zouden willen beschikken om een structurele verbetering van dit probleem te bereiken. Ondertussen doen zij, vaak bij nacht en ontij, als wij genieten van onze nachtrust al het mogelijke om problemen te voorkomen of in de kiem te smoren.

Dat ons stadsbestuur nog in een ‘ontkenningsfase’ verkeert zoals het ED schrijft, betwijfel ik. Ja, voor het merendeel is het een gevolg van Haags beleid waar ‘niet doorschuiven maar aanpakken’ alleen in verkiezingstijd wordt beleden. Dat zij daarbovenop nog de keuze maken om te bezuinigen op o.a. wijkaccomodaties is een keuze die ik niet kan begrijpen!

Nathalie van der Zanden
Raadslid

De unieke collectie draaiorgels, nu nog te vinden in de Gaviolizaal, verdwijnt uit Helmond als het aan het college van B en W ligt. Dat mag niet gebeuren. Helmond moet de draaiorgels behouden!

De collectie bestaat uit zeven draaiorgels. De ouderen onder ons zullen zich herinneren dat ze vroeger in de Paterskerk in de Molenstraat stonden. Daar moesten ze weg vanwege de uitbreiding van de Jan van Brabant school. Ze verhuisden naar de Gaviolizaal.

Behalve dat de orgels van zichzelf bijzonder zijn, hebben vele Helmonders er prettige herinneringen aan. Ze horen bij het cultureel erfgoed van de stad. En noemde de huidige wethouder Tielemans niet in 2008, toen hij centrummanager was, de orgels de “culturele identiteitdragers voor Helmond”?

Kortom, het belang van de orgels is onomstreden. Vorig jaar nam de gemeenteraad unaniem een motie aan met de opdracht aan het college om “een maximale inspanningsverplichting te doen om de monumentale draaiorgels voor Helmond te behouden en op een nader te bepalen plaats in Helmond te herhuisvesten”.

Toch ligt er nu een voorstel om de orgels uit de stad te laten verdwijnen. Ja, twee blijven hier en gaan naar de Cacaofabriek, maar de overige vijf verhuizen naar Cranendonck. Aldus het voorstel van het college.

Twee jaar geleden speelde een pijnlijke discussie rondom de sluiting van de filialen van de bibliotheek. Helmond wil Culturele Hoofdstad worden en daar een flinke berg geld aan uitgeven, maar de filialen openhouden? Ho maar! De discussie wordt nu zo mogelijk nog gênanter. Want welke Culturele Hoofdstad stuurt haar “culturele identiteitsdragers” nou de laan uit, om met de woorden van wethouder Tielemans te spreken?

Is het een fluitje van een cent om de draaiorgels te behouden? Nee, huisvesting moet aan allerlei voorwaarden voldoen (ruimte, temperatuur, vochtigheidsgraad). Maar is het onmogelijk? Natuurlijk niet. Behoud van deze unieke collectie draaiorgels voor Helmond lijkt mij een mooie opdracht in het kader van Culturele Hoofdstad 2018.

Nathalie van der Zanden
Raadslid

Je hoort het vaker! Mensen voelen zich niet meer betrokken bij de politiek. Er is wantrouwen tegenover de volksvertegenwoordigers waarop zij hebben gestemd omdat deze in campagnetijd veel beloftes doen die zij later als ze aan de macht zijn niet waarmaken.

De spreekwoordelijke “kloof tussen burgers en politiek” wordt pijnlijk duidelijk als blijkt dat er sprake is van andere spelregels. Politici ontvangen namelijk geen WW maar nog steeds riante wachtgeldvergoedingen als ze hun baan verliezen. Onkostenvergoedingen voor gemeenteraadsleden in Helmond zijn maandelijks hoger dan een bijstandsuitkering voor levensonderhoud. Tot slot zijn er politici die hun functie misbruiken om er zelf beter van te worden. Die voorbeelden zijn de laatste maanden weer volop in het nieuws geweest. Denk aan Jos van R. uit Roermond, Wilma V. uit Schiedam en Ton H. uit Noord-Holland.
Dit laatste heeft alles te maken met integriteit. Een onderwerp dat in Helmond weer hoog op de agenda staat, mede omdat de nieuwe burgemeester, mevr. Blanksma – Van den Heuvel, er in haar toespraak bij haar installatie ook veel aandacht aan besteedde. Zij hekelde deze ‘Rupsjes Nooitgenoeg’ en benadrukte dat zorgvuldig met gemeenschapsgeld moet worden omgegaan. Terecht: politici hebben veel macht en dragen grote verantwoordelijkheid. Misbruik past hier niet bij! Integriteit moet het uitgangspunt zijn bij al het handelen van politici. Zij moeten zich daar bij alles wat ze doen bewust van zijn.

De Tweede Kamerfractie van de SP heeft al veel voorstellen gedaan voor heldere en transparante spelregels. Wij willen dat politici gewoon WW ontvangen en de wachtgeldregelingen afschaffen. Betaalde bijbanen verbieden om belangenverstrengeling te voorkomen en bestuurders hoofdelijk aansprakelijk stellen bij aantoonbaar verwijtbaar handelen. Voorstellen waarvoor in de Tweede Kamer helaas nog geen meerderheid te vinden is!
Ook lokaal zijn wij van mening dat er geen afwijkende spelregels mogen gelden. Daarom stelde de SP fractie eind vorig jaar voor om zo min mogelijk in beslotenheid te vergaderen. Dit gebeurde in Helmond steeds vaker en past wat ons betreft niet in een open bestuurscultuur. Het college heeft dit voorstel overgenomen, en ook ons voorstel om declaraties van de leden van het college voortaan openbaar te maken. Zo heeft iedereen inzicht in wat er gedeclareerd wordt, en waarom. Het heeft een zelfreinigende werking: kosten moeten te verklaren zijn in het belang van de stad, anders heb je wat uit te leggen!

Ik hoop dat de burgemeester zich aan haar duidelijke woorden uit haar eerste toespraak houdt en het college de voorstellen snel uitwerkt. Dan praten we niet alleen over integriteit, maar maken we er ook echt werk van. Zo kan de “kloof tussen burgers en politiek” in Helmond in ieder geval weer een beetje kleiner worden!

Nathalie van der Zanden
Raadslid

Op 12 juni 2012 kopte het ED: “Helmonders in bijstand ‘succesvol’ aan het werk gezet” . Een krantenbericht van de afgelopen maanden wat ik als SP-raadslid met de nodige scepsis heb gelezen en waarover wij vragen hebben gesteld aan het college die onlangs zijn beantwoordt.
Het artikel lijkt zo op het eerste gezicht een successtory voor onze stad en met successen is niets mis, toch? Maar mogen we Helmond@Work hiertoe rekenen?
Uit de beantwoording van de door de SP fractie gestelde vragen , zie: http://www.helmond.nl/BIS/2012/VA/VA%2027%20SP%20HelmondatWork.pdf. blijkt dat onze belangrijkste vragen onbeantwoord zijn gebleven. Nog steeds is niet duidelijk of men wel een baan vindt, en wat voor baan dit dan is? Hoe duurzaam deze baan is en of men misschien een maand later weer opnieuw bij Helmond@Work staat.

Laten we eens kijken naar een presentatie die onlangs op verzoek van de SP door de gemeente is gegeven, zie deze en deze PowerPoint-presentatie. Zijn de cijfers inderdaad representatief genoeg om te claimen dat het project ‘succesvol’ mag worden genoemd?
Volgens informatie zijn er vanaf 6 september 2011 221 klanten aangemeld. Van dit aantal waren er na 6 maanden 109 deelnemers ‘gediagnosticeerd’. En hoewel diagnose het hoofddoel is, lukt het niet om voor meer dan 50% van de klanten deze diagnose te stellen. Overigens is dit hoofddoel sowieso opmerkelijk omdat je zou denken dat dit “het vinden van werk” is. In werkelijkheid probeert de gemeente in korte tijd – 6 tot 8 weken – duidelijk te krijgen wat kansen en beperkingen van klanten zijn ten aanzien van het aanvaarden van werk.
Voor 77% van de wel gediagnosticeerde klanten heeft de gemeente onderzocht dat deze binnen één jaar “zicht hebben op werk” en dat 23% niet naar werk kan binnen 2 jaar. Maar wat leveren deze cijfers op? Wordt er wel daadwerkelijk geïnvesteerd in mensen of gaat het enkel om het verzamelen van cijfers?
Wij vinden dat om onze welvaart te behouden het nodig is dat iedereen die kan werken, dat ook doet en er de mogelijkheden voor krijgt. Wij zijn geen voorstander van projecten waarbij het gaat om cijfers en waarin de menselijke maat ontbreekt.
Voor de Helmondse SP fractie is het laatste woord over dit project nog niet gezegd. Er blijven voor ons nog teveel vragen over. We zullen nog meer eigen onderzoek moeten doen iets wat onze partij ook nadrukkelijk vraagt aan haar volksvertegenwoordigers. Op basis van goed onderzoek, het maken van goede analyses en het aandragen van reële alternatieven proberen wij fundamentele kritiek te leveren op de gevestigde orde.
Natuurlijk blijf ik dit doen, ook in het nieuwe jaar. Het blijkt goed gereedschap in de politieke arena en…….voor mezelf als individu.

Prettige feestdagen en een gezond en gelukkig Nieuwjaar.

Nathalie van der Zanden
Raadslid