Koolen: De jeugd deugt
Eind februari heeft de Helmondse gemeenteraad een opiniërende vergadering gehad over het Meerjarenprogramma Jeugd 2024-2032. Dit meerjarenprogramma omvat een gemeenschappelijke inzet, voortvloeiend uit de samenwerking tussen verschillende partners, gericht op de ontwikkeling van onze jeugd. De focus ligt hierbij op de pijlers veiligheid, gezondheid en individuele groei, die volgens de VVD essentieel zijn voor het vormen van een samenleving waarin elke jongere de mogelijkheid heeft om te bloeien.
Complete Benadering
Binnen de pijler ‘gezondheid’ is er gekozen voor een complete benadering waarbij zowel de fysieke als de mentale gezondheid centraal staan. Dit programma benadrukt terecht het belang van toegankelijke ondersteuning en interventies gericht op het herstellen en versterken van zowel de mentale als fysieke gezondheid van de jongeren. Zo wordt een basis gelegd voor de uitdagingen die de jeugd tegemoet gaat.
De Doelgroep
Het besluit om jongeren tot en met 27 jaar te betrekken als doelgroep, in plaats van de grens bij bijvoorbeeld 21 jaar te leggen, wordt door de VVD van harte ondersteund. Jongeren besteden namelijk in vergelijking met vroeger meer tijd aan de overgang naar volledige zelfstandigheid. Dit betekent overigens niet dat jongeren minder bekwaam of gemotiveerd zijn dan vroeger. Het heeft vooral te maken met de structurele omstandigheden en verwachtingen van de samenleving die zijn veranderd bij bijvoorbeeld de arbeidsmarkt, het onderwijs en de economie.
Doen Wat Werkt
Strategisch zet het programma in op impactgedreven werken met concrete resultaten als prioriteit. Het is bemoedigend dat het programma kiest voor interventies die hun effectiviteit bewezen hebben. Er worden met betrekking tot de interventies keuzes gemaakt op basis van wat werkt, of wat juist niet werkt. De VVD vindt dit een hele gezonde denkwijze om verbeterslagen te kunnen maken voor in dit geval de jeugd.
De Digitale Dimensie
Een aandachtspunt tijdens de behandeling van het meerjarenprogramma was de beperkte aandacht voor de digitale leefwereld van de jeugd. De digitale leefwereld speelt een cruciale rol in het leven van jongeren. Het beïnvloedt hun sociale interacties, educatie, en welzijn. Het is daarom belangrijk dat we niet alleen de fysieke leefwereld van de jeugd meenemen in het meerjarenprogramma, maar dat we ook aandacht hebben voor de online leefwereld van de jeugd.
Dit standpunt werd door meerdere partijen gedeeld en de wethouder heeft toegezegd deze suggestie mee te nemen in de verdere uitwerking van het meerjarenprogramma. Al met al kijkt de lokale VVD optimistisch naar het Meerjarenprogramma Jeugd. Bied de jeugd kansen, en u zult zien dat de jeugd deugt.
Rick Koolen
Raadslid VVD Helmond
4 reacties:
“Jongeren” van 27. Als je dan nog de overheid nodig hebt voor baan, huis of inkomen is er iets niet goed gegaan in de opvoeding.
@Roland op maandag 1 april 2024 om 10:39 uur:
De ´eeuwige student´ bestaat ook niet meer.
Meerjarenprogramma Jeugd 2024-2032 (tekst)
https://helmond.raadsinformatie.nl/document/13742177/1
(grafisch)
https://helmond.raadsinformatie.nl/document/13742179/1
https://helmond.raadsinformatie.nl/document/13828051/1
Het gaat dus vooral om kansengelijkheid. Oftewel, het creëren van ongelijkheid door het bevoordelen van groepen waarvan het resultaat niet gelijk (zoals gewenst) is.
Het plan zet dus eigenlijk in op uitkomstengelijkheid en vergroot daarmee de kansenongelijkheid, voor zover die al bestaat natuurlijk.
Het stimuleren van kinderen om ergens de beste in te zijn leert hen dat ze hun best moeten doen om iets te bereiken. Degenen die dit hebben geoefend zijn weerbaarder en succesvoller.
Het alsmaar aanpassen aan de zwakste schakel haalt de prikkel om ergens je best voor te doen weg met als resultaat dat kinderen zich slachtoffer i.p.v. eigenaar van hun gedrag en omgeving gaan voelen met alle gevolgen van dien.
Uiteindelijk leidt het tot dat iedereen gelijk is in zijn ellende.
Een glijdende schaal.
De jeugd is diverser en inclusieve als ooit.
En natuurlijk afhankelijker en onbeholpener.
Nu roepen dat je toch neer verbinding, cohesie, samenhang etc wenst en daar als overheid op inzet, geeft weer dat men nog altijd blijft volharden in ’t geloof dat alles maakbaar is.
Ik stel voor om eens 8 jaar lang niets te plannen. En dat er gewoon op afroep mensen geholpen worden.
Hoe meer je dichttinnert, hoe meer “one size fits nobody”.